Zawgyi
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ေဆာင္းဦးတို႔မိသားစုေလးေယာက္လုံးစုံေနၾကသည္၊Chocoႏွင့္ဆိုရင္ေတာ့ ငါးေယာက္ေပါ့။Chocoကေဆာင္းဦး ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း ဟိုၾကည့္လိုက္၊ဒီၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနရွာသည္။အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွ ေဆာင္းဦးကေခါင္းကိုငုံ႔၍ စကားစလာသည္။
"သား ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ငယ္ေလး၊ဘာမွေတာင္းပန္စရာမလိုဘူးေလ"
"သားႀကီး၊ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း။မင္းဝင္မပါနဲ႔"
သူ႔အေမ၏ဟန္႔တားမႈေၾကာင့္ ေလျပည္လည္းပါးစပ္ပိတ္ကာ ၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။ေဆာင္းဦး ေဖေဖ့ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ထားကာ နားထင္ကိုလက္ျဖင့္ႏွိပ္ႏွယ္ေနသည္။
"အစ္ကို အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အင္း၊ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္။နည္းနည္းလန္႔သြားလို႔။သားႏွစ္ေယာက္ေမြးထားလို႔ တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္အလွည့္မွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ေျမးခ်ီရမယ္လို႔ ထင္ထားတာ။ကဲ အဲ့ဒါေတြထားပါေတာ့။အဲ့ေတာ့ သားငယ္"
"ဗ်ာ ေဖေဖ"
"သား အဲ့ေကာင္ေလးကိုတကယ္ေမတၱာရွိတာလား"
တည့္ေမးခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးနည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာပူသြားတာအမွန္ပင္။အကုန္လုံးကလည္း သူ႔ဆီကအေျဖကိုေစာင့္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုညိမ့္ရင္း သူ႔အေဖ၏အေမးကိုေျဖလိုက္သည္။
"ဟုတ္၊သားသူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ။တစ္ခါမွမေတာင္းဆိုဖူးေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ေတာင္းဆိုပါရေစ။သားနဲ႔ကိုထက္ကို လက္ခံေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ကိုႀကီးကိုေတာင္ၿဖိဳးဉာဏ္နဲ႔လက္ခံေပးတာ သားကိုလည္းလက္ခံေပးသင့္တယ္မလား"
"အဟမ္း ဒါေပမယ့္မင္းေကာင္ေလးက အရမ္းရႈပ္တယ္ဆို"
"အယ္ ေဖေဖ့ကိုဘယ္သူေျပာတာလဲ"
"ၿဖိဳးဉာဏ္ေသာ္ေျပာတာ"
"အဲ့ဒါသူေလွ်ာက္ေျပာတာ။ရႈပ္တယ္ဆိုတာကလည္း အရင္တုန္းကပဲေလ။အခုကလိမၼာသြားပါၿပီဆို"
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
