Make me blind

Me vjen keq por...

Nje heshtje shurdhuese kishte pushtuar ata te dy edhe e vetmja gje qe degjohej ishte zhurma qe bente makina kur ecte. Mendja e Klevines qendronte tek i vellai edhe gjendja e tij. I lutej zotit qe te ishte mire edhe te mos kishte asgje me rendesi sepse ateher ajo do shkatrrohej fare.

Alexi hidhte ndonje veshtir fshehurazi tek ajo edhe shikonte se si ajo rrinte neutrale edhe lotet i pershkonin faqet, e terheqte kjo femer sepse ishte e bukur edhe kishte nje turp te mrekullueshem por asgje me shume, thjesht terheqje fizike e quante ate sepse keshtu mendonte ai , edhe besonte se e till do ngelej por a do vazhdonte me shume kjo ndjenj ai nuk e dinte.

Pas 30 minutash ishin perball spitalt ku qendronte Toni. Klevina zbriti me shpjetesi edhe u ndjek pas nga Alexi ku shkuan brend te spital drejt recepsionistit.

- Pershendetje doja te dija dhomen e Toni Robertson ju lutem?

- Nje minut sa te kontrrolloj... pacienti ndodhet akoma ne sallen e opeacionit ne katin e dyte dera e tret majtas.

- Ne rregull faleminderit...

Nxitoj per tek ashensorit edhe koha qe i kalonte i dukej me e gjat se cdo her tjeter. Pas disa sekontash ashensori u hap edhe ajo hyri brenda duke u ndjekur nga Alexi.

Rrite hante thojat e saj nga stresi edhe launt kemben e djath, ishte nje veprim te cilen e bente sa her ishte e stresuar. Keto minuta po i dukeshin pa mbarim edhe stresi brenda saj sa vinte e shtohej me shume.

- A ka mundesi te mos e perplasesh me ate kemb?- foli eger Alexi drejt saj

- Nuk ka fare mundesi a nuk e shikon qe jam e stresuar?

- E kuptuam por mos e leviz me ate kemb te thash ose nuk e pe fare tet vella

Pas ketyre fjaleve ajo nuk e levizi me kemben, sepse e dinte qe Alexi e bente ate qe thonte edhe  donte qe te mos e takonte Tonin.
Ashensori u hap edhe nxitoj para deres ku po zhvillohej operacioni i te vellajit. Ankthi e kishte mbuluar deri ne momentin qe dera u hap edhe nga aty doli doktorri.

- Doktor si eshte vellaji im?

- Operacioni u mbyll me sukses por gjendja e pacientit ishte shume e keqe, nga aksidenti i shkaktuar brinjet i ishin thyer edhe kishte marre shume demtime ne trup. Nga perplasja e madhe nje cop shufre hekuri i ishte ngulur ne stomak duke i shkaktuar keshtu hemoragji te brendshme por e cilen e ndaluam, nuk mund te them asgje sepse gjendja e tij eshte kritike edhe duhet te presim 24 oret e ardhshme te cilat jan vendimtare per jeten e tij. Te shkuara!

Klevina ra ne tok pas ketyre fjaleve , lotet filluan duke u shtuar edhe me shume edhe dhimbja qe ajo ndjente u be me e madhe. Dora e Alexit u vendos ne shpatullen e saj duke ber qe ajo te ngrinte koken e ta shikonte ne sy akoma me lote. Alexi e terhoqi edhe e mori ne pelqafim ku ajo filloj te qante edhe me shume.

- Do behet mir cdo gje kalon- i tha keto fjal ngushelluese asaj

Rrinte akoma nen perqafimin e tij vetem se tani ishin ulur duke pritur. Dora e Alexit ishte ne qafen e sa ku bentr qe koka e saj te mbeshtetej ne kraharorin e tij. As vet nuk e kuptonte pse po i qendronte afer por thjesht e ndjente qe ta bente.

Klevinen avash avash po fillonte ta merrte gjumi sepse ishin ber 3 or ne ate spital edhe ishte lodhur shpirterish gje e cila i kishte sjell gjume. Alexi e vuri re kete gje edhe vazhdonte ta mbante aty, po shikonte cdo milimeter te fytyres se saj edhe shikonte sa e pafajshme ishte ajo edhe sa pak dinte nga jeta. Ose me sak keshtu mendonte ai, qe dinte shume pak nga jeta, por ne fakt e verteta ishte qe ajo kishte kaluar shume me shume nga cfare tregonte.

Ndjeu nje dridhje ne xhepin e tij , ishte telefoni i cili po binte. E merr ne dore edhe shikon qe po e telefoninte Maxi.

- He Max

- Alex si eshte gjendja?

- Duhet te presim 24 oret e ardhshme sepse ato jan vendimtret per jeten e tij. Operacioni ishte i veshtir tani po presim.

- Si eshte Klevina?

- E shkatrruar, ka qar po tani po flen.

- Anna do te vij tek ajo qe ti qendroj afer.

- As qe behet fjal ajo sdo te dal , edhe Klevina ka dal sepse ishte i vellaji ti i di mir rregullat tona.

- E di por sikur te vi un me te?

- Jo Max qendro aty e kujdesu per gjendjen sa te mos jem un, ne do kthehemi sapo te marrim vesh dicka

- Ne rregull Alex

Mbylli telefonin edhe shikonte perseri fytyren e Klevines.

- Je aq e pafajshme per nje bote te till- i tha me ze te vogel me iden qe ajo nuk e kishye degjuar por ne te vertet cdo fjal e tij ishte degjuar nga ajo.

Nuk po flinte kishe qe ne momentin qe po fliste me Maxin qe gjumi i kishte dal por nuk luajti sepse aty ky po qendronte gjente nje qetsi shume te madhe, edhe nuk donte ta prishte kete moment. E dinte qe nese e prishte ai do kthehej perseri ne ate Alexin e ftoht, keshtu qe vendosi te qendronte ashtu edhe per pak caste.

                          ****

Pas disa oresh shikon doktorin i cili hyn me shpejtesi ne dhomen e te vellajit, kishte nje ore qe ishte zgjuar edhe rrinte te heshtje bashk me Alexin deri ne momentin qe shikon doktorin.

- Cfare po ndodh? Alex?

- Te presim per doktorin

Doktori del aty pas disa minutash edhe Klevina afrohet me shpejtesi e ankth pran tij

- Cfare ndodhi doktor? Eshte mir vellaji im?

- Me vjen keq por...

- Jooo mos e thuaj ate moss...

- Me vjen keq zonjush por vellaji juaj...

Heyy bera update un pas kaq shume ditesh, edhe ju kerkoi ndjes qe kam vonuar por frymzimi ka qen shume i ulet keto dite e skam mundur te shkruaj asnje fjal, tani qe po shkruaja mezi arrita pjesen me +1000 fjal shpresoj shum te hu pelqej...

Pjeset e tjera do jen edhe me te gjata!

Gjithashtu doja te ju falenderoi shume per +1k readers  ❤️