The Day We Fall in Love

Chapter 35

CEILO's POV

Nagulat ako sa biglaang pagdating niya. Nakangisi siya sakin samantalang si Prince, nakasimangot sa kanya. Sina Mom at Dad naman parang tumitili. Si Kuya naman naglilihim kay Kuya.

"Oh! I'd like you to meet my daughter.." putol ni Mom sa katahimikan. Mas hinila niya ako papalapit sa kanya.

" This is Princeilo Palisada. Bunso? Meet Kurt Gonzales." sabi ni Mom na ikinagulat ko.

Kurt Gonzales? Sabi niya kasi Alonzo siya. Nalilito na tuloy ako.

"Ahh.. H-hi Kurt." yon lang ang nasabi ko at umiwas ng tingin. Ngumiti siya at tumayo papalapit sakin. Kinuha niya ang kamay ko at naramdaman ko nalang ang pagdampi ng labi niya sa kamay ko. Nanlaki ang mga mata ko pati na kay Prince.

"Ang ganda mo pala pag malapitan." seryosong sabi niya sakin. Narinig ko ang pagtili ni Mom kaya agad kong kinuha ang kamay ko.

"S-salamat." iniwasan ko nalang ang tingin niya.

"Ahh, Tita. May dala po pala akong pasalubong sa inyo. " dagdag pa ni Kurt at binigyan si Mom ng isang bag.

"Nag-abala ka pa hijo. Thank you very much." sabi ni Mom sabay tanggap sa bag. I just rolled my eyes at them.

"Oh sya sya kumain na muna tayo. Hali na kayo." sabi ni Dad. Tumayo sina kuya at Prince.

"Let's eat Kurt. Come." yaya ni Mom. Tumango naman si Kurt at kinindatan ako.

******

Hindi na muna ako sumabay sa dinner nila dahil medyo naiilang akong kasabay ang magka-away. Pero ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit Gonzales si Kurt eh Alonzo ang sabi niya. Mukhang may hindi magandang mangyayari ngayon.

"Nagdududa ka?" sabi ng pamilyar na boses at lumingon ako doon. May dala-dala siyang isang basong wine.

"What are you talking about?" reklamo ko.
Tumingin ako sa ibang direksyon at nilagay ang kamay sa bulsa.

"Alright. Take it easy. Wag munang uminit ang ulo. Hindi ako nandito para makipagtalunan sayo." at ease nyang sabi sakin. Hinarap niya ako at nginitian ng nakakaloko. "Nandito ako para bisitahin ka."dagdag pa niya. Tinaasan ko siya ng kilay at iniripan.

"Wag mo nga akong titigan, naiilang ako." inis kong sabi. I heard him chuckled so I looked him.

"Bakit, may nakatatawa ba?"sarkastiko kong sabi. Umiling naman siya at ininom ang wine. "Wala. It's just that you're so cute. I couldn't bare it." tumatawa pa siya. Nakaramdam ako ng init sa mukha ko kaya pinalo ko siya sa braso.

"Don't make fun of me. Parati ka nalang nangugulo. Go home na!" pataboy ko sa kanya. Lumapit siya ng kaunti sakin kaya bahagya akong napaatras ng kaunti. " You think I making fun of you?  Kung walang kwenta lang ang tao, siguro sa kanya mo na ito sinasabi." paliwanag niya. Sinamaan ko siya ng tingin and looks like he's making a stand of it. "Bakit? Totoo naman ah! You're nothing but a troublesome guy! " frustrated kong sabi sa kanya. Nanlaki ang kanyang mga mata sa sinabi ko. Bahagya siyang umatras at tinitigan lang ako ng seryoso.

"Maybe it's what you think of me Ceilo. I may be a troublesome guy but you don't know me when I fall in love." depensa niya. Parang nagsisimulang kumaba ang dibdib ko.

Ano na naman bang kinalaman sa love dito? Wala akong ino-open na topic tungkol diyan.

"Teka! Teka Prince! Wala akong sinisimulang topic tungkol sa LOVE. Ano bang kinalaman diyan sa pagka-troublesome guy mo?!" protesta ko. Ininom niya ang huling drop ng wine at bahagyang pinunasan ang kanyang labi.

"YOU turned me into this." sabi niya sabay turo sa kanyang sarili.  Ano raw? Nagpu-puzzle pa sa utak ko ang sinabi niya.

"What?" duda ko. He smirked and looked for other direction.

"YOU made THIS fall for you." seryoso niyang sabi sabay turo sa kanyang dibdib. Doon ko lang na-process ang sinabi niya. I get it! He mean it that I turned him this way because of me. Pero hindi ako naniniwala dyan.

"You're gotten me wrong--"

"WRONG?! There's no wrong between falling Ceilo. All I know is that whenever I saw you or talked to you, you made my heart throbbed. It all make sense. You're always here on my mind. Maybe we're the opposite people turning our mutual understanding into this." depensa niya. Hindi ako makagalaw o makasalita man lang dahil parang may pinaghuhugutan siya sa kanyang sinabi.

"I don't know what to say--"

"Alam ko. Kaya nga hindi ko mapaliwanag sayo ang nararamdaman ko. Dahil magulo siya." sabi niya kaya tumahimik nalang ako. I bit my lips dahil lutang na lutang ako ngayon sa nararamdaman ko. Sinisinok na siya kaya tinignan ko siya.

"Prince. Baka malalasing ka na niyan. Mabuti pa umuwi ka na." babala ko sa kanya. Umiling lang siya habang tinitignan ang baso.

"Hindi pa ako lasing Ceilo. Alam ko kung kailan ako malalasing." sabi niya at bigla nalang ngumisi sakin. " Sabi nila, kapag sinisinok ka ibig sabihin someone's thinking of you. Eh ikaw, iniisip mo ba ako?" pahabol pa niya. Ang kapal pala ng topak na to. Nagawa pang magtanong ng walang kwentang bagay.

"Hindi! Feel mo naman!" inis ko.Mas lalo lang siyang natatawa sakin. "Hahahah! Hayan na naman ang cute mong mukha kapag naaasar ka hahaa! Patingin nga ulit" sigaw niya and lifted my chin up. Inalis ko yon at pinalo siya sa braso. I started to walk pero bigla nalang niya akong hinila at natumba kaming dalawa. Nasa babaw ako sa kanya. Nagkatinginan muna kami sa mata. I could smell his perfume.

Such dark eyes you have and a pointed nose.

Nakaramdam ako ng init na paghinga niya kaya tinignan ko ang labi niya.

They're red and breathing...

" Do you like my red lips?" sabi niya kaya agad kong sinuntok ang mukha niya. Mabilis akong nakabangon at iniwan siya sa garden. I run to my bedroom at nagtakip ng unan. Darn it! Namumula na ang nag-iinit kong mukha!!

SHIT! HE GUESSED IT RIGHT!

To be continued...