Young || Niall Horan

84

'Roos! Roos open deze fucking deur! Oh my god, ik moet je wat vertellen! En ik moet plassen! Open de deur!' hoor ik ineens achter mijn voordeur wegkomen.

Ik schiet in de lach en open snel de deur. 'Wat is er aan de hand?' vraag ik lachend.

'Ik- oeh wacht, ik moet piesen.' Hinkelend loopt June naar de badkamer en begint vanuit daar verder te schreeuwen.

'Weet je nog die jongen die ik leuk vond? Ik was net bij hem!'

'Wat?' gil ik. 'Je hebt helemaal niks gezegd!'

'Nee, nee. Het was heel spontaan. We hadden allebei gesport en hij vroeg of ik met hem mee wou. En we gaan nog een keer afspreken! Maar nu naar de bios!'

'Oh my god! Weet je nou zijn naam al?'

'Pfhoew dat lucht op.' zegt June als ze de badkamer uitgelopen komt. 'Ja, hij heet Julian. Maar echt op z'n Engels weet je wel. Ik kan het nauwelijks uitspreken. Is dat erg?'

'Nee.' lach ik. 'Wat hebben jullie gedaan?'

'Nou, we gingen naar zijn huis en hij had zelfgemaakte smoothies. Die waren echt lekker. En toen ging ik eigenlijk al weer weg.'

Ik schiet in de lach. 'Oeh. Een man die kan koken.'

'Nou, echt he. Hij is zo knap. Maar ik moet eigenlijk weer gaan. Ik had mezelf beloofd om na het sporten te gaan leren maar toen ging ik met Julian mee en nu ben ik ook nog hier.'

'June.' lach ik en facepalm mezelf.

'Hallo! Je moet alle kansen grijpen in het leven. En al helemaal deze. Nou, doeii!' En ze is weer weg.

Hoofdschuddend ga ik weer aan mijn tafel zitten. Ik wil het huis van de jongens zo ver mogelijk af hebben voordat ik echt moet beginnen. Ik ben namelijk bang dat als ik straks in Amerika ben ik veel minder tijd heb dan dat ik nodig heb.

Mijn mobiel, die op de keuken ligt, gaat over en zuchtend sta ik op. Ik ben best geconcentreerd en word er nu voor de tweede keer uitgehaald.

Ik loop naar de keuken en zie dat het Zayn is die me belt. Hebben ze niet zo een concert?

'Hey Zaynie.'

'Hey Roos. We hebben een probleem.'

'Wat dan?' vraag ik bezorgd.

'We horen op dit moment op het podium te staan maar onze meet en greet van net ging niet zo goed. Het was verschrikkelijk eigenlijk, ze hebben Niall helemaal gekleineerd en hij heeft een paniekaanval.'

'Wat?' vraag ik geschrokken. Wie doet nou zoiets?

'Hij heeft zich opgesloten in de kleedkamers en wil niet met ons praten. Kun je alsjeblieft iets doen? Ik snap dat hij even zijn eigen tijd nodig heeft maar we moeten echt nu op.'

'Wat moet ik doen?' vraag ik.

'Ik schuif mijn mobiel onder de deur door en kan je hem dan proberen op te vrolijken?'

'Ja, ik kan het proberen.' zeg ik.

'Oke. Ik schuif hem er nu onderdoor.' Ik hoor wat geruis en neem aan dat Niall me nu kan horen.

'Niall?'

Ik hoor hem huilen maar hij reageert niet. Mijn hart breekt en ik kan hem niet eens troosten.

'Hoor je mij? Wat is er gebeurd?'

Hij reageert nog steeds niet.

'Niall, sluit je alsjeblieft niet weer af. Je weet dat ik er voor je ben toch?'

'Ik wil niet optreden.' snikt hij.

'Tuurlijk wel! Dat vind je superleuk om te doen! Dat laat je toch niet verpesten door een groepje mensen?'

'Ze komen niet voor mij. Ik zit alleen maar in de weg.' mompelt hij.

Ik voel me zo woest. Hoe kun je iemand nou zo onzeker laten voelen? Het ging veel beter de laatste tijd met hem en hij werd eindelijk een beetje zelfverzekerd.

'Dat is absoluut niet waar! Wat hebben die mensen gezegd?' vraag ik.

'I-ik-' Hij verslikt zich en begint nog harder te huilen.

'Niall?' vraag ik als het een poosje stil is.

'Ze zeiden dat ik zelfmoord moest plegen. Ze hebben me zelfs een touw gegeven.'

Mijn hart staat stil. Deze mensen moeten opgepakt worden.

'H-heb je dat touw nu bij je?' stotter ik.

'Nee. Ik wil dat niet doen. Maar het doet wel pijn. Ik wou dat je hier was Roos, ik voel me zo alleen.'

Ik merk dat hij een beetje uit zijn paniekaanval komt en alleen nog verdrietig is.

'Niall, je bent niet alleen. Je hebt de jongens en duizenden fans die nu op je staan te wachten. Vertel alsjeblieft aan de jongens hoe je je voelt zodat ze je kunnen opvrolijken en jullie kunnen gaan optreden.'

'Moet ik ook vertellen wat ze hebben gezegd?' snikt hij.

'Alleen als je je daar fijn bij voelt. Maar open de deur even voor ze. Ze zijn heel erg ongerust.'

Ik hoor wat geluid en dan de stem van Zayn.

'Ah Nialler, kom hier.' hoor ik Zayn zeggen en ik glimlach als het een poosje stil is. 'Gaat het weer?'

'Ja.' zucht Niall.

'Roos, je bent magisch.' zegt Zayn.

'Noem je me nou een heks?' lach ik.

'Als je het zo wil opvatten.' grinnikt Zayn. 'De fans worden ongeduldig. Ben je er klaar voor?'

'Ja, denk het wel.' antwoord Niall.

'Oke, let's go!'

'Dankje Roos.' zegt Niall zacht.

'Geen probleem.' lach ik zacht.