Make me blind

Nuk ishte komplimet.

• Flashback •

- Alex ku dreqin po shkojm?

- Do e marresh vesh moj.

- Ku pra fol se zbres qe tani nga makina.

- Nuk e ben dot.

- Mos ndoshta sapo me provokove mua?

- Jo fare skisha ate qellim.

- Ou keshtu ee?

- Ehe!

Ne momentin qe Alexi thot keto fjale Klevina shikon me inat edhe kthehet duke hapur deren e makines nderkoh qe makina po ecte.

- Cfare dreqin ben moj mbylle deren.

- Nuk e mbyll po nuk me the ku po shkojm.

- Do te ta them vetem mbylle.

- Ma thuaj para pastaj e mbyll.

- Uffff po shkojm ne nje nga shtepit e mija private ne pylle.

- Hmm...- klevina mbyll deren edhe kthehet drejt tij duke folur me te.- e pse?- pyet ajo

- Sepse keshtu dua un.

- Ma thuaj te thash se e bera perseri at...- po fjalia e saj u nderpre nga Alexi.

- Heh tani harroje.- Alexi shtyp nje nga butonat e shumte ne makinen e tij edhe buzeqesh djallezisht.

- Ou ja ta shikojm.- Klevina provon te hape deren por ajo nuk po hapej.

- O ndyrsir e mbylle deren e?

- Nuk eshte e dukshme?!

- O zotttt te tregoj un ty.

Con doren ne floket e tij edhe fillon te ja shkul ato.

- Klevin mi lesho floket moj e cmendur se po eci ne makine do persojm ndonje aksident.

- Nuk ti leshoj sepse me mbylle deren, edhe pa merak se ska asnje makin tjeter nese e ke ven re jemi ne nje rruge te shkrete ku nk po shoh asnje gjurme makine tjeter.

- Do dalim nga rruga moj.

- Sje aq i paaft ishalla.

- Klevin leshoj floket te thash.- filloj te bertiste Alexi.

- E mir edhe ti si ben , me keq se vajzat kur jan me ato.

- Vetem mos zbritshim sepse do i paguash te gjitha nje e nga nje.

- Cash apo me Kart?- tha keto fjal djallezisht drejt tij. Duke ber keshtu qe ti kujtohen skena e Alexit me Devoren, por Alexi nuk ra pre e lojes se saj.

- Me dicka tjeter.

- Si pershembull?

- Do e marresh vesh. Arritem!

- Me ne fund.

Klevina zbret sepse dera ju hap nga Alexi duke u perballur me ajrin e fresket edhe gjelberimin e pyllit qe ndodhej perball saj. Syt e saj shikojn shtepin e vogel tipike prej druri e cila ishte teper e bukur. Qetesia qe e karakterizonte kete vend i jepte nje paqe te vertet Klevines.
Mbylli syte , mori fryme duke shijuar kete qetesi.

- Mbarove qe enderruari?

- Mos fol sepse po mundohem te qetesohem.- fliste akoma me sy mbyllur Klevina.

- Ehh mir vazhdo qetesohu.

Kalojn disa sekonta edhe ajo hap syt ku shikon qe Alexi nuk ishte me te.

- Waa iku.

Shikon rreth e rrotull po nuk e shikon ne asnje vend. "Do jet brenda ne shtepi" mendoi. Shkoj tek shtepia prej druri , u fut brenda edhe u perball me nje Alex te shtrir gjer e gjat ne divan.