Make me blind

Eshte AI

Po shikoheshin ne menyre intensive me njeri-tjetrin ne sy. Anna me Maxin edhe Klevina me Alexin.

- E di Klee ate nate qe erdha i dehur, ishte e vertet qe kisha pire edhe goxha, por nuk isha aq sa te mos mbaja mend asgje. Piva sepse mora vesh ate lajm edhe e besova... u lendova sepse fundja tipi jot me kishte ber per vete edhe kisha filluar te ndjeja dicka... dicka e cila sillte vetem lumturi edhe ne nje menyre ose ne nje tjeter doja ta largoja sepse e kisha frike. Ne nje bot te till keto gjera nuk duhen, jo se te mbaj larg pushtetit sepse pushteti eshte dicka qe e kam pasur gjithmone qe kur kam lindur nga babai im, por e dija qe do ktheheshe ne piket time te dobet. Kur dicka eshte pika ime e dobet dmth qe eshte vdekje per ate person. Ne nje bote te till nuk mund te kesh dike aq te rendesishem sepse e pret vetem vdekja edhe ajo vdekje  do ishte shkatrrim per mua.  Edhe kjo eshte nje nder arsyen qe nuk jam afruar me nje femer aq shume sa te ket mundesin te me bej te bie ne dashuri. Por me ty thjesht ishte e pamundur... shume e pamundur! E di qe keto fjal jan te pavlera tani por me beso se jan te sinqerta. Edhe mua me dhembi ajo qe te bera por inati me kishte pushtuar. Inati qe besova, afrova edhe fillova te ndjej per nje femer e cila me kishte tradhtuar tek personi qe un urrej me shume, armiku im! Ishte e rend edhe per mua Klevin edhe pse e di qe ishte e pafalshme... per sa i perket Maxit ai reagoi ashtu nga un. Sepse un i thash cfare kisha marr vesh edhe do sdo vinin dyshimet edhe tek Anna... kshu qe Ann Maxi i beri ato gjera per fajin tim se fundja isha shoku i tij qe ne femijri edhe dyshimet e mija u trasmetuan edhe tek ai, prandaj kishte ate gjendje. Mundohu ta falesh ate Ann...- tha Alexi drejt tyre.

- Nuk falem as un Alex, sado duhet ta kisha besuar edhe nuk e bera por kjo nuk quhet justifikim. Vajza edhe ne ju donim shume dmth kishim filluar te ndjenim vertet, edhe meqe u be dite rrefimi, akoma ndjem per ju. Kur doli ne lajme per vajzen e vdekur Alexi ka filluar pijen  drogen aq sa ka kaluar edhe ne humbje ndjenjash nga mbi doza, edhe gjendje justifikime kur e verteta ishte se cdo gje e bente per Klevinen. Ishte i dashuruar por ideja qe e kishte "shitur" e bente krenarin e tij te vendosej mbo gjithcka tjeter. Edhe sa per mua e besova edhe un pavarsisht dashurise, te zhgenjeva edhe isha te djeni te planit te aleksit dhe perseri nuk e ndalova... e di qe nuk do na besoni por kemi penduar me kohe por thjesht nuk e pranonim sepse ne syt tan ishit tradhtare... kur e verteta paska qen ndryshe.

Ne syt e Annes edhe Klevines kishte lot tashme. Dalloheshin ne sy te dy qe kjo qe thonin ishte teper e vertet. Ishin shume te sinqert. Ata i donin por tani ishte shume vone sepse per ta nuk do kishte nje fillim edhe as nje fund me njeri tjetrin.
Nje perzrerje ndjenjash edhe mendimesh. Luft mes mendjes edhe zemres. Epo mesa dukej thjesht disa raste dashuria thjesh nuk mjafton... nuk eshte kurre e majftueshme kur shume gjera te tjera jan zero.

Klevina fshiu lotet edhe u nis drejt Alexit. Drejtoi doren tek edhe edhe i tha: -" Cohu Alex."

Alexi u cua duke e pare i habitur. Klevina i kapi dore edhe ju hodh ne qafe duke e perqafuar. U habit nga veprimi i saj por i kaloj duart ne belin e saj nderkoh qe ajo i mbante ne qafen e tij. E shtrengoi fort sepse i dukej sikur do ishte hera e fundit qe do e shikonte.

A ishte ky nje perqafim falje? Jo nuk ishte! Ishte nje perqafim lamtumire? Prap as ky nuk ishte! Ishte nje perqafim plot emocione edhe dashuri, nje perqafim per ate dashuri te cilen te dy ndjenin por qe nuk do e prejetonin. Ose me sakt keshtu mendonin ata, jetes kurre nuk i dihej edhe se cfare ma sillte fati perball nuk mund ta imagjinonim dot. Keshtu le te mendojn qe kjo ishte ajo cfare i priste. Nje dashuri e len pezull e cila do rrinte e gjall ne zemrat e tyre por kurre ne jeten e tyre.

Te njejten gje beri edhe Maxi me Annen e mori ne nje perqafim te forte. Ne syt e tyre rane lote. Lot dhimbjeje!

Perqafimi i tyre u nderpre nga trokitja ne der. Ata u shkeputen nga njeri tjetri. Alexi fshiu lotet edhe dha leje qe dera te hapej. Nga ku u duk Nina.

- Po Nin?

- Ka ardhur Feliksi.- tha ajo qet drejt tyre.

- Cne Feliksi?- pyetj Alexi me ze.

- Mesa duket nuk ka ardhur per ty.- i tha Nina atij pak si e penduar nga reagimi qe i vellaji mund te bente.

- E per ke paska ardhur?- pyeti ai ne dyshim.

- Per ne!- ju pergjigj Klevina atij.

- Si per ju?- pyeti Maxi.

Vajzat u nisen pa ju dhen Shume shpjegime ndersa Alexi e Maxi i ndoqen nga pas. Zbriten edhe pan Feliksin i cili qendronte ne kemb pran deres.

Ai pa drejt vajzave edhe u nis per tek ato.  Perqafoi Klevinen edhe e puthi ne balle, pastaj perqafoi Annen edhe e puthi ne koke.

- Jeni mire?- pyeti ai drejt tyre.

- Po jemi shume mire.- tha Anna.

- Cfare do thot kjo Feliks cfare lidhje ke ti me to?- pyeti Alexi drejt tij.

- Un kam shume lidhje me to Alex.- u pergjigj ai serioz.

- Po pres per nje shpjegim.- tha Alexi i cili po plaste nga nervat.

- Feliksi i shpetoi jeten Klevines ate dite.- tha Anna drejt tij.

- E nese un jam sot gjall jam fale Feliksit.- tha Klevina drejt tij.- ai me shpetoi jeten.

Aty cdo gje per Alexin ndaloi. Kusheriri i tij te cilin asnje nuk ja dinte ekzistencen ishte personi i cili kishte shpetuar jeten e femres qe ai dashuronte. Kjo ishte nje rastesi shuume e madhe. Madje edhe e pabesueshme!

- Pra Feliksi eshte ai qe ju ka ndohumar me planin tuaj. Feliksi eshte "AI"?- pyeti Maxi drejt tyre.

- Po Ai eshte!- i pergjigjen Anna atij.

- Tani me lejen tuaj ne po largohemi. - thot Feliksi drejt tyre.

Kap doren e Klevines edhe i ben me shenj Annes qe te dilnin. U larguan duke len pas njerez te shokuar edhe me shume pikepyetje ne koken e tyre.