Young || Niall Horan

86

Gapend loop ik met mijn koffer van het vliegveld af. Na een lange vliegreis ben ik eindelijk in Amerika.

Gelukkig staan er een aantal lege taxi's te wachten op klanten, dus houd ik er een aan en stap in.

'Waar naar toe?' vraagt de man. Hij heeft een kort baardje en een brilletje op.

'Uhm, hier.' zeg ik en laat hem een foto van het adres dat Niall me toegestuurd heeft zien.

'Oh, oke!' zegt hij en begint met rijden. Blijkbaar kent hij het hotel. Hij kijkt me nog eens aan en bestudeert me. 'Ik heb nog nooit iemand daarheen hoeven brengen.'

Ik frons. 'Een vriend van me heeft het geboekt voor me.'

'Dan heeft je vriend vast veel geld.' zegt de man. Daar geef ik maar geen antwoord op. 'Wat is je naam?'

'Rozemarijn.' antwoord ik en geef hem een glimlach. Hij kijkt me nog eens aan en fronst.

'Je komt me bekend voor.' zegt hij.

'Ik ben de laatste weken vaak op tv geweest. Misschien daarom?' vraag ik. De filmpjes van Niall en ik in mijn appartement gingen viral. Alles vanaf het begin dat we binnen waren staat erop en mensen vinden dat we nu "officieel" een koppel zijn. Zelfs alle nieuwszenders hebben het erover.

'Het ligt op het puntje van mijn tong. Niks zeggen.' zegt hij. 'Wacht ben jij niet de vriendin van die ene blonde uit zo'n band?'

'Ja.' glimlach ik. 'Maar we zijn gewoon vrienden.'

'Ik heb je op tv gezien. Dat leek wel wat meer dan gewoon vrienden.' grinnikt hij. 'Maar dat lijkt me echt verschrikkelijk om zo'n inbreuk op je privacy te hebben.'

'Ja, dat was het ook.' mompel ik.

Er valt een beetje een ongemakkelijke stilte en ik wacht geduldig af tot we bij het hotel zijn. Als ik er ben, betaal ik de man en rol mijn koffer vooruit.

Als ik het hotel zie, valt mijn mond open. Het is echt heel groot. En extreem goed beveiligd.

Voor de poort staan twee bewakers die vragen om mijn reservering. Ik haal het papier uit mijn tas en laat die zien.

'Ah Rozemarijn Dekker! We hadden je al verwacht.' zegt een van de bewakers en van binnen komt nog een man aangesneld.

'Welkom mevrouw Dekker! Geef uw koffer maar aan mij.' zegt hij vriendelijk.

Ik word overspoeld door de luxe hier en kijk naar mijn koffertje. Die kan ik best zelf dragen, maar ik wil hem ook niet afwijzen.

'Bedankt.' glimlach ik en hij pakt gelijk mijn koffer over en loopt voor me aan naar binnen. De binnenkomsthal is ook al zo groot. Dit is echt wel een beetje overdreven, ik had best in een goedkoper hotel kunnen overnachten.

Blijkbaar ben ik al ingecheckt net en de man die mijn koffer draagt pakt een pas van de bali af en loopt naar de lift. Ik volg hem en hij drukt op het knopje van de twaalfde verdieping. Zit ik zo hoog?

'Kijk eens mevrouw Dekker. Het penthouse voor u.' zegt de man en zet mijn koffer in de kamer neer en geeft me de pas waar de deur mee open gaat.

Mijn mond valt voor de tweede keer open als ik de "kamer" zie die Niall voor me geboekt heeft. Dit is gewoon een luxe appartement.

'Bedankt.' zeg ik tegen de man en hij geeft me nog een glimlach voordat hij de lift weer in stapt.

Ik loop een rondje door het penthouse en bij elke deur die ik open kijk ik weer stomverbaasd rond. Als ik de slaapkamer binnenkom begin ik te gillen. Het is een enorm waterbed.

Ik spring op het bed en pak mijn mobiel om Niall te facetimen. Hij is weer aan het touren.

'Hey Roos! Ben je veilig geland?' vraagt Niall als hij opneemt. Hij zit in een studio en heeft een koptelefoon op.

'Ja! Heb je het druk?' vraag ik. Ik wil hem niet storen.

'Een beetje. Maar we kunnen wel even bellen. Hoe is het daar?' vraagt hij.

'Geweldig!' roep ik. 'Je had echt niet zo'n duur hotel hoeven boeken! Dit is super groot en luxe!'

'Vind je het mooi?' vraagt Niall.

'Ja! Dit is geweldig! Kijk mijn uitzicht.' Ik draai mijn camera om en laat hem het uitzicht wat ik heb op LA zien.

'Ik weet het.' grijnst hij. 'Mooi he.'

'Heel erg bedankt. Maar ik had best in een goedkoper hotel kunnen overnachten hoor. Dit is echt veel te veel.'

'Je bent maar één keer in Amerika. Ik wilde je gewoon verrassen.' zegt Niall.

'Nou dat is gelukt hoor.' antwoord ik lachend. 'Maar ik ga weer ophangen. Ik ga zo bij jullie nieuwe grondstuk kijken!'

'Oeh, veel plezier.' zegt Niall. 'Doei! Love you.'

'Love you too.' antwoord ik met een glimlach en hang dan op. Het is hier nog vroeg in de middag en ik wil zo min mogelijk last hebben van mijn jetlag, dus kan ik het best zo lang mogelijk wachten met slapen. Daarom ga ik nog even naar het nieuwe grond van de jongens. Het is niet heel ver weg.

Ik kleed me snel even om en was mijn gezicht. Daarna ga ik met de lift naar beneden. Weer verbaas ik me over de mooie binnenkomsthal en vraag bij de balie om een taxi.

Blijkbaar heeft het hotel een eigen taxiservice dus staat er gelijk al een klaar en na een korte rit komen we in de nieuwe wijk van de jongens aan. Sommige stukken grond zijn nog leeg, en op sommige plekken wordt er al druk gebouwd.

Als ik bij het grondstuk van de jongens valt mijn mond weer open. Het is echt heel groot. Dat wist ik natuurlijk al, maar nu ik het echt zo voor me zie lijkt het nog groter.

Het is nu nog allemaal zand maar daar komt binnenkort natuurlijk verandering in. Gelukkig loop ik met mijn bouwplannen ver voor op schema en kan het bouwbedrijf dat de jongens ingehuurd hebben morgen al beginnen. Alleen de precieze inrichting is nog niet af. Als dat klaar is, is mijn opdracht eigenlijk al af. Dat zorgt echt voor veel minder stress.

Blij loop ik een beetje in het rond. Het gebied ligt erg hoog en in de verte kan ik de Hollywood letters zien staan. Het uitzicht is echt prachtig. Ik denk dat de jongens het geweldig gaan vinden.