Chapter 11
Hindi ako makapagasalita dahil yong mga titig nila ay hindi ordinaryo. Tinitignan ko lang ang kamay niya at napatingin sa kanya. Papatayin ba nila ako dito? Dapat si Prince ang kaharap nila ngayon. Inatras niya ang kamay at pinasok kanyang bulsa. He shrugged and then turned into serious.
"Mukhang hindi ka makapagsalita ahh. Don't worry mabuti kaming tao" sabi niya kaya kumalma ako ng kaunti at naging seryoso.
"Ah.. Ganun ba. Hindi naman pala niyo ako sasaktan. Sige mauna na ako." kalmado kong sabi kaya naghakbang nako papalayo.
"Wait." sabi niya kaya napahinto ako sa kanya at nilingon siya.
Napangiti siya sakin at lumapit. Hinanda ko na agad ang kamao ko baka kung ano pang gagawin niya sakin. He extended his hand on my face kaya lang may biglang sumuntok sa kanya. Nagulat ako at may biglang humarang sakin.
"Don't touch her with your dirty hands." sabi ni Prince at lumingon siya sakin. Seryoso niya akong tinignan at bigla nalang ngumisi.
"Are you alright?" tanong niya ngunit hindi ako nakapagsalita. He returned to the other direction.
Bigla nalang siyang sinugod ng kasama ni Kurt at aakmang susuntukin kaya lang nasuntok na ni Prince ang tiyan niya at natumba. Tumawa naman si Prince and crunched his fists. Susugod na sana yong isa nang nagtaas ng kamay si Kurt para itigal na.
"George, that's enough." sabi ni Kurt. Nagkatinginan lang silang dalawa ni Prince. May alitan ang dalawang to. I saw blood from Kurt's lips and then he wiped it with his wrist.
"Ang bilis ng kamao mo ah." sabi niya kay Prince. Nilagay ni Prince ang kanyang kamay sa kanyang bulsa at lumapit kay Kurt.
"Bakit? Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo dito?" kalmado niyang tanong. Kurt just smirked at Prince with an evil grin.
"Bakit? Masama bang bumisita dito sa school niyo?" depensa ni Kurt. Prince grabbed his necktie with frustration.
"Subukan mo lang saktan ang mga tao dito! Baka ikaw ang uuwing bangkay!" tinaasan niya ng boses si Kurt. Kurt raised his hands with s response of 'fine'.
"Easy there Keer. Wala naman akong ginagawang masama dito." kalmado niyang sinabi.
Ilang segundo ay binitawan ni Prince ang pagkakahawak sa kanyang necktie at yumuko. Inayos naman ni Kurt ang pagkakaayos ng kanyang necktie.
"Kung ganoon, umalis na kayo dito bago ko pa sirain ang mga pagmumukha niyo." banta ni Prince sa kanila. Tumayo na ang lalaking natumba kanina. Nagkakatinginan sila ng ilang segundo saka tumingin si Keer sakin at iniripan ako.
"Well.. Okay see you soon." mahina niyang sinabi at umalis na sila.
Tinignan ko sila hanggang sa unti-unti silang naglaho. Ano ba kasing pakay nila dito? Kung manggugulo man sila dito, wag na sana nila akong idamay.
"Hoy stupid! May ginagawa ba silang masama sayo?" sabi niya. Hindi ko namalayang lumapit pala siya sakin. Agad akong dumistansiya sa pagkakalapit nya sakin.
"Wala." tipid kong sagot sa kanya. Kumunot naman yong noo niya at hinawakan ang noo ko. Bigla akong umiwas sa kanyang pagkakahawak.
"You're not sick." sabi niya. Wala naman akong sakit ah. Baliw nga siya tama ako.
"I'm not sick and I'm okay--" he cut me off.
"Alright! Alright! You don't have to defend yourself. You're normal stupid!" depensa niya sabay hawak sa kanyang batok. Naiinis ba siya sakin?
YOU ARE READING
The Day We Fall in Love
Teen FictionIt's a story that focuses on the relationship between Princeilo Palisada, who has absolutely no interests except in studying and her plans for the future, and a boy named Prince Keer Gonzales, who sits next to Princeilo/ Ceilo in class but rarely at...