Querencia: İnsanın kendini en güvende, en güçlü ve evinde hissettiği yer.
"Seungmin artık ne olduğunu söylesen mi yeter artık kaç gündür ılımlı yaklaşıyorum ama sen benden uzaklaşıyorsun. Senden uzak durmak kolay mı sanıyorsun, uzak durma bana canım...
Hyunjin'den Seungmin aldıklarımı yiyip hem bugünkü olaylardan hem de tatlılardan mayışmış ve uyku moduna geçmişti.
Sakince kucağıma alıp yatağımıza yatırdım. Başına bir öpücük kondurup aşağı geri indim.
Mutfağı toparladım, yemek yememiştik zaten aldıklarımı beraber yemiş ve doymuştuk.
Geri kalan çöpleri çöp kutusuna attım. Şimdi telefon ile konuşup şu saçmalıklara son vermeliydim.
Önce annemi aradım.
"Efendim Jinnie bu saatte bir şey mi oldu? İyi misiniz Minnie'ye falan bir şey olmadı değil mi?"
"Pek iyi sayılmaz anne. Sen nasılsın?"
"İyiyim evladım ne oldu telaşlandım şimdi."
"Anne Min Seo'yu biliyorsun değil mi?"
"Sana takıntılı olan uzaktan akrabamızın kızı Min Seo mu?"
"Evet o Min Seo."
"Ne olmuş ona, o mu bir şey yaptı yoksa?"
"Bizim eve gelmiş ben işteyken biliyorsun bugün Min evde tektiFelix'in annesi gelince ikisi hasret gidersin rahatsız etmeyeyim diye gitmedi."
"Evet oğlum, yoksa Min'e bir şey mi yapmış geleyim mi yanınıza iyi mi Min"
Annem telaşla soruyordu biliyordum ki o da çok severdi Minniemi.
"Bir şeyler söylemiş işte. Çirkin, pis gay, şişman falan demiş. Bilirsin normalde olsa umursamaz gerçek olmadığını bilir ama hamilelik hormonları ile takılıp kalmış buna.
Ağlamış baya fark ettim, eve geldiğimde de ağlıyordu. Bir de o kız gidip Jin benimle evlenecek falan demiş iyice morali bozulmuş. Şimdi biraz yatıştırdım uyumaya başladı.
Ama bana onların annesinin numarası lazım konuşmam gerek."
"Oğlum sen konuşup sinirlerini bozma ben arar iyice konuşurum onlarla. Benim evlatlarımı üzmek kolay sandı herhalde o kız. Ben yaparım bir şeyler sen git Seungmin evladımın yanında dur.
Dikkat et ona bu sürede tamam mı hassas biliyorsun zaten. Belki bende gelirim yarın oraya, hatta Felix'e de söyleyelim üçümüz otururuz biraz onlarla."
"Tamam anne o zaman kapatayım Felix'e haber verip Min'in yanına gideyim."
"Tamam oğlum yarın görüşürüz."
Annem ile konuşup kapatınca Changbin Hyungu aradım. Felix yorulup erken uyuyabiliyordu uyandırmak istemezdim.
"Efendim Hyunjin bu saatte ne oldu da aradın?"
"Hyung yarın annem gelecek işte Felix de gelsin annem onlarla sohbet etmek istiyor bende haber edeyim dedim."
"Tamam olur da sen iyi misin sesin biraz kötü geliyor."
"Hyung hani sana anlattığım takıntılı kız vardı ya o bugün gelip Min'i rahatsız etmiş."
"O da üzüldü değil mi? Sana dedim ama önceden bahset o kızdan diye. Onu takmazdı hiç değilse."
"Haklıydın Hyung ama yaptım bir aptallık elimden gelen bir şey yok artık."
"Tamam o zaman kapatıyorum git Min ile ilgilen Felix uyudu yarın yolda anlatırım ben ona bunları Min'in moralini yüksek tutar o da."
"Teşekkürler Hyung iyi akşamlar."
Telefonu kapatıp Minniem'in yanına gittim. Melek gibi uyuyordu. Yanına uzandım, direk bana sarılmıştı.
"Neredeydin, sen yokken uyuyamıyorum bunu biliyorsun."
"Afedersin meleğim telefonla konuşmam gerekti annem yarın bize gelecek."
"Anladım ne yapmalıyım ona?"
"Bebeğim boşver şimdi ne yapacağını uyuyalım hadi annem zaten bir şeyler yapıp gelir hadi düşünme bunları. Yorgunsun uyuyalım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
