Young || Niall Horan

30

Met een zucht sla ik de deken van me af. Bengel is beneden aan het piepen, wat betekent dat hij moet plassen. Ik schuif mijn sloffen aan en loop dan zachtjes de trap af.

'Hey Bengeltje.' zeg ik tegen de hond die vrolijk tegen me op komt springen en aai hem tussen zijn oren. 'Kom maar gauw.'

Ik pak de riem uit de gang en loop dan in mijn Minnie Mouse pyjama met Bengel naar buiten. Alle huizen zijn versierd met kerstlichtjes en versieringen. Want het is Kerst.

We vieren dit jaar Kerstmis met papa omdat mama graag naar familie in Nederland wilde. Hopelijk is papa wel in een goede bui vandaag.

Als ik mijn rondje met Bengel gedaan heb, loop ik weer naar huis. Er ligt een briefje op de tafel.

Ik ben er vandaag niet. Sorry. Er ligt taart in de koelkast voor jullie.

Boos gooi ik het briefje op het aanrecht. We zouden er een gezellige dag van maken. Niet dus.

Ik sjok naar boven en loop naar Bryans kamer. Hij is al wakker en zit op zijn bed een spelletje te doen.

'Goeiemorgen.' zegt hij opgewekt.

'Papa is vandaag niet thuis.' mompel ik. Bryans blik verandert van blij, naar verbaasd, naar geïrriteerd.

'Dat kan hij niet maken.' zegt hij gefrustreerd en haalt een hand door zijn haar. Ik knik. 'Het ging nog wel zo goed de laatste tijd.' Weer knik ik.

Hij staat met een zucht op. 'Laten we Noah en Max maar wakker maken. Dan kijken we dan wel wat we gaan doen.' zegt hij en trekt me in een knuffel. 'We maken er gewoon een leuke dag van met z'n vieren.'

Zachtjes duw ik de deur van Max en Noahs kamer open. Als we naast hun bed gaan staan, word Noah al wakker.

'Goeiemorg- Cadeautjes!' roept hij blij en springt uit zijn bed. 'Max! Wakker worden!' Hij schudt zijn tweelingbroertje wakker en rent daarna vrolijk naar beneden. Bryan grinnikt.

'Wat is er?' vraagt Max slaperig als hij zich uitrekt.

'Het is Kerst.' lach ik.

Zijn ogen worden groot. 'Cadeautjes!' gilt hij ook en rent achter Noah aan de trap af. Snel volgen we ze naar beneden.

'Waar is papa?' vraagt Noah. Hij heeft al een cadeautje onder de kerstboom weggepakt.

'Die is er vandaag niet.' zegt Bryan en Noah kijkt hem vragend aan. 'Maar we gaan er vandaag gewoon een leuke dag van maken.'

De deurbel gaat en ik loop naar de deur om hem te openen.

'Vrolijk kerstmis!' roept Niall en geeft me een knuffel. Ik lach in zijn schouder.

'Jij ook vrolijk kerstmis.' zeg ik en laat hem binnen. Hij heeft niet eens een jas aan.

'Hey Niall.' begroeten Bryan, Max en Noah hem als hij de woonkamer binnen komt.

'Hey jongens. Vrolijk kerstmis! Wat is het hier koud.' bibbert hij.

'Ja, wie gaat er dan ook zonder jas naar buiten.' lach ik.

'Ik zal de verwarming hoger zetten.' zegt Bryan en loopt naar de keuken.

Niall gaat op de bank naast de verwarming zitten. 'Wat gaan jullie vandaag doen?' vraagt hij aan Max en Noah. Ze halen hun schouders op. Ze zitten braaf op de grond te wachten tot ze hun cadeautjes open mogen maken.

Niall kijkt me vragend aan.

'Papa is niet thuis vandaag en mama is in Nederland.' mompel ik.

'Wat? Zijn jullie de hele dag alleen?' vraagt hij geschrokken. Ik knik.

Bryan komt de keuken weer uitgelopen. 'Hebben jullie zin in chocolademelk?' vraagt hij en gretig rennen we alle vier naar de keuken, waar Bryan de chocolademelk al klaar heeft gezet.

'Waarom gaan jullie dan niet mee naar ons huis? Wij gaan straks ontbijten, daarna cadeautjes open maken en vanavond kerstdiner.' stelt Niall voor.

'Dat kan toch niet. Maura heeft helemaal niet op ons gerekend.' zegt Bryan en geeft iedereen nog een koekje.

'Ik weet zeker dat we dat wel op kunnen lossen.' zegt hij en staat op. 'Zal ik het vragen?'

'Jaa!' zegt Max. Hij vindt het wel een goed idee. Niall kijkt mij en Bryan vragend aan.

'Ja.' zeg ik zacht en Bryan knikt.

'Oke. Ik ben zo terug.' gilt hij nog en rent het huis uit.

'Zullen we de cadeautjes alvast bij de deur zetten?' vraag ik aan Bryan.

Hij fronst. 'Laten we nog even wachten. Straks kan het niet.' Hij ruimt de bekers van de chocolademelk op en zet ze in de wasmachine.

'Het is Maura.' lach ik.

'Dat is waar.' lacht Bryan nu ook.

Niall komt alweer naar binnen gerend. 'Het mag!' roept hij vrolijk.

'Yes!' roepen we en pakken allemaal een paar cadeautjes en lopen dan naar Nialls huis, waar Greg, Maura en Nialls oma al aan tafel zitten te wachten.

'Kom erbij jongens!' zegt Maura en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Het is weer net Kerst als vroeger.