Kamergenoten

Deel 21

Camille POV
1 week later
De herfstvakantie is gedaan. Dat betekent terug naar school. Yay :/
Maar nu kan ik eindelijk met Scott verder gaan met ons plannetje! Waarschijnlijk denk je nu wel; "Wat plan?" Wel.. ik en Scott gaan Caro en Vince een duwtje in de rug geven om ze bij elkaar te krijgen. Hopelijk heeft deze week hun deugd gedaan en kunnen ze weer gewoon doen met elkaar.
Scott POV
Ja.. hopelijk dan toch. Ik heb met Vince gepraat en blijkbaar is hij dus verliefd op Caro. Daarom dat hij haar dus negeerde en ze in deze situatie zijn geraakt.
Op dit moment zijn ik en Vince onderweg naar de universiteit. "Klaar om verder te gaan met alle testen en taken?" Vroeg zijn vader dan. "Bwa. Veel zin heb ik er ook niet in." "En jij Vince?" Na een paar seconden hadden we nog geen reactie. Normaal antwoorde hij meteen. Ik keek in zijn richting en zag wat hij aan het doen was. "Vince? Hallo." Vroeg Olivier dan nog eens. "Wacht laat mij even." Ik pakte mijn gsm en stuurde hem een berichtje. Na een paar seconden keek hij op. "Wa- wat zei je papa?" "Ah Dan toch. Wat was je daar aan het doen eh?" Olivier keek in de achteruitspiegel naar Vince. "Euh.. niks. Helemaal niks!" "Oké dan?" Olivier schudde met zijn hoofd en keek terug naar de weg.
Vince POV
"Ben je nu klaar voor alle taken en testen?" "Ja. Ik denk het wel." "Goed. We zijn er bijna eh jongens. Hou jullie maar vast." Papa knipoogde, terwijl Ik juist met mijn ogen rolde. Ik stak mijn oortjes weer in en begon een tof liedje te zoeken. Eigenlijk was ik er niet echt klaar voor. Ik ga me verontschuldigen tegen Caro maar wie zegt dat ze me vergeeft? Rustig Vince. Alles komt wel goed zeker..?
Caro POV
Ik hoop maar dat alles goed komt. Na deze week voel ik me wel beter. Ik hoop dat Vince me eindelijk gaat zeggen wat er met hem was. Want hij heeft me toch wat pijn gedaan.
"We zijn er." Ik keek uit de auto en zag het grote gebouw staan. Zuchtend stapte ik uit de auto. "Ga je nu al zuchten?" Plaagde Camille me. Ik keek haar aan voor ik mijn tas pakte uit de koffer. "Ik zie jullie over twee maand meisjes." Ik knikte. "Ik ga je missen mama." Zei ik als ik haar had vastgepakt. "Ik jou ook." Ik en Camille zwaaide nog eens naar haar voor ze wegreed. Na een paar minuten stonden we voor onze deur. "Alee. Doe dan open." "Heb toch eens geduld." Camille is niet altijd degene met veel geduld. "Doe voooort." Ik keek haar aan. "Sorry. Maar ik moet dringend naar toilet." Ik deed de deur open. Nog geen seconde later werd ik bijna op de grond geduld door Camille als ze me voorbij loopte. "Camille!" "Sorry!" Riep ze vanuit de toilet (de kamer). Ik stapte naar mijn kamer en legde al mijn spullen van in mijn tas weg.
"Och jongen. Zwijg daar nu toch eens over." "Nooit." Ik hoorde iemand zuchten. Ik deed mijn deur open en zag Vince en Scott staan. Ik was blij dat ik Vince terug zag. Of hij dat over mij denkt.. weet ik niet. "Hey jongens." "Caro!" Scott rende naar mij toe en pakte mij vast. "Amai. Heb je mij zo hard gemist?" Ik verschoot dat Scott me zo vastpakte. "Natuurlijk! Wie zou jou nu niet zo hard missen?" Zei hij al plagend. Ik rolde speels met mijn ogen en keek in Vince zijn richting.
"Hey Vince.."...