Kamergenoten

Deel 3

Vince POV
We kwamen aan bij het onthaal, en de vrouw die erachter zat vroeg onze namen. "Vince Dubois en Scott Klijnen." Antwoorde ik. "Jullie zitten in kamer 218, samen met Camille Van Beem en Caroline Van Beem." Twee zussen. Waarschijnlijk tweelingzussen. "Oké. Dank u wel." En dan gingen we naar de lift. "Dus.. we zitten met twee zussen?" "Heb je haar niet gehoord ofzo?" Scott keek me aan. "Wat? Ze heeft toch duidelijk bij ze alle twee Van Beem gezegd." Scott rolde met zijn ogen. Als we de lift uitstapten, was Scott voorop aan het wandelen, opzoek naar onze kamer. "Hier, 218!" Hij pakte de sleutel die papa hem had gegeven en deed de deur open. Papa was voor dat we de lift instapten, terug naar huis gegaan. Toen we dan binnenkwamen was er niemand. Dat dachten we toch. Er kwam een meisje uit 1 van de kamers gewandeld. Ze had blond haar dat gekruld was, een gele jurk, en wat make-up. Ze schrok toen ze ons zag staan. "Oh.. hallo! Ik ben Camille Van Beem. Ik neem aan dat jullie Vince en Scott zijn?" "Ja. De enige echte." Zei Scott. Ik rolde mijn ogen. Het meisje, of Camille, glimlachte. "Caro!" Riep ze dan. "Wat?! Ik ben bezig!" Riep er iemand uit 1 van de andere kamers. Ze had een stem van een engel. "Kom even!" Ik en Scott stonden daar maar een beetje gênant. Dan kwam het ander meisje, Caro of Caroline, uit de kamer gewandeld. Ze keek geschrokken op naar mij en Scott. "Oh.. Hallo." Zei ze dan. "Ik ben Vince en dit is Scott." "Caro." Zei ze terug. "Ik ga nu wel terug. Ik moet.. euhm.. even iets doen." Camille knikte. Alsof ze wist wat ze ging doen. Tja.. Als ze zussen zijn dan kan ik dat wel geloven. Al lijken ze wel niet op elkaar. Als ik eerlijk moest zijn, ik vind Caro toch mooier dan Camille. Camille zou zeker wel het type van Scott zijn. En Caro.. ze is gewoon prachtig. "De twee kamers daar," Zei Camille terwijl ze naar de linkerkant van ons 'universiteitapartement' (hoe moet ik het anders noemen?) wijsde. "Dat zijn jullie kamers." "Oké." En Scott stapte in een kamer. En ik dan in de andere. De kamer was groot genoeg. Er stond een tweepersoonsbed, een kledingkast, een bureau. Er was geen tv, alleen in de woonkamer was er 1. Ik zette mijn koffers op het bed, en deed ze open. Ik begon al mijn kleren in de kast te steken.
Caro POV
Toen ik terug mijn kamer binnen was, pakte ik de foto's waar ik naar aan het kijken was. "Waarom moesten jullie gaan..?" Mama en papa zijn gestorven toen ik 3 jaar was. Ze waren onderweg om me op te halen van school. Toen ze in een ongeluk kwamen. Mijn papa was opslag dood, en mama was onderweg naar het ziekenhuis gestorven. Ze hebben altijd al gezegd dat als er iets met hun zou gebeuren, Monique en Bart me zouden opvangen. Ik en Camille zijn de beste vriendinnen, al zijn we halfzussen. Monique en Bart hebben me ook bijna heel mijn leven opgevoed. Ik ben hun daarvoor ook heel dankbaar voor. Mama of papa heb ik ze eigenlijk tot mijn 10 genoemd. Toen ze het verhaal vertelde wat er was gebeurd met mama en papa, heb ik ze gewoon Monique of Bart genoemd. Monique noem ik soms ook weleens Mon. Camille heeft me altijd geholpen als ik het moeilijk had. Ze is de beste vriendin en halfzus ooit! Er werd ineens geklopt op de deur. "Lien? Alles oké?" "Ja. Alles oké hier." "Oké. Als je mij nodig hebt, ik ben in mijn kamer." "Oké!" Ik stak de foto's terug weg en pakte mijn laptop. We hadden ook eens een e-mail gekregen over wat we allemaal moesten meenemen. Kledij, toiletgerief (haarborstel, tandenborstel,..), laptop, gerief om te schrijven, een paar lege schriftjes, enzo voort. Ik keek even een aflevering van mijn favoriete serie op Netflix, 13 reasons why (random serie gepakt). Daarna ging ik even naar de keuken. Het was al 12:26, en ik had honger, dus maakte ik mezelf iets. Toen ik de keuken binnenkwam, stond Vince daar...