Let it last / cz. 2 ✔️

Rozdział 18

Biorąc pod uwagę te wszystkie kłamstwa, które Ci mówiłem, te wszystkie płomienie, które zostawiłem do spalenia, chyba się nauczyłem. Może byliśmy zranieni i urażeni, może zapomniałem, co wtedy było ważne, ale teraz nie. Może pokazałem zbyt wiele twarzy, ale zostawmy przeszłość tutaj, gdzie to się zmienia! .. Tutaj jest nasz nowy początek. Nie będę czekał na nic. Naprawię to, co jest teraz w kawałkach, podniosę je. Odwrót sytuacji, nie pozwól mi tego zmarnować. To dzieje się dzisiaj wieczorem, tutaj to się zmienia! ... Sprowadzę nas z powrotem, mocniejszych niż przedtem ...

Tatum 

Nigdy nie zdążyłam pożegnać jego oczu, które mnie zabijały i wskrzeszały. Nie starałam się zapamiętać smaku jego ust, mając nadzieję, że nigdy mi ich nie zabraknie. Nie skupiałam się na dotyku, jakim obdarowywał moje ciało. Nie dążyłam nawet do tego, by zapamiętać i rozgryźć fenomen jego zapachu. 

Wszystko to miało trwać wiecznie, więc po co ?

Teraz ze łzami w oczach stoję wpatrzona w jego twarz i uczę się jej na pamięć. Tym razem skupiam się na każdym fragmencie jego ciała. Wyciągam swoją drżącą dłoń i delikatnie dotykam jego szczęki, wstrzymując przy tym oddech. Mężczyzna stojący przede mną chwyta moje palce i zanim jestem w stanie zrozumieć co zamierza, całuje każdy skrawek mojej dłoni. Delektuje się tym uczuciem, jak gdyby było najlepszych afrodyzjakiem na świecie. Bo jest. Moja dolna warga zaczyna drgać, zdajać sobie sprawę z tego, że przenigdy nie dotykał mnie z taką czułością. Upajam się tą chwilą, jak i mężczyzną, który po raz pierwszy jest cały dla mnie, a ja to czuję. Kocham Cię nad życie  - Jego słowa unoszą się między nami, niczym potężne echo. 

- Piękna - szepcze wprost w moje usta, po czym z utęsknieniem się w nie wpija. 

Jest inaczej. Wszystko jest inne. Jakbyśmy po raz pierwszy się całowali i poznawali. Prawdziwe. Po trwającej ponad 730 dni rozłące, a potem kolejnych 90 dniach spędzonych osobno, w końcu odnaleźliśmy swoje ramiona. Wracałam tam gdzie należałam. Miałam ochotę wybuchnąć płaczem, przywiązać jego ciało do swojego i zostać w tym uścisku na zawsze. 

Co z tego, że nasza miłość była toksyczna, albo bezcelowa i nieodpowiednia ? Kogo interesowało to, że różniliśmy się od siebie jak ogień i woda ? W żadnym wypadku nie była to romantyczna miłość, ale kogo to obchodziło, skoro była nasza ? Kochałam go, a on kochał mnie. W tej chwili tylko to się dla nas liczyło. Wszystkie problemy, wątpliwości, czy niewypowiedziane słowa, przestawały mieć znaczenie. Po prostu liczył się on i liczyłam się ja. 

Jeszcze mocniej przyciągam jego ciało do swojego. Oboje na przemian zaczynamy przygryzać swoje dolne wargi i penetrować językiem każdy centymetr swoich jam ustnych. Każdy nasz ruch jest chaotyczny i kompletnie niekontrolowany, co w tym wszystkim jest właśnie najlepsze. Nic nie planować, bo i tak życie jest jedną, wielką niespodzianką...

Kiedy staram się od niego nieco odsunąć i zaczerpnąć powietrza, jego dłonie obejmują mnie jeszcze mocniej i pewniej. Są niczym ze stali, której nikt nie jest w stanie przebić. Drżę z rozkoszy, czując jego rozedrgany oddech na swojej szyi. Nie zastanawiając się nad swoimi ruchami, odchylam głowę do tyłu, dając mu tym samym lepszy dostęp do mojej palącej skóry. Alessandro mruczy z pożądania, gdy jego język zaczyna wyznaczać drogę od mojego ucha do dekoltu. Czuję, że już teraz mogłabym dla niego dojść, ale wiem, że jest na to o wiele za wcześnie. Moje dłonie jak zawsze odnajdują jego czarne włosy, a palce pociągają za ich końcówki. Tak strasznie mi tego brakowało ...

Alessandro wybucha szczerym śmiechem i chowa swoją głowę w zagłębieniu mojej szyi. Jestem zdziwiona jego reakcją i boję się, że teraz się wycofa. Ciężko oddycha w moją skórę, sprawiając, że wszystkie włoski na moim ciele się jeżą. Jego uścisk ani na chwile nie zelżał, więc nie mam możliwości odsunięcia go od siebie i spoglądnięcia w jego oczy, które przestały być dla mnie tajemnicą.