Kamergenoten

Deel 35

Caro POV
"Zet die wakker af.." Vince begon te zeuren. "Ik kan er niet aan." Ik heb al de hele tijd geprobeerd. Maar de wekker staat aan zijn kant en ik kan niet zo goed bewegen met mijn been. Hij zeurde nog even harder voor hij de wekker afzette. "Eindelijk." Ik dacht dat hij dan ging opstaan, maar het leek erop dat hij terug gaat slapen. "Vince.. wakker blijven." Hij zuchtte voor hij zich voorzichtig recht zette. "Ik zal me eerst aankleden. En dan breng ik jou." Ik knikte en pakte mijn telefoon. Waar ik door begon te scrollen en te wachten tot hij terug kwam.
"Tot straks lief!" Ik zwaaide hem uit. Hij ging mijn kamer uit en ging dan, denk ik toch, naar de les. Ik zat te wachten tot ze eindelijk de online les gingen starten. Ik zou gewoon precies daar in de zaal zitten. Maar dan gewoon vanuit een computer. Altijd leuk.
Middag
Ik ging in mijn rolstoel zitten en rolde me uit mijn kamer. Wat moeilijk ging want de deuren zijn daar niet zo voor gemaakt. In de keuken maakte ik me wat boterhammen klaar en nam wat drinken, om dat dan mee te nemen naar mijn kamer. Allee.. mijn 'klas'. Het is zo stil.. en saai. Ik ga blij zijn als ik eindelijk uit die gips ben. Maar eerst nog een maand wachten om te zien of mijn been goed genezen is en dan nog 6 weken te gaan. Anders.. opereren. En dat wil ik echt niet. Ik vind het zo al niet tof om in een ziekenhuis te komen. Ook niet om in het gips te zitten. Maar opereren? Mijn grootste nachtmerrie.
Na de lessen
"Lief!!" Vince liep naar me toe en kustte me hard. Wat ik niet erg vond natuurlijk. "Ik heb je gemist." Fluisterde ik. "Ik jou nog veel meer." Fluisterde hij terug. "Ja seg, hallo?" Ik keek langs hem en zag Camille staan. "Cam! Jou heb ik ook gemist hoor." Ik deed teken dat ze naar mij moest komen en dat deed ze. Zachtjes duwde ik Vince even opzij en gaf Camille een knuffel. "Hoe was het vandaag?" "Saai. Zonder Caro aan tafel is het stil." Ik lachte. "Het was hier anders ook wel heel stil. Bij het kleinste geluid dacht ik dat er iemand aan het inbreken was." Camille lachte ook. Vince was weg. Naar waar? Geen idee. Hij stond hier voor ik Camille een knuffel gaf, maar erna was hij weg. "Waar is Vince?" Camille trok haar schouders op. "Jaloers?" Ze grijnsde voor ze begon te lachen. "Van jou?" "Seg!" Ik lachte. "Ah lief! Daar ben jij." "Ik was naar toilet. Mag het?" Hij wees naar de badkamer. "Tuurlijk." Ik deed teken dat hij naast mij moest komen zitten. Hij zette zich naast mij. "Waar is Scott eigenlijk? Moet die er ook al niet zijn?" "Hij moest nog iets doen, zei hij voor ik binnen kwam. En toen was hij weg." Ik keek Vince vragend aan maar het zag eruit dat hij ook van niets wist. Vreemd. "Euhm.. ik ga naar mijn kamer." "Oké. Tot straks Cam." Ik zwaaide naar haar en draaide me naar Vince toe...