Kamergenoten

Deel 13

Vince POV
Scott zuchtte. "Ik wacht." Zei ik dan. "Laat mij nu eens gewoon gerust! Ik heb jou toch niet gevraagd om mijn vader te zijn!" "Nee. Als ik zoiets doe dan vraag jij toch altijd waar ik was. Jij bent als een broer voor mij, dus nee. Ik ga jou niet gerust laten." Scott ging gewoon naar zijn kamer en gooide de deur dicht. Camille kwam de badkamer uit. "Wie heeft de deur dicht gegooid?" "Scott." "Is hij dan toch nog naar huis gekomen?" Ik knikte. Caro kwam dan uit haar kamer. "Wat is er gebeurd?" "Ik vroeg gewoon waar hij was, maar hij wou dat ik hem met rust laat. Ik zei nee want als ik zoiets doe is hij ook zo. En dan heeft hij de deur dicht gegooid." "De laatste tijd gedraagt hij zich anders." "Ja. Cam heeft gelijk. Hij is de laatste tijd agressiever." "Ik weet niet wat hij heeft. Anders vertelt hij alles aan mij." "Probeer anders even naar zijn ouders te bellen? Misschien weten die wat er is gebeurd met hem." "Ja, ik zal het straks doen." "Maar nu. Hop hop. Naar de badkamer!" Zei Caro. "Ja mama." Ze gooide weer een kussen naar mij. "Hey!" Ze stapte gewoon naar de keuken. Ik en Camille begonnen te lachen.
Caro POV
Ik stapte naar de keuken en hoorde de twee lachen. Ik maakte een boterham met choco, want ja.. dat is gewoon lekker. Als ik klaar was met de boterham te maken kwam Camille de keuken binnengestapt. "En voor mij?" "Maak het zelf. Je bent nu oud genoeg." Zei ik als ik Monique een beetje wou na doen. "Je klinkt net als mama." "Misschien was dat mijn bedoeling." Ze rolde met haar ogen (sorryyy). Ze begon dan toch haar eten zelf te maken. Na een paar minuten was mijn boterham op en kwam Vince binnen in de keuken. "En niet aan mij gedacht? Je breekt mijn hart Timmers." (Laat mij oké? Ik wou dat gewoon doen). Ik rolde met mijn ogen en ging naar mijn kamer.
Na het laaste uur
Ik kwam binnen en zag Scott in zijn short tv kijken. "Hey. Zijn de andere er nog niet?" Hij reageerde niet. "Euhm.. hallo? Zijn de andere er al?" En weer reageerde hij niet. "Scott?!" "Wat?!" "Wat is er met jou de laaste tijd? Je bent veel agressiever." "En dan! Ik heb jou toch niets gevraagd! Laat mij gewoon gerust, trut!" (Sorry, maar ik vond andere woorden iets te hard). Dit had ik niet verwacht. Hij was altijd zo lief geweest. En nu.. "Wat heb jij?! Antwoord nu gewoon op die vraag! Als je het niet aan mij wilt zeggen, zeg het dan aan Vince. Maar stop met zo tegen ons te zijn!" Hij schrok van mij. Ik schrok ook van mij. Ik roep anders nooit zo, maar het moest er even uit. En blijkbaar stonden Vince en Camille achter mij want ik voelde pots twee handen op mijn schouders. "Weet je wat? Jullie zijn alle drie sukkels! Laat mij nu gewoon met rust!" Zei Scott en hij gooide de deur van zijn kamer dicht. Ik nam een diepe zucht en Cam gaf me een knuffel. "Alles oké?" Fluisterde ze. "Ja. Cava." Ze pakte me een beetje steviger vast. Vince was ondertussen al in de zetel gaan zitten. Hij zat met zijn hoofd in zijn handen en zuchtte. Als ik en Camille stopte met knuffelen zette ik me naast Vince in de zetel. "Heb je al naar zijn ouders gebeld?" Vroeg ik als ik mijn arm op zijn rug deed. "Nee. Ik heb nog geen tijd gehad." "Waarom doe je het nu niet?" Hij knikte en ging naar zijn kamer...