Zawgyi
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ ထက္ဘုန္းတို႔သုံးေယာက္ကမေရာက္ၾကေသးေပ။သူတို႔နည္းနည္းေစာေရာက္သြားလို႔ထင္ပါသည္။ေနရာအလြတ္တစ္ေနရာမွာထိုင္ရင္း သူတို႔ကိုေစာင့္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ေနရာမွာထိုင္ထိုင္ၿပီးခ်င္း waiter တစ္ေယာက္က သူတို႔နားကိုေရာက္လာကာ menu စာအုပ္ကိုလာေပးသည္။
ၿဖိဳးဉာဏ္သူ႔ဆီမွ menu ကိုယူလိုက္ၿပီးေနာက္ ဘာမွာရမလဲဆိုတာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ၿဖိဳးဉာဏ္မွာၿပီးေတာ့မွ ေဆာင္းဦးလည္း သူစားမည့္ဟာကိုမွာလိုက္သည္။အစားအေသာက္ေတြေရာက္လာမည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနလိုက္ၾကသည္။
ေနာက္ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ေကာင္းထက္ႏွင့္ေစာျမတ္ကေရာက္လာသည္။သူမ်ားေကြၽးတာစားရေတာ့မည့္အတြက္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမ်က္ႏွာကစပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ျဖစ္ေနၾကသည္။သူတို႔လာၿပီးမၾကာပါဘူး၊ထက္ဘုန္းလည္းေရာက္လာသည္။Hoodie အျဖဴေရာင္ဝတ္ၿပီးပြေယာင္းေနေသာဆံပင္ႏွင့္ဆိုင္ထဲဝင္လာေသာ ထက္ဘုန္းကလူတိုင္းရဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာလုံးဝကန္႔လန္႔။မ်က္ႏွာကလည္းဆူပုတ္ေနၿပီး တစ္ခုခုကိုအလိုမက်သည့္ပုံျဖစ္ေနသည္။
ထိုင္ထိုင္ၿပီးခ်င္းေဆာင္းဦးကို စိုက္ၾကည့္လာေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးပင္နည္းနည္းလန္႔သြားသည္။ကိုထက္ဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္။သူစိတ္ထင္တာပဲလားေတာ့မသိ ခုနကဖုန္းဆက္ကတည္းက တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနသလိုပဲ။
"ေဟ့ေရာင္ ထက္ဘုန္း၊ဘာျဖစ္လာတာလဲ။႐ုပ္ကလည္းဆူပုတ္ေနတာပဲ"
"ဟင့္အင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ဒီတိုင္းပဲကြာ"
"ဘာမွမျဖစ္ရင္လည္းၿပီးေရာ။မင္းကိုလူေတြၾကည့္ေနတာသိလား"
"ၾကည့္ၾကည့္ေပါ့။ဘာဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ။ငါေခ်ာလို႔ၾကည့္တာေနမွာေပါ့။ထားလိုက္"
"ဪ မင္းကိုလည္းမေျပာေတာ့ဘူး။ကိုယ့္႐ုပ္ကိုယ္ေတာင္မွန္ထဲၾကည့္လာရဲ႕လားေရာမသိဘူး"
"မသိဘူးကြာ။ငါစိတ္မၾကည္ဘူး။တိုးတိုးေန။မဟုတ္ရင္ငါမင္းကိုလုပ္မိေတာ့မယ္"
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
