The Day We Fall in Love

Chapter 19

Chapter 19

CEILO's POV

Habang kumakain ng almusal, hindi ko maiwasang isipin ang nangyari kagabi. Pilit akong nilalayo ni Prince kay Kurt. Ano bang meron at pinakikilaman niya ako? Wala namang ginagawang masama sakin si Kurt.

"Bunso? Bakit hindi ka pa kumakain? Kumain ka na diyan." sabi ni kuya. Teka, did he just called me 'bunso'? Natigilan ako at tinaasan ng kilay si Kuya.

"Oh bakit? May problema ba? Ngayon lang kitang tinawag na bunso, nextime Manang nalang ulit. Mukhang gusto mo nga ang Manang kaysa sa bunso." patawa niyang sabi. Seriously, tinawag akong bunso ni kuya for the first time. Iniripan ko lang siya at nagpatuloy sa pagkain.

Baka gusto niyang makipagclose sakin. Sorry pero alam kung may binabalak si kuya sakin. Pagkatapos naming kumain ay nagpunta na kami sa school.

"Seriously! I like him!" bumugad sakin ang sigaw ni Akiko. Pilit siyang pinapakalma ni Raul dahil kagabi pa raw tong hyper. May gusto yata si Akiko kay Fred. Papaano na si Raul? Masakit siguro yon sa kanya. Uupo na sana ako nang biglang hinarangan ni Prince ang upuan ko. Nagulat ako nang bigla niyang pinunasan ang chair ko.

"Sige! Umupo ka na!" sabi niya sabay ngisi. Umupo na rin ako at umiling-iling. Mukhang naloloko na siya.

"Teka!" sigaw niya. May kinuha siya sa kanyang bag. Mas lalo lang akong nagulat sa kanyang ibinigay.

A Rose?...

"P-para san to?" pagdududa kong tanong sa kanya. Napahawak siya sa kanyang batok at hindi makatingin sakin. I can sense na nanginginig siya.

"F-for you. Baka magustuhan mo kaya pinitas ko para sayo

." nauutal niyang sabi. Mas lalo lang akong nabigla. Pinitas niya pala to?!! Hmm. This flower seems so familiar to me. Teka, mukhang sa garden to nanggaling ah!

"You picked this from the garden? Are you insane?! Ni hindi ka humingi ng permisyo?!" tinaasan ko siya ng boses. Napaatras siya ng kaunti.

"Calmed down! It'a my garden either." nauutal niyang sabi. Natigilan ako sandali.

"Ano?! At kailan ka pa nagkaroon ng garden at nagka-interest sa mga bulaklak?!" nilapitan ko siya at biglang lumungkot ang kanyang mukha.

"My lola gave me that garden before she passed away. She said I could only picked flowers if I already found that special someone." seryoso niyang sabi sakin at napayuko. Siya pala ang nagmamay-ari mg garden na yon? pero paano? Nalaglag ang panga ko nang sinabi niyang 'special someone'.My heart is starting to beat na.

"I don't like to think myself as special, I-I like to think myself as limited edition.." bigla ko nalang nasabi yon. I can sense na napatingin siya sakin.

"... because being special is too mainstream. Nasabi ko yon dahil totoo naman talaga. Hindi ako deserving na tawaging special dahil hindi ako marunong makiramdam." pero ngumiti ako sa kanya. Nanlaki nga ang kanyang mga mata.

"But thank you for your effort Prince. I appreciate it." nakangiti kong sabi at nagbasa nalang ng libro. Ewan ko ba kung ba't ko nasabi yon pero ang light sa feeling na may nagbigay ng ganung bagay sakin.

Breaktime na at kasama ko si Akiko ngayon. Actually may purpose ako kung bakit ko siya inanyayaan. Gusto ko lang malaman ang tungkol kay Fred.

"Akiko.. sabihin mo nga sakin ang totoo--" she cut me off.