𝙝𝙖𝙞𝙠𝙮𝙪𝙪! | one shots

<𝟯 | 𝘀𝘂𝗴𝗮𝘄𝗮𝗿𝗮 - 𝘃𝗼𝗶𝗰𝗲𝘀

-istek karakter-

⚠️ TW! intihar ve kendine zarar verme iddiaları. bölümde ses şeklinde halüsinasyon da var, bu yüzden bu konulardan herhangi birine karşı hassassanız lütfen devam etmeyin.
• angst (kötü son yok)

-

| y/n'nin bakış açısı |

şimdiden sabah mı oldu? dün gece yeterince uyuyamadığımı hissediyorum. okula gitmek istemiyorum... hiçbir şey yapmak istemiyorum.

"günaydın" güneş ışınları gözüme gelirken onun, beni selamladığını duydum. sıkıntıyla sızlandım ve yatağın diğer tarafına yuvarlandım.

"git başımdan, seninle uğraşmak istemiyorum." diye homurdanarak yüzümü yastığa gömdüm.

"hey bu kabaca!! eminim ailen de aynı şekilde düşünüyor, onlara çok yük olduğun için seni bu evden atmak istiyorlar." abuk sabuk konuşurken yatağa yaklaşıp bacaklarımın yanına oturduğunu hissettim.

"her neyse. ayağa kalkıp bir kez olsun üretken olmam gerekiyor, bu yüzden beni yalnız bıraksan iyi olur." beni her hafta gelip rahatsız eden, rahatsız etmeye de devam eden bu canavara bakarken, yatakta oturur hale geldim ve gözlerimi ovuşturdum.

tekrar saçma sapan konuşmaya başlamıştı, "üretken olmaya mı çalışıyorsun? sahiden kalkıp bir şeyler mi yapacaksın? bunu ne zamandan beri yapabiliyorsun ki? zaten denemenin bile bir anlamı yok, başarılı olamazsın. buna rağmen niye deneyesin? kimse seni sevmiyor ve önemsemiyor, yani sadece gidip kendini öldür."

"ama yapmak istemiyorum, benim çok arkadaşım var ve-" sözümü kesti.

başım acı içinde zonklarken bağırdı, "seni umursamıyorlar! eminim ölsen kimsenin umurunda olmazdı."

"git başımdan. senin yüzünden kendimi tekrar hasta hissetmek istemiyorum." bacaklarımı yatağın kenarından sarkıttım ve üstümü değiştirmek için kendimi banyoya gitmeye zorladım.

"ama ben gidersem, kim seninle arkadaş olur ve seni sever? bu doğru, hiç kimse! benden kurtulamayacağını biliyorsun~" onun bu şekilde konuşması beni mutlak bir tiksinti içinde utandırıyordu. biliyorum senden kurtulamam... senin üç lanet yıl boyunca yanımda kalmana izin vermemim sebebi de bu zaten. her neyse, güne devam etmeyi deneyeceğim.

<okulda>

sırama oturdum ve duvara bakmaya başladım. hiçbir şey hissetmiyordum. sadece... boşluk.

"tüm bu insanlar ve hiçbiri de seni sevmiyor!" diyerek kahkaha attı ve başım tekrardan acıyla zonklamaya başladı. kafamı sıraya koydum ve sıkıntıyla iç çektim.

"hey y/n!!"

"hey suga." ona uykulu bir gülümseme verdim ve bu onu güldürdü.

"yorgun musun?" diye sordu. esneyerek başımı salladım. suga yavaşça başımı okşadı, bu beni biraz sakinleştirdi ve başımdaki ağrıyı hafifletti.