Kimse yok mu

3.9K 274 11
                                    

5 dk sonra

Kan ve et parçalarının arasındaki katliam bittiğinde etrafta tek bir zombi bile kalmamıştı ama buna doğru orantılı olarak bizdede güç kalmamıştı.Bu yüzden biraz soluk almak için evin girişindeki merdivenlere oturuyorduk ki Emrenin kolu dikkatimi çekti.Emrenin kolundan aşağıya doğru yavaş yavaş kanlar akıyordu.Hiç vakit kaybetmeden ilk yardım dersinde öğrendiklerimin uygulamaya başladım.ilk önce çantamdan çıkardığım su ile kolunu sildim ardından ise hiç tereddüt etmeden tişört ümü yırtıp emrenin koluna tampon yapıyordum bir yandan ise Emreyle konuşuyordum

-Emre ne oldu sana

-Hiç bişey

-Isırıldın mı yoksa ?

-Hayır ama o şeylerden biri beni aralarına girdigim sırada kolumu tırmaladı yani beni öldürmene gerek yok sadece ufak bir çizik

Esin ve Buğra birde bize dönüp gülmeye başladı

- Belli olmaz belki öldürürüz helvan nasıl olsun istersin

-tamam kardeşim cıvıtma

Kanama durduktan sonra Emre,Buğra,Esin ve ben evin içine girdik.

Kimse var mı ?

Eve daha adım atar atmaz bir terslik olduğunu anlamıştım çünkü kapının girişinden mutfak kapısına doğru bir kan izi vardı.Emre hızla kan izinin sonuna gidip mutfak kapısından işeri baktı.Ne gördüyse bir anda yere yıkıldı ve ağlamaya başladı.Hemen emrenin yanına gidip mutfak kapısından içeri baktım mutfak zemininde iki ceset vardı bunlar emrenin anne ve babasıydı ama kız kardeşi yoktu.Emrenin öfkesi ve üzüntüsü yüzünden okunuyordu.Emreyi sakinleştirmek içine elimi omzuna koydum ve konuşmaya başladım ;

-Emre üzgünüm ama yapacak bişeyimiz yok

-Deniz sus

-Emre nolur hadi belki.....

-Belki ne Belki başka ne olucak

-Kardeşin belki yaşıyordur

-Sence Öylemi

-Evet neden olmasın ki belki oda bizim gibi tanıdıklarını arıyordur

-Şu evin haline bak herşey yerli yerinde nereye gider haaaa

-ama...

-aması maması yok beni yalnız bırak Deniz

-Hayır

-Bırak dedim

Emre tam bana vurucakken bir çarpma sesi geldi hemen sesin kaynağına doğru koştuk burası evin kileriydi ve kapısı kitliydi.Yere eğildim ve kapının altından içeri baktım içeride bir çift bot vardı ama devamında bişey görükmüyordu.Emre seslendi ''esra senmisin'' ses yoktu yine bir çarpma sesi geldi.Arkamda duran tekliyi alıp kapının önüne geçtim emreden kapıyı açmasını istedim kapı yavaşça açıldı.....

VİRÜS:ÖLÜLER ŞEHRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin