Chapter-26

717 88 10
                                    

Zawgyi

အရာအားလုံးကနဂိုအတိုင္းပဲလည္ပတ္ေနေတာ့သည္။ဒီၾကားထဲ ေထြေထြထူးထူးေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳး ဘာမွမရွိ။ေဆာင္းဦးႏွင့္ထက္ဘုန္းကလည္း နဂိုအတိုင္းပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံၾကသည္။ပိုသြားတာတစ္ခုကေတာ့ ထက္ဘုန္းကေဆာင္းဦးကို အရင္ထက္ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္လာတာပဲ။

သိသိသာသာေရာ၊မသိမသာေရာ သူမ်ားေတြထက္ပိုၿပီးအေလးေပးတာေၾကာင့္ အစပိုင္းမွာနည္းနည္းေနရခက္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ေနသားက်သြားသည္ဟုေျပာလို႔ရသည္။ထက္ဘုန္းရဲ႕ဂ႐ုစိုက္တာကိုခံရတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ တစ္ေက်ာင္းလုံးကလူေတြရဲ႕ အျမင္ကတ္ျခင္းကိုခံရတာပါပဲ။

ေဆာင္းဦးကအစကတည္းက ေက်ာင္းမွာအေတာ္ဆုံးေက်ာင္းသားမို႔လို႔ တခ်ိဳ႕သူေတြနဲ႔မနာလိုတာကို အစကတည္းကခံရသည္။ထက္ဘုန္းကက်ေတာ့ စာလည္းေတာ္သည့္အျပင္ သူတို႔ေက်ာင္းကလူေတြၾကားထဲမွာအေတာ္ေလးနာမည္ႀကီးသည္သာမကလူႀကိဳက္လည္းမ်ားသည္ေလ။အဲ့လိုလူမ်ိဳးရဲ႕အေလးေပးကိုခံရေသာသူ႔ကို လူေတြကေတာ့အနည္းႏွင့္အမ်ားကၾကည့္မရျဖစ္မွာေတာ့အမွန္ပင္။

ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္မို႔လို႔ ေဆာင္းဦးတို႔ငါးေယာက္cafeteriaမွာေန႔လယ္စာစားဖို႔သြားၾကသည္။ထက္ဘုန္းကေဆာင္းဦးကို အရင္မွာခိုင္းေစလိုက္ၿပီးမွ သူကေဆာင္းဦးမွာတာကိုပဲလိုက္မွာသည္။မွာထားတာေတြရေတာ့ ေနရာအလြတ္ကိုလိုက္ရွာကာ ထိုေနရာမွာထိုင္ၾကသည္။ထုံးစံအတိုင္း ထက္ဘုန္းကေတာ့ေဆာင္းဦးေဘးမွာ ကပ္ထိုင္တာေပါ့။ေဆာင္းဦးရဲ႕ပန္းကန္ထဲမွာရွိတဲ့အသားေတြကို အရင္ႏႊာေပးၿပီးမွ သူကစားဖို႔လုပ္သည္။

"ေစာျမတ္ ငါ့ကိုလည္းအသားႏႊာေပးစမ္း"

"အလကားေနရင္းႏႊာေပးရေအာင္ မင္းကေဆာင္းဦးလည္းမဟုတ္သလို ငါကထက္ဘုန္းလည္းမဟုတ္ဘူး ေခြးေကာင္ရဲ႕"

"ဪ ဒီေကာင္ကေတာ့အလိုက္တသိလုပ္ေပးေလ။ၿဖိဳးဉာဏ္ငါ့ကိုအသားႏႊာေပး"

"လက္မအားဘူးေလ မေတြ႕ဘူးလား"

"ေကာင္းလိုက္ၾကတာကြာ။ငါလည္းငါ့ကိုအသားႏႊာေပးမယ့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွာဦးမွပါ"

My Nerdy BoyWhere stories live. Discover now