Young || Niall Horan

85

'Ik heb je gemist.' zucht ik en sla mijn armen om Niall heen. Ze hebben een weekje vrij voordat hun tour weer verder gaat in Europa dus is hij weer naar Londen gekomen.

'Ik jou ook.' mompelt Niall in mijn nek.

'De eerste maand zit er op! Hoe was het?' vraag ik dan enthousiast.

'Het was geweldig.' zegt Niall blij. 'Maar laten we eerst naar binnen gaan voordat ik verder vertel.'

Ik kijk hem fronsend aan. We staan voor mijn appartement en het is lekker warm buiten.

'Er staan mensen naar ons te wijzen.' fluistert Niall. Ik kijk om en zie inderdaad een groepje meisjes staan.

'Oh.' mompel ik. Niall legt zijn hand op mijn rug en we gaan toch maar naar binnen.

'Wil je wat drinken?' vraag ik.

'Hmm, ja.' zegt Niall en komt achter me staan. Hij slaat zijn armen om me heen en legt zijn hoofd op mijn schouder. 'Ik heb je echt gemist.' zucht hij.

Ik draai me om in zijn armen en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. 'Ik jou ook.' zucht ik. 'En straks moet ik je weer anderhalve maand missen.'

'En daarna ga je mee! Ik kan echt niet wachten tot we in Amerika zijn. Dat wordt superleuk.'

'Ik vind het wel spannend hoor.' geef ik toe.

'Hoezo?' vraagt Niall en neemt me mee naar de bank. Daar trekt hij me op zijn schoot en ik leg mijn hoofd weer tegen zijn borst.

'Nou, gewoon. Ik ben straks helemaal alleen in een enorm land waar ik nog nooit ben geweest.'

'Je komt er echt wel uit. Je bent super zelfstandig en slim.' zegt Niall en hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd.

'Wat als ik de weg niet kan vinden?' grinnik ik. Ik ben echt best wel zenuwachtig.

'Dan gebruik je google maps. En als je eenmaal in het hotel bent kun je daar alles vragen. Ze weten wie je bent.'

Niall heeft de vliegtickets en de hotelreis voor me betaald. Het hotel is het beste hotel wat er staat in Los Angeles. Ik vond het heel erg overdreven maar Niall had het al geboekt en weigert het te annuleren.

'Heb je je koffer al ingepakt?' vraagt Niall nieuwgierig.

'Nee, ik heb nog een paar weken.'

'Oh, want ik dacht... Oh nee.' Hij stopt midden in zijn zin en kijkt geschrokken naar het raam.

'Wat?' vraag ik verbaasd en kijk ook naar het raam. Er staan een aantal meisjes voor het raam te filmen.

Niall zet me van zijn schoot af en loopt gauw naar het raam om de gordijnen dicht te doen. Hij doet gelijk alle andere gordijnen ook dicht, daar staan ook al mensen voor.

'Wat is er aan de hand? Wat doen al die mensen hier?' vraag ik verbijsterd. Ik snap er niks van.

'Het zijn waarschijnlijk fans.' zucht Niall en legt zijn handen in zijn nek. 'Sorry Roos. Ze weten nu allemaal waar je woont.'

Ik voel me een beetje raar. Ik dacht dat ik hier gewoon alleen was met Niall, maar blijkbaar is alles wat we deden gefilmd. Hoelang zouden ze daar al hebben gestaan?

Omdat de fans nu niks meer kunnen zien, beginnen ze op het raam te bonken. Ondertussen staan ze ook al voor de deur en ik voel mezelf in paniek raken.

'We zijn ingesloten.' mompel ik.

Niall kijkt me fronsend aan en merkt dan dat we inderdaad geen kant op kunnen. 'Ik ga gelijk beveiliging bellen.' zegt hij en ik merk dat ook hij in paniek raakt.

Als hij gebeld heeft komt hij naar me toe. Ik sta helemaal te trillen.

'Ze komen eraan.' hijgt hij. Hij is nat van het zweet van angst.

'Kom, ga zitten.' zeg ik tegen hem en hij knikt. Het gebonk word steeds luider en ik hoor in de slaapkamer glas breken.

Mijn ogen worden groot en in volle paniek grijp ik Niall vast. 'Komen ze naar binnen?' piep ik.

Niall reageert niet en trekt me stevig tegen zich aan.

'Wat doen we als ze naar binnen komen?' vraag ik.

'Shht.' fluistert Niall. Ik kijk hem aan en zie dat hij zijn ogen dichtgeknepen heeft.

Dan gaat Nialls telefoon af en hij neemt gauw op.

'Ze staan voor de deur.' zegt Niall en opent de deur. Zes bewaker staan buiten te wachten op ons en proberen de gillende fans op afstand te houden.

'Kom maar gauw mee.' zegt een van de bewakers en loopt met ons mee naar de auto. Niall en ik stappen achterin en de andere vier bewakers nemen een andere auto.

'Denk je dat ze mijn huis ingaan?' vraag ik aan een van de bewakers.

'Ze kunnen er niet in. Ik denk niet dat ze naar binnen gaan, ze willen jullie gewoon zien. Nu jullie weg zijn zullen de fans ook wel weggaan denk ik.' antwoord hij.

'Oke, bedankt.' zucht ik en kijk Niall aan. Hij staart uit het raam. Ik pak zijn hand vast en hij kijkt me aan.

'Roos, wil je alsjeblieft in ons huis blijven totdat je naar Amerika gaat? Ik weet dat je dat niet fijn vind als wij er niet zijn maar ik vind het niet fijn dat je in je eentje in dat huis zit terwijl ze nu allemaal weten waar je woont.' zegt hij.

'Oke.' zeg ik zacht. Ik denk dat ik me op dit moment veiliger voel in het huis van de jongens. Die is extreem goed beveiligd.

'Dankje.' zucht Niall.

'Waar gaan we nu heen?' vraag ik.

'Naar ons huis. We halen morgen ofzo je spullen wel op.'

'Oke.' antwoord ik en ga onderuitgezakt op de autostoel zitten. Ik moet eerst laten bezinken wat er net gebeurd is.