Illuminated Memories (La Lune Series #1)

Foreword

The bright blue sky with the accompaniment of the clouds are revealed in the horizon as the sun touches every surface of the earth. Alas dose na nang umaga no'ng lumapag ang eroplano sa airport.

Paglabas ko palang sa eroplano, napahinga ako ng malalim, habang ang mga mata ko naman ay nakatingin sa langit. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit napakapamilyar ng tinititigan ko, tila ba'y may kahawig itong kulay sa mga pinapanaginipan ko.

Bumaba ako ng hagdan papunta sa sasakyan na humihintay sa'kin. I'm still wearing my Pilot uniform while my sunglasses are at the top of my head. I found myself smiling again. Noong araw lang, nanghihinayang akong umuwi dahil alam kong may alaala ako dito na ayaw kong mabalikan pero hindi ko naman mapapahinto ang mga tagpo sa buhay ko.

Some things doesn't have to be controlled.

I really need to face my past to be able to enjoy my present and build a brighter future for myself without looking back. Maybe this kind of motivation came from my own curiousity because of the dreams that I've been having.

Nang makapasok na ako sa sasakyan, I open my phone which was quickly swarmed with notifications that came from my social media accounts but I only opened the important ones.

"Aelin, may pupuntahan kapa ba?" Tanong ng ama kong nakasuot ng black Armani Suit. He currently has an iPad on his hands because he has a seminar here in the Philippines for his company.

I nodded. "Yes, pupunta pa ako sa office para maka-check in and then I have a private flight towards France this afternoon."

"Sige." He then turns towards our driver whose starting the vehicle. "Pakihatid kay Aelin d'yan sa airport." The man nodded and did what he was told to do.

"Anak, I don't know if my intuition is right. However, please know that any memory that comes back to you has a reason and you don't have to act irrationally because of what you see in your mind. Okay?" Mahabang paalala niya sa akin bago ako makalabas sa sasakyan.

Tumango ako at bumaba na. Then I went directly sa office at nag check in ng account ko. Right after I did that, my subordinates went towards me and talk about their flights and I happily listened and talked about mine.

"Ma'am, hindi ba may flight ka mamayang hapon papuntang France?" Tanong ni Maveen, naging flight attendant sa flight ko noon at ngayon ay piloto na.

I smiled. "Yeah, it's been a while since I've had a flight towards France, I'm excited."

Tumango na may dalang ngisi si Nicole, na matagal ko nang kasama sa mga flights ko. "Akala ko nga commercial flight, private flight pala. Baka nga private flight ng isang bachelor 'yan."

Tumango ako sa kaniya. "Mr. Romano already contacted me about the flight, its a business trip."

"Sana all," both of them gushed at the same time.

Hindi na ako kinabahan sa mga pinagsasabi nila, dahil na rin siguro sa part na kaya naming matignan ang isa't-isang tablet at maiintindihan kaagad namin ang tungkol sa mga flight na ipapalipad namin.

Nagkataon lang kasi na nakabukas ang tablet ko habang naglalakad kami sa Starbucks kung saan lahat ng mga taga-aviation ay suki.

Umorder muna kami at humanap ng aming mauupuan. Nang nakaupo na kami sa bakanteng lamesa na sakto lang sa aming tatlo, nagsimula na namang dumaldal ang dalawa. Hindi lang talaga ako mahilig makipag-usap pero marunong naman ako makisama kahit minsan lang ako nagsasalita. Bawal kasi masira ang mood ng mga Pilot kasi apektado ang lahat ng crew kung may topak ang tagalipad.

"Ma'am, alam mo ba ang pangalan ng may-ari ng eroplanong ipapalipad mo?" Tanong ni Maveen.

Bahagya akong natigilan at mabilis na binasa ang pangalan ng kliyente ko mamaya. His name sounds familiar yet so unrecognizable. May kaunting kurot sa ulo ko na nagsisimulang bumabagabag sa nararamdaman ko. I shook my head lightly and read his name out loud.