Chapter 25:

80 2 0
                                    

HAPPY CHRISTMAS EVE! :)

eto ang Christmas UD ko... MERRY CHRISTMAS READERS... 

nagpa-poll kasi ako sa TFF's kanina, ang sabi nila mag-UD ako kaya eto ako ngayon. Nag-update.

----------

Shekinah’s Perspective

Three weeks na nag nakalipas mula noong birthday ko. Si stalker, totoo nga ang sinabi niya. May nakalagay na blue na teddy bear sa locker ko. Tuwing gabi naman, nagtetext siya. Simpleng kamustahan. Syempre, ako naman. Nirereplyan ko siya. Mabait naman ako kahit di ko yun kilala. After all, mabait din naman siya. Napagkukwentuhan na din naming yung ibang mga personal na bagay. Feeling ko nga ang tagal na naming magkakilala eh.

Kami ni Arnie, dating pa din DAW. Di ko naman feel. Di naman totoo eh. Pero hated-sundo niya ako. Pag kasama ko siya, feeling ko prinsesa ako. Nililibre din ako niyan. MADALAS! Nahihiya na nga ako eh. I guess, ideal boyfriend naman siya. 

IDEAL BOYFRIEND? Sinabi ko ba yun? Haha! Nakuha ko sa movie.

Paano ko nasabing ideal? Pag malungkot ako, nandoon lang siya sa tabi  ko kahit pagtabuyan ko na siya. Tapos sinabi niyang ililibre niya akong ice cream, ngingiti na ako. Eh paano, lungkut-lungkutan lang naman yun dahil di ako satisfied sa mga score ko. Lalo sa MATH. Ang MATH na gusto ko ay MIRYENDA-AGAHAN-TANGHALIAN-HAPUNAN… Pero don’t worry. Nababawi ko naman.

Si Edward naman, after ng birthday ko, di ko na siya kinausap ng matagalan. Simpleng Hi at Hello nalang. Tinatry ko siyang kausapin kung ano ang problema pero ang ginagawa niya, kesyo may gagawin pa daw o kaya aalis nalang ng di sinasagot ang tanong ko. Minsan, si LD din ang dahilan niya. Magkikita daw sila. Puro LD… LD… LD… grrr!!! >:|

Sabi niya dati, whatever happens, we’ll stay as friends. 

PROMISES ARE MEANT TO BE BROKEN talaga…

Back to reality, Naglalakad ako habang nagbabasa. Quiz kasi naming sa General Science eh. Wala akong pakialam sa mga nakakasalubong ko. Di ko naman sila nabubunggo eh. Conscious naman ako kung may mabubunggo ako kaya nakakaiwas na din ako kahit paano. Pero biglang…

KAAABBBLLLAAAAMMMMM!!!

May nabunggo ako at nalaglag ang libro ko. Grabe naman kasi yung question sa libro.

“Which is heavier, a kilo of cotton or a kilo of nail.”

Cotton?

Nail?

Teka… Cotton ata…

No! Nail… Sure na?

Diba mas mabigat ang pako sa bulak? NAKO NAMAN!!!

Aish! Bahala na nga…

Dali-dali kong pinulot ang libro ko, pagtingin ko sa nakabunggo ko, pamilyar ang mukha niya… Saan ko na nga ba siya nakita?

“Sorry”

“Sorry”

Nagkasabay kaming mag-salita.

Napatulala siya habang nakaturo sa akin.

“Shekinah?” Bulong niya.

Tinitigan ko siya. 

NAALALA KO NA!!! :)

Siya yung lalakinng nakabunggo ko sa mall at natapunan ako ng milk tea. Siya yun! Siya yung nagbigay sa akin ng damit from their clothing line. Dito pala siya nag-aaral? Co-insidence. Bakit ngayon ko lang siya nakita?

TOO YOUNG TO LOVE (concluded-for editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon