Querencia

Hamile

Seungmin'den
Evliliğin üstünden belli bir süre geçmişti. Geçen günlerde Lix'in hamile olduğunu öğrenmiştim.

Onun adına çok mutlu olurken bende çocuk istemeye başlamıştım.

Bunu ne kadar Jin'e söylemeyemesem de çocuk istiyordum. Ne tepki vereceğini bilmediğim için tedirgin olup söylemiyordum.

Moralim aşırı bozulmuştu, ben istiyordum ama o istemezse...

Aklımda sürekli bunlar dönüyordu. Ne kadar yansıtmak istemesemde bu halimi Hyunjin'e yansıtmıştım.

Sürekli bana ne olduğunu soruyor, yapabileceği bir şey olup olmadığını soruyordu.

Bende onu sürekli geçiştiriyordum.

Taaa ki bugüne kadar geçiştirmiştim. Evet bugün akşam işten gelir gelmez mutfağa geçmiştim. O da benimle aynı yerde çalışıyordu.

Beraber eve gelirken ben direk üstümü değiştirip mutfağa geçmiştim. Tek bir kelime bile konuşmamamız sinirini bozmuş olmalıydı.

Peşimden mutfağa gelmişti, artık geçiştilirmekten bıkmış olan Jinnie sinirli bir şekilde yaklaşıyordu bu kez.

"Seungmin artık ne olduğunu söylesen mi yeter artık kaç gündür ılımlı yaklaşıyorum ama sen benden uzaklaşıyorsun. Senden uzak durmak kolay mı sanıyorsun, uzak durma bana canım yanıyor."

Sinirli başladığı konuşmaya sesi kısılarak devam etmişti.

O an hem ona hem bana yaptığım eziyetler hemde hamilelik ile ilgili düşüncelerim yüzünden ağlamaya başlamıştım.

Bana şaşkınca bakıyordu.

"Bebeğim ağlama hadi gel sarıl ve ne olduğunu anlat artık. Dertlerini benimle paylaş, kendinde kalıp boğuşma artık o dertlerle."

Hala bana ılımlı yaklaşıyordu. Ben cidden salaktım eşimi boş şeyler için üzmüştüm. Kendim üzüldüğüm yetmiyor gibi onu da üzmüştüm.

Hıçkırıklar arasında konuşmaya başladım.

"Biliyorsun Lix hamile buna çok sevindiğimi de biliyorsun ama bir yandan üzüldüm. Çünkü bende bebek istiyordum ama sana sormaktan çekiniyordum, en yakın arkadaşım hamile olunca biraz kırılmıştım. Kendimi eksik görmüştüm sanki biliyorum bu yaptığım, düşüncelerim hiç hoş değil. Ama bu kıskançlık değil gerçekten.

Özendim ona çok tatlı geldi gözüme hamileyken. Bende hamile olup bebek sahibi olmak istiyordum. Ama çekindim ya sen istemezsen sonuçta gencim ben çocuk için erken diyebilirdin ve ben sana bir şey diyemezdim. Çünkü haklı olurdun gözümde gençsin ve istemeyebilirsin. Özür dilerim seni de böyle şeylerin içine sokmak istemedim."

Bunları derken göğsüne kafamı gömmüştüm.

Gerçekten kendimden utanıyordum. Kendimi kimseyi hak etmediğim ile suçlamaya başlamıştım artık.

"Bebeğim senin Lix'i kıskanmayacağını zaten biliyorum. Sen ona çok değer veriyorken onu kıskanmazsın. Çocuk isteme konusuna gelirsek, neden böyle bir düşünceye kapıldın bilmiyorum bebeğim.

Ama bende isterim sen ve benden bir parça neden istemeyeyim ki. Senin gibi güzel, nazik, tatlı bir çocuk olmasını çok isterim. Seninle ona bakmayı, onunla eğlenmeyi tabiki isterim.

Bir daha sakın böyle kötü düşünceleri düşünüp kendini üzme tamam mı? Ne olursa olsun ben seni dinlemek için burda tam yanında olacağım meleğim. Sakın kendini yanlış düşüncelere bırakma."

Burnumun ucuna konan öpücük ile gülümsemiştim. Ne zaman bu kadar uzun konuşsak, üzülsek bunu yapardık birbirimize.

Bir şekilde bizim iletişimimizi sağlıyordu bu hareket, özeldi...
.
.
.

(Ağlayan bir Min ne kadar şirin ama üzücü 🥺)