Querencia

Hediye

Seungmin'den
Hyunjin keyfimizin bozulması ile sinirle uzandığımız yerden kalktı. O sözleri beni çok etkilerken öpücük ile taçlanmıştı.

Onu cidden çok seviyordum benim için her şeyi yapıyordu. Böyle bir eşe sahip olduğum için her gün ne yaptığımı düşünüyordum.

Yavaşça bende kalkıp kapıya ilerledim. Kapıda hep birlikte duran arkadaşlarıma bakıp gülümsedim.

İçeri geçtiler ve önce lavaboya gidip ellerini yıkadılar. Biz de o sırada Jin ile yemekleri bölmeye başlamıştık.

Hep birlikte yemeğe oturduk. Lix'i en yakınıma oturtmuştum bebeği kendini hafif belli eder hale gelmişti ve dokunmak istiyordum.

Elimi sürekli karnına atarken rahatsız olup olmadığını soruyordum.

"Ay yeter Min rahatsız etmiyorsun! (Bu sefer elimi tutup karnına koyup kendi elini de elimin üstüne koymuştu.) Hem sizin bize söyleyecek bir şeyiniz vardı. Meraktan çocuğu erken doğuracağım bak söyle artık."

Changbin Hyungun kasları çatılmıştı. "Söyleyin de meleklerimi meraklandırmayın artık. Lix rahatsınız değil mi? Ağrı falan yok değil mi?"

Changbin Hyung çok düşünceli bir eş ve baba (adayı) idi. Her fırsatta onları düşünüyordu.

"Ayh iyiyim ama biraz daha ne olduğunu söylemezse Min ve Jin iyi olmayacağım artık."

"Şey, biz bugün doktora gittik."

Devam edememiş heyecanlanmıştım.

"Eee gittiniz noldu?" Jisung heyecanla bize bakıyordu.

Hyunjin devam ettiremeyeceğimi anlamıştı.

"Seungmin sabah kusunca bizde şüphelenip doktora gittik. - "

Sözü yarım kalmıştı.

Lix hızlıca "İyi misin Min niye hiç söylemedin bir de bu halde yemek hazırladın." demişti. Telaşlanıyordu benim için.

"İyi merak etmeyin, öğrendik ki Min hamile imiş bizde ilk siz duyun istedik."

Herkes şaşkınca bize bakıyordu.

"Yaaa, tebrik ederim Min çok istiyordun. Gerçekten isteğin oldu benimki ile yakın doğarlar güzel güzel geçinirler yaaa."

Lix de heyecanımı paylaşıyordu. Cidden ona minnettardım. Her şeyimdi o benim.

Hızlıca bana sarıldı. Diğerleri de tebrik ediyordu.

Bir anda "Bende bebek istiyorummm." diyen iki ses duyuldu.

Bunlar tabiki Jisung ve Jeongin'di. Bize özenerek bakıyorlardı.

"Bunlara inat bizde aynı zamanda hamile kalmalıyız Jeongin. Kıskandım, şimdiden çocukları birlikte büyüyecek diye plan yapar bunlar."

Herkes bu dediğine gülerken Jeongin ve Jisung gülmüyordu.

" Çok haklısın bizim ne eksiğimiz var hem hıh! Chan bizde çocuk yapalım banane ya!"

"Bebeğim burda konuşulacak şey mi bu evde konuşuruz tamam. Çocuklar tebrik ederim, şimdi yemek yiyelim sonra burayı toplayıp salonda sohbet ederiz olur mu?"

Chan Hyung öyle diyince hepimiz yemeğe dönmüştük.

Güzelce yemekleri yemiş şimdi de ortalığı topluyorduk.