kapüşonlular kenma'nın giymeyi en sevdiği şeydi. okul ve voleybol üniformasının dışında, kenma her zaman kapüşonlu giyerdi. onlar sadece büyük değildi, aynı zamanda da rahattı. gittiği her yerde onlarla uyuyabilirdi: otobüste, uçakta, hatta gürültülü, iğrenç lev ve kuroo'nun yanında bile.
ayrıca her zaman onun kapüşonlularını çalıp giymeni de sevimli bulurdu. bunu yapman kenma'ya, ona ait olduğunu ve kimsenin seni çalmayacağını hissettirirdi.
seni kendi kapüşonlularının içinde görmek kenma'yı hep utandırırdı, yanakları parlak pembe tonunu alırdı. kapüşonlu kalçanın altına kadar inerdi ve kollarınla küçük ellerini kolayca kaplardı. onun altına bir şort giyip altında hiçbir şey yokmuş gibi göründüğünde, bu onun kalbinin anormal bir şekilde hızlı çarpmasına neden olurdu çünkü ona çok sevimli görünürdün.
"kenma!!" kapının açıldığını duyduğun anda haykırdın. kenma yavaşça içeriye girdi ve kapıyı arkasından kapattı. burun deliklerini ter kokusu doldururken onu sıkı bir kucaklamayla karşıladın.
kenma voleybol antrenmanını yeni bitirmiş ve eve gelmişti. eve gelir gelmez seni görmek onu biraz gülümsetmişti. görünüşe göre senin için fazla büyük olan kırmızı kapüşonlusunu giyiyordun. kalçan büyük boy giysiyle kaplıydı ve bu onun çılgınca kızarmasına sebep oldu.
"y/n, kapüşonlumu çalmışsın." dedi ve çekingen bir şekilde kollarını beline doladı. vanilyalı şampuanınızın kokusuyla dolan saçınızı kokladı, "ama sorun değil çünkü içinde sevimli görünüyorsun."
küçük bir kıkırdama dudaklarından ayrılırken yanakların hafifçe kızardı, "kapüşonluların rahat ve senin gibi kokuyor, bu yüzden burada olmadığın zamanlarda bile benimleymişsin gibi geliyor."
onu bırakıp yemek masasına doğru yürüdün, "sana akşam yemeği hazırladım, bu yüzden acele et. duş al ve yemek ye." dedikten sonra tabaklar ve yemek takımlarıyla masayı kurdun.
kenma gülümsedi ve okul çantasını kanepeye bıraktı, küçük bir teşekkür mırıldandıktan sonra banyoya yöneldi. sesi gerçekten az çıkmıştı ama onun küçük teşekkürünü kaçırmamıştın. yemeği tabaklara koyarken yüzüne geniş bir gülümseme yerleşti.
tabakları nazikçe masaya koydun, miso çorbası ve körinin taze aroması mutfağı ve yemek odasını doldurdu.
kenma sarı saçları ve yeni aldığı duştan dolayı nemli siyah dipleri ile sandalyeye oturdu. omuzlarında bir havlu vardı. senin giydiğinle eşleşen kırmızı bir kapüşonlu giymişti ve yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi.
"evet" dedi. çift kıyafetleri eşleştirme fikrini her zaman sevmiştin, bu yüzden kenma o parlak gülümsemenin yüzüne yerleştiğini görmek için bilerek kırmızı kapüşonlu bir kıyafet seçmişti.
"kapüşonluları daha sık eşleştirmeyi denemeliyiz." diye mırıldandı köriden bir ısırık alırken.
sırıttın, "evet, yapalım. sevimli görünür!" diyerek basitçe fikrini ifade ettin.
"ve insanlar benim olduğunu bilirler, böylece gelip seninle flört etmezler."
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yazar: @/naruchaan
umarım bölüm hoşunuza gitmiştir.
eğer beğendiyseniz vote ve yorum atmayı, isteklerinizi belirtmeyi unutmayın!
