'Zijn we er bijna?' vraagt Diego.'Bijna, nog zo'n tien minuten.' antwoord oom Dario. Diego knikt en gaat weer verder met een of ander Spaans liedje neuriën.
We zijn met z'n allen op weg naar opa en oma in Nederland. Bryan, Max en Noah zitten bij mama in de auto en Niall, Diego en ik zitten bij oom Dario en tante Veerle in. Diego is mijn neefje trouwens.
We hebben besloten om met zijn allen naar opa en oma te gaan. Onze familie uit Engeland komt ook en onze oom en tante uit Nederland zullen ook naar opa en oma toe gaan. Het is lang geleden dat we echt met zijn allen bij elkaar zijn geweest.
We passen ook lang niet met z'n allen bij haar in huis. Daarom gaan we met alle neefjes en nichtjes in een grote tent slapen in de tuin. Daar heb ik nu al heel veel zin in. We zijn met heel veel namelijk.
Diego is er natuurlijk, Brandon en Justin uit Engeland komen, Maaike, Lieke en Björn, mijn nichtjes en neefje uit Nederland zijn er, dan Bryan, Noah, Max en ik nog en Niall. Dat lijkt me super gezellig.
'Ik ben moe.' zucht Niall en laat zijn hoofd op mijn schouder rusten. We zitten ook al heel lang in de auto.
'Jullie zijn zo leuk samen.' zegt tante Veerle met een knipoog. Ik geef haar een glimlach terug. 'Zou je haar niet eens als je vriendin vragen, Niall?' vraagt ze.
'Wat?' vraagt Niall verbaasd en gaat weer rechtop zitten.
'Mam, bemoei je er niet mee. Straks verpest je hun vriendschap nog zo.' zucht Diego geïrriteerd.
'Nou sorry hoor.' mompelt tante Veerle. Niall kijkt me aan en haalt zijn schouders op. Hij legt zijn hoofd weer tegen me aan en sluit zijn ogen.
'Ik herken deze straat al.' zeg ik blij. Het is alweer een jaar geleden dat ik opa en oma voor het laatst heb gezien. Ik heb ze heel erg gemist.
'We zijn er zo.' zegt oom Diego. Het blijft een tijdje stil en Diego en ik kijken gespannen uit het raam. Oma kennende zit ze al voor het raam te wachten op ons.
'We zijn er!' zegt Diego blij als we de goede straat inrijden.
Als de auto tot stilstand komt, springen Diego en ik gauw eruit. Ik was vergeten dat Niall tegen me aan aan het slapen was, dus die valt en schrikt wakker.
'Zijn we er?' vraagt hij slaperig en wrijft in zijn ogen. Ik knik en trek hem aan zijn arm mee naar de voordeur.
Nog voordat Diego aan kan bellen gaat de deur open en staat oma met haar armen gespreid om ons een knuffel te geven. Diego en ik vallen in haar armen.
'Oh jongens, ik heb jullie zo gemist. Wat zijn jullie ook weer veranderd.' zucht ze en veegt snel een traan weg.
'Niet huilen oma, we zijn er nu.' zegt Diego.
'Oma!' gillend komen Max en Noah uit de auto gerend en springen op oma af. Wij lopen door en geven opa ook een stevige knuffel.
Als we in de woonkamer komen, komen Maaike, Lieke en Björn gelijk op ons afgesprongen.
'Oh my god we gaan het zo leuk hebben!' gilt Lieke. 'Heb je gezien hoe groot de tent in de tuin is? Brandon en Justin hebben meegeholpen met opzette- hey Bryan!'
Iedereen geeft elkaar knuffels en begroet elkaar. Iedereen was al aanwezig dus nu zijn we helemaal compleet. Niall word ook helemaal behandeld alsof hij een deel van de familie is, waar ik nog blijer van word.
'Laten we gaan voetballen!' roept Björn. Hij heeft de bal al in zijn hand en staat met Max en Noah te wachten op wie er allemaal mee doen.
'Ja!' roept Lieke en we gaan met z'n allen naar buiten. We verdelen snel de teams. Het is Maaike, Björn, Max, Brandon en ik tegen Lieke, Justin, Noah, Diego, Niall en Bryan.
Na een halfuurtje voetballen komt opa naar buiten. 'Mag ik ook meedoen, jongens?' vraagt hij.
'Ja opa, kom maar bij ons! We zijn aan het winnen!' zeg ik blij. Niet veel later komen oom Dario, oom Vince en oom Herman ook naar buiten om mee te doen.
'Jongens, gaan jullie mee uiteten?' vraagt oma na een poosje. We beginnen allemaal te lachen. We zijn met 21 mensen, welk restaurant heeft er nou zo'n grote tafel?
'We hebben al gereserveerd, ze maken ruimte voor ons.' grinnikt oma.
Juichend beginnen we te lopen en na een kwartiertje zijn we bij het restaurant. Ze hebben inderdaad een hele zaal voor ons afgezet.
'Niall, ben je nou beroemd?' vraagt Lieke aan Niall als we zitten. Niall kijkt op en geeft haar een glimlach.
'Nou, niet echt beroemd denk ik. Maar ik heb wel veel fans, ze zijn echt geweldig.' zegt hij. Ik merk dat hij op zijn reserve energie draait. Hij is nog steeds zijn eigen drukke zelf, maar hij krijgt alles minder snel mee en praat langzamer. We gingen ook midden in de nacht weg en hebben de hele dag in de auto gezeten. En eigenlijk moet hij ook nog trainen en zingen vandaag, maar ik denk dat hij dat beter over kan slaan.
'Is dat niet raar? Kan je nog wel normaal over straat?' vraagt Maaike geïnteresseerd.
'Soms wel, soms niet. Ik moet wel een beetje oppassen en zorgen dat ik niet teveel opval. Maar als ik één keer herkend word, staat het al snel vol.' zegt hij.
'Ben je nu ook rijk?' vraagt Björn. Ik grinnik. Toen we een paar dagen geleden bij Diego aan kwamen moest Niall ook al allemaal vragen beantwoorden, en bij Brandon en Justin ook.
'Geen idee. Mijn ouders houden het geld op een aparte rekening zodat ik het uit kan geven als ik het nodig heb. Ze willen niet dat ik allemaal domme dure dingen ga kopen.' grinnikt Niall.
'Ik zou echt boos worden als mijn ouders dat zouden doen.' zegt Lieke. 'Heb je eindelijk geld, pakken ze het weer af.'
Niall haalt zijn schouders op. 'Ik vind het niet erg. Zo leer ik er wel beter mee omgaan. En als ik echt iets nodig heb geven ze me wel gewoon geld.'
We praten nog de hele tijd door en het is laat in de avond als we weer naar huis gaan. Niall heeft mijn hand vast en leunt tegen me aan. Hij valt bijna in slaap tijdens het lopen. Ik zie dat Max hetzelfde probleem heeft, hij zit bij Bryan op zijn rug en heeft zijn ogen dicht.
'Wakker blijven Niall.' fluister ik. 'We zijn er bijna.'
'Ik moet mijn luchtbed nog helemaal opblazen.' zucht hij.
'Ik doe het wel voor je.' zeg ik zacht.
'Nee dat hoeft niet.' mompelt hij.
'Alsof jij dat nog kan.' lach ik.
'Shut up.' mompelt hij. 'Hoe kan jij nog zo wakker zijn?'
Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee eigenlijk. Ik ben gewoon blij om mijn familie weer te zien.'
Hij glimlacht zacht. 'Ja, je familie is echt geweldig.'
'Roos?' vraagt Noah en komt naast me lopen. Björn loopt naast hem. 'Björn heeft nog kerstlichtjes die we willen ophangen in de tent, wil je ons helpen?'
Ik knik. 'Maar ik moet eerst Nialls luchtbed nog even opblazen. Hij is heel erg moe.'
'Roos, dat doe ik zelf.' kreunt Niall. Ik haal mijn wenkbrauw op maar Niall merkt het nauwelijks. Hij is echt heel moe.
'Wat moet er nog gebeuren?' vraagt oom Herman die ook naast ons komt lopen.
'Nialls luchtbed is nog niet opgeblazen.' antwoord ik. Herman kijkt grinnikend naar Niall die half slapend vooruit sjokt.
'Ik zorg wel dat hij opgeblazen word. Maak je niet druk.' zegt hij met een glimlach en loopt weer terug naar de rest om zijn gesprek voort te zetten. We komen bij opa en oma's huis aan en lopen gelijk door naar de achtertuin.
'Ga maar op mijn luchtbed liggen.' zeg ik zacht tegen Niall en help hem om te gaan liggen. Hij valt direct in slaap.
Lieke zet zachtjes de muziek aan. Max, Noah en Diego liggen ook al te slapen. Bryan en ik houden het nog aardig vol.
'Roos? Wilde je nog helpen met de lichtjes?' vraagt Björn. Ik knik en hij geeft me een paar lichtjes die ik met hulp van de anderen ophang. Het lijkt gelijk een stuk gezelliger.
We praten nog heel lang over van alles en nog wat en ik heb geen idee hoe laat het is als ik eindelijk bij Lieke op het luchtbed in slaap val.
JE LEEST
Young || Niall Horan
Fanfiction"If you don't do wild things while you're young, you'll have nothing to smile about when you're old." Highest rank: #1 in fanfictie