kita, ufuktan yavaş yavaş zirveye doğru çıkan parlak güneşin penceresinden içeri giren ışınlarıyla huzursuz bir uykudan uyandı. göz kamaştırıcı ve kör edici ışınlar panjurun aralıklarından akıp, sabahın sıcaklığı ile soğuk havayı ısıtıyordu. yumuşak ışınların içeri girerek yaptığı bu samimi karşılama, onun tüm yorgunluğunu alıp bunu sıcaklık ve sakinlik ile değiştirmişti.
yumuşak çarşaflara gömüldü ve uykuyu gözlerinden atmak için gözlerini ovuşturdu. parlak ışıklar gökyüzüne yayılırken ufka baktı. nefes kesici ve güzel görünüyordu.
fakat yanında gün doğumundan daha güzel biri vardı.
yana yattı ve senin hala uyuyor olduğunu gördü. usulca nefesini onun yüzüne doğru verirken yüzleriniz çok yakındı. kita gülümsedi. onun yanında huzur içinde uyumanı izlemek isteyebileceği en güzel şeydi.
sen huzurla uyurken yüzüne bir tutam saç düştü. onu kulağının arkasına sıkıştırıp, alnına bir öpücük kondurdu. eliyle yanağını kavradı ve başparmağıyla nazikçe okşadı. başını kita'nın eline doğru eğip, onun kalbinin hızla çarpmasına neden olurken hafifçe mırıldandın. böyle zamanlarda senin yanında olduğu için bu dünyadaki en şanslı adam olduğunu düşünüyordu.
büyüleyici gülüşün her zaman gününü aydınlatırdı, o gün ne kadar berbat geçerse geçsin. senin gamzelerini ve dudaklarının yukarı doğru kıvrıldığını görmek onun bütün korkularını yok ederdi. gülüşün, onları karartacak hiçbir şehir ışığı olmadan karanlığın içindeki yıldızlar gibi parlardı. senden gelen basit bir tebessüm bile onun hayatındaki bütün kötü şeyleri delip geçer, ve her şey yeniden yoluna girerdi.
en sevdiği müziği veya sabahları kuşların söylediği sakin şarkılardansa senin kusursuz sesini duymayı tercih ederdi. o kendine engel olamaz ve voleybol maçları sırasında tribünlerden yüksek, sağır edici tezahüratlarını her duyduğunda gülümsemeye ve kızarmaya başlardı. onunla ne zaman normal bir konuşma yapsan, yatıştırıcı sesine daha da çok aşık olmaktan kendini alıkoyamaz; sadece senin adını söylediğini duymak dahi ona huzur ve mutluluk getirirdi.
saçını kokladı, hindistan cevizi kokusu burnunu doldurdu. saçının rüzgarda yumuşak sahil çimi gibi hareket etmesini, ileri geri sallanmasını, gözlerinin güzelliğini açığa çıkarmasını ve gizlemesini seviyordu. saçlarını atkuyruğu yaptığında cüretkar ve cesur görünüşünü, açık bıraktığında ise sakin ve soğukkanlı görünüşünü seviyordu.
gözlerin yavaşça açılmadan önce son bir kez göz kapaklarının altını öptü. gözlerini ovuştururken yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.
bir esneme dudaklarından ayrılırken, "shin, günaydın." diye mırıldandın. başını onun göğsüne gömdün, sıcaklığı vücudunu rahatlattı. elini başının üstüne koydu ve nazikçe okşadı. tişörtünü koklayıp sıkıca kavradığında güldü.
her sabah duymayı en sevdiğin kelimeleri fısıldamadan önce bir kez daha başını öptü,
"günaydın, güzelim."
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yazar:@/naruchaan
sanırım bölümün güzelliğinden ağlamak üzereyim...
bölüme vote atmayı ve düşüncelerinizi yorumlarda belirtmeyi unutmayın!
[istek kısmı kapalı]
kendinize dikkat edin, hepinize sağlıklı günler dilerim!
