her zaman başkalarına bakmanla tanınırdın. akademisyenler, romantik sorunlar ya da herhangi bir sorun için sen her zaman insanlarla ilgilenen kişiydin -hem öğrenciler hem de öğretmenler için.
pozitif ve yardımsever kişiliğin, insanları sana doğru bir mıknatıs gibi çekerdi. insanların sevdiği ve doyamadığı o auraya ve atmosfere sahiptin. her zaman yüzünde nazik bir gülümseme olurdu, e doğal olarak birçok öğrencinin de seni romantik anlamda sevmesi pek de şaşırtıcı değildi.
öte yandan kuroo, senin sınıf ve sıra arkadaşındı. onun sandalyesi tam yanında duruyordu ve birçok öğrencinin yardım için sana geldiğini fark etmişti. senin aksine insanlar onun etrafını yardım için sarmıyordu, onun çevresini, yanında bulunması eğlenceli biri olduğu için sarıyordular.
kuroo doğal olarak çok girişken biriydi, duygularını ve yorumlarını dışa vurmaktan korkmazdı. neredeyse herkesle iletişim kurabilirdi: hem içe dönük hem de dışa dönük insanlarla. öğrenciler ve öğretmenler tarafından çok takdir edilirdi. herhangi biriyle iletişim kurabilmek onun güçlü bir karakteristik özelliğiydi ve birçok öğrenci için de birçok konuşmanın konuşulduğu kişiydi.
tabii ki öğle yemeğinde ve boş zamanlarında onunla konuşan öğrenci sayısı nedeniyle onun ne kadar popüler ve sevilen biri olduğunu anlamıştın.
onun son derece rahat ve uyumlu olduğunu fark etmiştin. öğretmenler bile onunla sohbet eder, ona iltifat eder ve yüzlerinde kocaman bir gülümsemeyle gülerlerdi.
gerilip endişelenmeden onun herhangi biriyle bu kadar kolay konuşabilmesini takdire şayan bulmuştun. o her zaman ilgi odağıydı, sen de kendine engel olamamış ve onun kişiliğin kapılmıştın.
ikiniz de sıra arkadaşı olmanıza rağmen, hiç birbirinizle konuşmayı denememiştiniz. ikinizin de birbirinizle olan tek etkileşimi, kuroo'nun silgisini yere düşürdüğü ve senin silgiyi onun yerine alıp, ona verdiğin zamandı.
bunun yanı sıra, ikinizin arasında herhangi bir konuşma bile olmamıştı, neyse.
kader, bugün bunu değiştirmeye karar vermişti.
kuroo, okula çantasını omzuna atmış şekilde yavaşça sınıfa girdi. tamamlaması gereken tüm ödevler ve projeler yüzünden dün gece geç saatlere kadar uyanık kalmış, ayrıca sabah voleybol antrenmanının olması durumu daha da kötüleştirmişti.
daha erken saatler olmasına rağmen göz kapakları her an kapanmak üzereydi ve gün bitene kadar bekleyemiyorlardı. tembelce masasına oturdu ve kollarını masaya koyup başını onlara yasladı.
öğrenciler onun ne kadar yorgun ve bitkin göründüğünü fark edip, öğretmen gelip ders anlatmaya başlamadan önce onun kısaca kestirmesine izin verdiler.
kuroo'dan hemen sonra sınıfa girdin ve yerine oturduğunda onun uyuyor olduğunu gördün. derse hazırlanmak için defterini ve kalemini çıkardın, ama uyuyan horoz kafalı çocuğa baktığın anda, onun dağınık saçlarından rahatsızlık duymadan edemedin.
farkında olmadan, parmak uçların onun saçına doğru ilerledi, nazikçe onun saçını okşadın. kuroo yavaşça gözlerini açtı, birinin saçına dokunmasıyla uyanmıştı. ela gözleri seninkilerle temas etti. elini geri çekmek üzereyken, kuroo'nun uyanık olduğunu ve her hareketini izlediğini fark ettin.
"ah, üzgünüm." diyerek özür diledin. "saçın biraz dağınıktı, bu yüzden biraz rahatsız oldum."
siyah saçının sağ tarafı rastgele yönlere fırlıyordu. saçını tembelce karıştırdı, siyah saç tutamlarını gelişigüzel bir şekilde itmişti böylece onlar da güzel bir karmaşaya dönüştüler.
"oh, bekle" diye haykırdın. "bir toka almıştım. kullanmak ister misin?" çantanı karıştırarak siyah tokayı aradın. onun dağınık saçlarına yardımcı olabilecek uzun, siyah bir toka çıkardın. "bir süreliğine saçını tutturursan, belki düzelebilir."
kuroo tembelce sandalyede dik bir hal alırken, "y/n, bana yardım et." dedi. "daha önce hiç böyle bir şey kullanmadım... bu yüzden nasıl yapılacağını bilmiyorum."
sen yürüyüp onun oturduğu sandalyenin önünde dururken yüzünde büyük bir gülümseme belirdi. tokayı nazikçe saç tutamlarından geçirip kırptın. sen ellerini iki yanına düşürürken onunla göz göze geldin.
nazik bir gülümsemeyle sandalyene geri döndün, "tamamdır oldu!"
"teşekkürler."
"sorun değil!"
insanlar etrafınızı sarıp, dün geceki ev ödevi hakkında konuşmalar yaparken onun bakışları senden hiç ayrılmamıştı. kısa süre sonra öğrenciler onun sandalyesinin yakınına geldi ve taktığın toka hakkında yorum yaptı.
bir öğrenci, "kuroo, bu yeni saç modelin mi?" diye sordu.
"evet, ateşli görünmüyor muyum?" diye kendinden emin bir şekilde cevapladı, bu da bir kaç kişinin gülmesine neden oldu.
seni kendisinin yaptığı güne kadar bekleyemedi.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yazar:@/naruchaan
selam!
öncelikle son cümle orijinal bölümde daha farklı geçiyordu, "seni, senin yaptığı güne kadar bekleyemedi" tarzında bir anlam çıkıyordu fakat bu çok saçma olacağı için (zaten sanırım yazar o kısmı yanlış yazmış) ben de bu şekilde çevirdim. kısacası son kısmı çok kafaya takmayın?
bölüme vote atmayı ve istek karakterlerinizi yorumlarda belirtmeyi unutmayın!
