Querencia: İnsanın kendini en güvende, en güçlü ve evinde hissettiği yer.
"Seungmin artık ne olduğunu söylesen mi yeter artık kaç gündür ılımlı yaklaşıyorum ama sen benden uzaklaşıyorsun. Senden uzak durmak kolay mı sanıyorsun, uzak durma bana canım...
Sakin bir kaç gün geçirdikten sonra bu akşam teklif etmek istemiştik.
Bu yüzden hazırlık yapacaktık. Chan Hyung onları oyalamak için yakında bir yerlere götürecekti.
Onlar gider gitmez hazırlıklara başladık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu tarz bir şeyler)
Akşama doğru her şey hazırdı.
Chan Hyungu arayıp gelmeleri için haber vermiştik. . . .
Bize doğru gelenleri görünce gerilmiştik.
Seungmin meleğim beyaz gömleği ve beyaz pantolonu ile bir melek gibiydi. Bu güzelliği karşısında dilim daha çok tutulmuştu.
Sakin olmaya çalışarak yanıma gelmesini beklemeye başladım. Çok şaşkın görünüyordu.
Yanıma geldi ve "Neler oluyor Jinnie?" dedi.
Şaşkın olması çok normaldi.
"Minnie, ömrümüzün geri kalanını aynı çatı altında, sonsuzumuza kadar birlikte yaşamaya ne dersin? Mutluluğun sonsuz olduğu günlerde birlikte olmaya var mısın? Benimle evlenir misin Meleğim?"
Çok romantik olmasa da aklıma sadece bunlar geliyordu.
"Evet Jinnie seninle her şeye varım. Seninle evlenirim."
Eğildiğim yerden kalktım ve yüzüğü parmağına geçirdim.
Chan'dan
Bütün gün sorulara maruz kalsam da bir şekilde geçistirmiştim.
Şuan ise karşımda şaşkın bir şekilde bana bakan Jeongin vardı.
Bakışları çok tatlıydı.
"Jeongin miniğim, seninle bir ömür boyu birlikte yaşamak istiyorum. Mutlu, mutsuz her anım seninle olsun istiyorum. Benimle evlenir misin?"
Bu cümleleri bile zar zor bir araya getirmiştim.
Güzelliği beni deli ediyor, dengemi şaşırtıyordu.
"Tabiki seninle evlenirim Channie."
Yüzüğü taktım ve uzun süre sarıldık.
En sevdiğim an buydu.
Huzurla başını boyun girintimeyaslıyor ve gözlerini kapatıyordu.
Bu an paha biçilemez bir şeydi...
Changbin'den Ellerim titriyordu, hayatımda üçüncü kez bu kadar heyecanlıydım.
İlki Felix'e çıkma teklifi ettiğim andı.
İkinci ise ailelerimiz tanıştığı zaman.
Üçüncü ise şuan.
Bana şaşkınlıkla bakan gözleri kocaman açılmış, ağzı aralanmış bir Felix ile heyecanıma hayranlık eşlik ediyordu.
"Lixxiem, galaksim. Nasıl başlayacağımı bile bilmiyorum. Galaksim sonsuza kadar benimle, her daim yanımda kalır mı? Benimle evlenir misin Galaksim?"
Heyecanlı bir Felix ona her galaksi dememde olduğu gibi gözlerini parlayan bir Felix'e dönüştü.
Kalp krizinden gidecektim, bu güzelliği beni mahvediyordu.
Usulca başını salladı ve bana sarıldı.
Minicik elleri ile yanaklarımı okşadı. Ellerini tuttum, öptüm ve yüzüğü parmağına geçirdim.
Minho'dan
Diğerleri çok heyecanlı idi benim aksime. Sanırım soğukkanlı kalabildiğim anlardan birindeydim.
Bana heyecanlı bir şekilde bakan sincap ile içimi huzur kaplanmıştı. Çok güzel bakıyordu.
"Sincabım benimle bir ömür geçirmeye ne dersin? Evlenip herkese hava atmam gerek. Benimle evlenir misin?"
Son dediklerimekıkırdamıştı.
"Evet şapşal şey seninle evlenirim."
Eh bizim farkımız olsun bu da. . . .
Tatil bitmiş artık eve dönme zamanı gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
