Chapter 10

40 2 6
                                    

Chapter 10

Monday na. Maaga ako nagising ng araw na yon. I feel so energized. Masaya akong naligo at nag-ayos para sa pagpasok ko.

I am currently standing infront of our full-lenght mirror. I make sure na maayos na maayos ako pagpasok. I don't know. I just feel like the world is so exciting all of a sudden.

Hindi nabubura ang ngiti ko sa labi. And everytime na naaalala ko ang nangyari kahapon ay kinikilig ako.

May hang-over pa ako kay Jd! May gamot kaya para dito? :)

Pagdating ko sa school, madaming mata ang nakatingin sakin. Nagbablush ako tuwing may tumitingin sakin ng nakangiti dahil feeling ko alam nila ang nangyari kahapon. Gosh! Ang oa ko.

Pagdating ko sa room kung saan ang first subject ko ay kinabahan ako. Possible kayang classmate ko sya sa subject nato? I let out a heavy sigh before entering the room.

A sudden nervousness kick-in in my chest. Hindi ko alam kung bakit ako biglang kinakabahan. But it's unusual. I feel like something will going to happen.

Hindi to gaya nung kaba pag nandyan si Jd sa paligid. Iba to.

Pagpasok ko sa room ay nilibot ko ang paningin ko sa loob. Typical na araw para sa isang estudyante.

May mga nag-uusap, nagtatawanan at yung iba ay nagbabasa ng hand-outs or libro nila. Halos puno na ang mga seats.

Pero wala si Jd.

I sighed. Bat ba ko nag-eexpect na magiging classmate ko sya lagi diba? Umupo ako sa upuan ko sa harap. Sakto namang pagdating ng prof ko kaya nagstart ang class.

Nagfocus ako sa lesson at nagparticipate sa class. I still need to mantain my grades baka mawala scholar ko.

Natapos ang buong class ko sa araw na to pero hindi ko nakita si Jd. Sayang! Siguro ay na-take na nya ang mga subject na meron ako ngayong araw nato.

Pauwi na ko ng makita ko si Anna Marie nagmamadaling naglalakad papunta sa gate ng school.

"Anna!" I called her pero hindi sya lumingon. Hindi nya siguro ako narinig mukha syang nagmamadali e.

Halos wala ako nakasama ngayong araw sa mga kaibigan ko.

Si Anna ay napapansin kong tahimik. Pag kinakausap ko sya ay tipid ang mga sagot nya at lagi syang nag i space out. Which is unusual kasi madaldal ang babaeng to. She's acting weird.

Si Van ay nakikita kong dumadaan kasama nung Saychi. Mukha masaya sya. Pag tinatawag ko naman sya ay nagmamadali syang maglakad palayo sakin.

Ano kaya nangyayari sa mga kaibigan ko?

Dumaan ang martes, miyerkules, huwebes at biyernes ay wala akong Jd na nakita. Hindi ko alam kung bakit ko ineexpect na makita sya sa isa mga subject ko. Araw-araw ako nagdadasal na maging classmate ko sya.

The day passed like, maaga ako magigising with big smile on my face thinking that makikita ko si Jd but at the end of the day, uuwi ako ng hindi sya nakikita.

I feel miserable. Umasa ako na after that day, magiging magkaibigan kami, sabay kakain pag lunch at sabay uuwi. Umasa din ako na hihigit pa don.

Masyado ba ko nagexpect na yung like na sinabi nya ay tulad ng iniisip ko? Like na papunta sa love? Masyado ko bang sineryoso ang mga sinabi nya sakin ng araw nayon? Para pala sakanya ay simpleng bagay lang samantalang ako ay ginawa kong dahilan ng kaligayahan ko? Hay!

As usual, gumising ako ng maaga at nag-ayos. I decided to wear a peach colored sleeveless satin shirt, jeans and a 2 inches heels.

Saturday ngayon.

This day. Sure ako na classmate ko si Jd. Makikita ko na rin sya! :)

Medyo natagalan ako sa pag-aayos dahil paulit ulit ko tinitingnan ang itsura ko sa salamin at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa buhok ko. But i decided just to let it down nalang dahil male-late nako.

Pagdating ko sa room ay kinabahan ulit ako. Yung kabang naramdaman ko simula pa nung monday. Bakit ganito? Simula nung araw na yon ay doon na din nagsimula ang kakaibang kaba na to sa dibdib ko. Minsan ay parang nararamdaman kong gusto kong umiyak everytime na ganito.

I enter the room na pinipigilan ang hininga. Lahat ng mga classmate ko sa subject na yon ay halos nasa loob na. Pero

Wala si Jd.

I feel like Im going to cry! I felt my knees go weak kaya naman umupo na ako sa kung saan ang mas malapit na upuan.

Nasaan si Jd? Bakit bigla nalang syang hindi magpapakita pagkatapos ng araw na pinasaya nya ko? Bakit nasasaktan ako at para akong pinaasa sa bagay na akala ko ay totoo?

Bumukas ang pinto ng room at agad akong lumingon doon. Ang prof ko sa subject na yon. He closed the door and heard him locked it.

Then narinig ko ang malakas na buhos ng ulan sa roof ng room.

It's raining.

I felt liquids flowing on my face.

Where is he?

_______________________End of chapter

Sino kumidnap kay Jd? Guys ilabas nyo sya! Hahahaha :) Saan ba nagsuot ang lalaking yon? Tingin nyo? :)

Try to predict the story guys. Hahaha. Medyo naawa ako kay Liana. Medyo lang ah? Haha. 1 week naghintay. Grabe! Ikaw na liana! Hahahaha

Vote. Comment.

Thanks for reading. Loveyow!

Follow me:
Suichiann

PluviophileTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon