PİZZACI -TEXTİNG-

otuz bir

-Esma-

"Esma hadi uyan güzelim." yanağımda hissettiğim baskı ile gözlerimi zorla da olsa açtım. İlhan yanağımı okşuyor sevgi dolu gözlerle bana bakıyordu. Düştük zaten beyefendi daha fazlası da şov yani.

Hava aydınlıktı. Demek ki gece beni kaldırmamışlardı. Yan tarafımda uyuyan Gül'ü görünce gece sadece bizimkilerin nöbet tuttuğunu anladım. Dündeki heyecandan biraz kurtulmuştum ama hala yorgundum. 

Dikleşip öksürdüm. Ahmet Gül'ü uyandırmaya çalışıyordu. "Gece niye bizi kaldırmadınız?" diğe sordum İlhan'a. Sesim çatallaşmıştı.

"Kıyamadık. Hem çok korkmuştunuz." dedi. Gözlerinin içi kırmızıydı ve yorgun yorgun bakıyordu. Kıyamam göğsümde uyuturum seni ben.

"Siz çok yorulmuşsunuzdur ama." diyince gülerek omuz silkti." Telefon çeken bir yer bulduk az önce. Yol yardımı çağırdık geliyorlar." dedi.

Yorgunlukla gülümsedim. Evime gidip yorganın altından çıkmak istemiyordum. Kollarımı boynuna dolarken o da belime doladı.
"Tek istediğim evime gitmek." dedim. Boynuma ufak bir öpücük kondurdu. O öpücüğün bile etkisi çok fazla idi.

Yanımıza yaklaşan araba ile bakışlarımızı oraya çevirdik. Ayağa kalkıp uyku tulumlarını çantalara koyduk. Gül ile gelen arabaya binim birbirimize sarıldık. Bizimkiler ise adamlarla konuşuyordu. En son hep beraber bizim arabanın yakına gittik. Gece ormanda baya bir kaybolduk sanıyordum ama halbuki araba o kadar da uzağımızda değilmiş.

Bizim arabayı bindiğimiz arabaya bağlayıp yola çıktık. Sonunda eve gelince Annemin sorgusunu es geçip direk banyoya girip güzel bir duş aldım. Sonra da kendimi odama kapattım.

***

Gül:
Arkadaşlar bir süre görüşmeyelim. Bu kamp macerasından sonra bir süre evden çıkmayacağım.

Esma:
Al benden de o kadar.

İlhan:
Elimi kaldıracak takatim yok.

Gül:
Ben sevgilime üzülüyorum. Sizden sonra bir de sanayi için uğraştı daha eve bile varamadı garibim.

Esma:
Yazık ya

İlhan:
Dedim geleyim diye de izin vermedi ki. Sen git ben hallederim dedi.

Ahmet:
Dedikodum mu yapılıyor?

Gül:
Aşkım vardın mı eve?

Ahmet:
Yeni geldim

İlhan:
Kardeşim araba işini hallettin mi?

Ahmet:
Valla gece bir hayvan saldırmış arabaya arka tekerlekler falanca değişti.

Esma:
Hayvan mı emin misin?

İlhan:
Sevgilim -,-

Esma:
Tamam şakaydı ya.

Gül:
Bir milyon kahkaha.

Esma:
-_-

İlhan:
Ben uyuyacağım bir süre bana ulaşamazsanız korkmayın. Bilin ki uyuyorum.

Esma:
Dikkat et <3

Esma:
Bende uyuyacağım. Çok yorgunum. Gözlerimi açamıyorum.

Ahmet:
Bende demek isterdim ama daha aramam gereken çok yer var ve ayni zamanda hesap vermem gereken bir babam.

Gül:
Habersiz bırakma beni.

Ahmet:
Tamam sevgilim.

***
Aga bitsin artık yeter