VİRÜS:ÖLÜLER ŞEHRİ

Kararlar ve Sonuçları

Arkadaşlar bu bölüm hızlandırılmış bir bölümdür sadece bir anda 3 haftayı gecirmektense kısa bir bilgi verdim 3 haftada olanlarla ilgili ilerki bölümlerde kafanız karışmasın diye..yeni bölümde grup dağıldıktan 3 hafta sonra olanları yazıcam tabiki affınıza sığınarak....†††

Bütün gün hiç kimse tek bir kelime etmemişti sadece sessizlik ve acizlik vardı havada.Gecenin sessiz hüznünü Alevin sözleri bozdu

-şimdi nereye gidiyorsunuz

Buğra bir müddet düşündükten sonra

-Bilinmeze

-Bilinmez mi

-Evet bilinmez

-Sizde bilmiyorsunuz dimi nereye gidiceğinizi

-Bilemiyorum herşeyi Deniz düşünürdü.

-Denizi pek tanımadım ama o artık yok Buğra ve size bir lider gerekli ve bunu yapa bilicek tek insan sensin.

-Bize demek istedin herhalde ?

-Hayır size Buğra ben gidiyorum.

-Nereye ?

-Eski grubumun yanına üzgünüm sizinle kalamam ailemle beraber olmalıyım.

-Ailemi keşke bizimde artık bir ailemiz olsaydı

-Sizde bize katılın ozaman

Buğra arkasına dönüp Esinin boş ve duygusuz yüz ifadesine baktı Buğra onu koruyamazdı bundan emindi bu yeni dünya saf kötülükle ve vahşetle doluydu.Bu dünyada sadece kötüler ve gerçek kahramanlar yaşıya bilirdi.Buğra narindi kırılgan bi okadarda korkak.Buğra Esine ihtiyacı olan hiç bir şeyi veremexfi Esinin  gerçek bir lidere en önemlisi bir aileye ihtiyacı vardı.Buğra kararını vermişti ;

-Geliyoruz

-Hadi ozaman gidelim

Deniz cephesinde

Bu sırada Deniz ise şehir merkezindeki eski bir sanat atolyesinde saklanıyor Aynadaki yansımasına bakarak kendi içinde savaşıyordu."Ben kimim iyi mi kötü mü yoksa bir hiç mi. Aslında varmıyım , ondan bile emin değilim artık,  peki bu aynadaki duygusuz adam kim . Yalnızca adaleti istemek suç mu ? Bu yeni dünyada. Artık hiç bişeyden emin değilim aslında" Deniz artık hiç bişeyden emin olamıyordu sadece yaptıklarının ve yaşattırdıklarının acısını çekiyordu ama artık kendine gelmeliydi.Deniz derin bir nefes aldı.havaya yağlı boya ve keskin tiner kokusu hakimdi.Deniz atölyenin kuzeyindeki büyük camın başına geçti.Dışarıyı izliyip neler yapıcağını düşünmeye başladı. Bu sırada karşıdaki evin çatısına ve duvarındaki yazıya dikkat etti "Yardım Edin" yazıyordu çatıda ise biri vardı  belkide aradığı kurtuluş buradaydı.Deniz gözleriyle caddeyi süzdü onlarca zombi caddede başı boş dolaşıyordu .Kararlı bir bakış attıktan sonra arkasında duran boyaların ve aletlerin yanına gitti

Buğra cephesi

Bunlar olduğu sırada buğralar çoktan alevlerin kampına varmışlardı. Burası şehir merkezinin güneyindeki eski polis karakoluydu.Karakolun çevresindeki duvarlar dikenli tellerle güçlendirilmişti içeriyle dışarıyı ayıran büyük demir parmaklara ise elektirik verilmişti. Karakolun kapısında orta yaşlarda iri yapılı yüzünden öfke okunan beyaz tenli ela gözlü bir adam vardı.Alev bu adamı görünce baba diye seslendi.....

O iri yapılı ve sert görünüşlü adam Alevin sesini duyunca  Buğraların yanına koşarak göz yaşları içinde Aleve sarıldı.;

-Kızım sen misin ?

-Evet baba

-Ama Ege öldüğünü söyledi.

-Ege mi ? Beni orda bırakıp giden Ege mi ?

-Bırakmak mı ve bunlar kim Alev

-Dostlarım Buğra ve Esin ,Beni kurtarıp buraya geri getirdiler.

Alevin babası Buğralara bakarak

-Size borçluyum gençler Artık sizlerde bizim ailemizin birer parçasınız. Ben Behiç ya sizin adınız ne gençler

-Kızınızında söylediği gibi Ben Buğra Arkadaşımda Esin

-Tanıştığımıza memnun oldum.Size içeriyi gösteriyim ve diğerleriylede tanıştırıyım

Buğra ve Esin Alevin babasının peşinden yeni hayatlarına doğru yürümeye başladı

3 hafta sonra

"Herşeyin başladığı o lanetli günden bu yana 25 gün geçti.Bir çok insan o günden buyana tamamen değişti.Bilinen tüm sistemler ise yerle bir oldu.Geriye kalan insanlar ise bir çok ufak koloni kurdu.Kendi kanunlarını yazdılar kendi çıkarları için diğer kolonilerle savaşıp güçsüzleri yok ettiler insanları katlettiler.Sonunda dünyamız güçlülerin egemen olduğu zalim bir yer haline geldi.Artık güçsüzlerin yok olmaktan başka hiç bir şansı yoktu .Güçsüzler ve hala degişemiyen saf insanlar tanrıya yalvarmaya başladı işte bu karanlık günlerde yeni bir ışık doğdu kendilerine Sonun askerleri diyen bir grup adalet savaşçısı.İnsanlığa ve adalete bir armağan olarak yeni dünya sisteminin içinde belirdi.Son ve emrindeki askerlerin hikayesini hiç kimse tam olarak bilmiyordu.Son ve askerleri geçmişte yaşadıkları hayatı tamamen unutup tüm geçmişlerini yüzlerindeki maskelerin altına gizliyen esrarengiz kişilerdi ve tek amaçları ise adaleti her daim sağlamaktı.Ama Son ve askerlerinide bulmak okadarda kolay değildi.Sonun emrindeki 30 asker herzaman Sondan gelecek emirleri almak ve Sona sığınanları korumak için metro sistemindeki devasa kolonide bekliyorlardı.Son ise en çok güvendiği 3 fedaisi ile her zaman şehirde dolaşıp yardıma ihtiyacı olanları arıyordu."........

dubstep dinliyerek bölümleri okursanız daha bir sarıyor :D

Yorumlarınızı bekliyorum †ⅥRÜS†