Young || Niall Horan

19

De zomervakantie duurt nu al twee weken. Papa en mama zijn druk bezig met het huis opruimen en met verhuizen, want ze gaan scheiden. Eigenlijk lucht dat best wel op, want ze hadden echt elke dag slaande ruzie. Niet dat deze oplossing nou zo geweldig is, maar papa gaat maar vier huizen verderop aan de overkant van de straat wonen, dus zo'n ramp is het niet. Papa kan ook niet zo ver weg wonen, want hij moet nog steeds werken met mijn moeder om het hotel draaiende te laten houden.

Ik zucht diep en klik de website van de beddenzaak waar ik op aan het kijken was weg. Papa vindt het belangrijk dat ik in zijn nieuwe huis een plekje heb waar ik me thuis voel, mijn slaapkamer dus.

Dan klik ik op de mail en zie een mailtje van de nieuwe school waar ik na de zomervakantie heen ga. Meadows school. Een bevestigingsmailtje. Dat is gek, ik had verwacht dat ik naar Buckswood zou gaan. Ik sla de laptop dicht en ren de trap af naar beneden. 'Mam?' roep ik.

'Hier.' zegt ze en komt uit de keuken gelopen.

'Waarom ga ik naar Meadows school? Ik dacht dat ik naar Buckswood zou gaan?' vraag ik.

'Oh, dat weet ik niet lieverd. Ik heb je gewoon ergens voor opgegeven.' zegt ze.

Ik frons. 'Maar al mijn vrienden gaan naar Buckswood. En het is dichterbij.'

'Sorry, ik heb je nu al opgegeven.' zegt mama en loopt weer terug naar de keuken.

Ik bal mijn handen tot vuisten. 'Fijn dat je ook even overlegt.' mompel ik. Ik loop naar de gang en graai mijn jas nog snel van de kapstok, voordat ik naar Niall loop.

'Waar is Niall?' vraag ik aan Maura als ik haar aan de keukentafel zie zitten.

'Boven. Hij is aan het gamen volgensmij.' zegt ze en ik knik.

'Bedankt.' zeg ik en ren de trap op. Voorzichtig doe ik de deur open en zie Niall met zijn rug naar me toegekeerd. Hij speelt een schietspelletje ofzo.

Zachtjes sluip ik naar hem toe. Als ik vlak bij hem ben haal ik met een ruk zijn headset van zijn hoofd. 'Boe!' roep ik.

'Nee Roos! Ik heb bijna gewonnen, geef terug!' gilt hij hysterisch en graait naar de koptelefoon.

'Hoi Rozemarijn, wat fijn dat je er bent! Wat heb ik je lang niet meer gezien zeg, ik heb je echt gemist.' mompel ik.

'Ik was vanochtend nog bij je. Nou, geef terug.'

'Alleen als ik mee mag doen.' zeg ik en sla mijn handen over elkaar. Niall werkt een blik op zijn scherm en zucht.

'Vooruit. Ik ben nu toch al af.'

Ik juich en ga op zijn bed liggen. 'En oh ja, weet je al naar welke school je gaat?'

'Ja, Buckswood. Jij toch ook?' zegt hij en staat op om een extra controller voor mij te pakken.

Ik bevries. 'H-heb je je al opgegeven?'

'Ja, gister heb ik bevestiging gekregen.' zegt hij en kijkt me aan. 'Roos?' vraagt hij geschrokken als hij mijn gezicht ziet. 'Jij gaat toch ook naar Buckswood?'

'Mama heeft me opgegeven voor Meadows.' zeg ik zacht.

Het blijft even stil. 'Wat?' vraagt Niall dan. 'Waarom?'

Ik haal mijn schouders op.

Hij staat op en gooit zijn controller boos tegen de muur aan. 'Verdomme!' schreeuwt hij.

'Rustig Niall.' zeg ik en sta op. Ik trek hem in een knuffel.

'Ik was zo blij dat we allebei havo hadden zodat we bij elkaar in de klas kwamen, en dan ga jij ineens naar Meadows.' zegt hij en ik hoor de brok in zijn keel waardoor ik zelf ook tranen in mijn ogen krijg.

'Ik ga toch niet zonder jou naar een andere school.' huilt hij. 'Wat is daar nou leuk aan.'

'Shht.' zeg ik zacht en wrijf over zijn rug.

'Ik ben nog nooit zonder jou naar school gegaan.' mompelt hij.

'Maar we hebben wel geluk dat we naast elkaar wonen.' zeg ik om hem een beetje op te vrolijken. 'Ook al hebben we dan andere lestijden, we kunnen nog wel vaak afspreken.'

Hij antwoord niet en laat zich op het bed vallen waardoor ik met hem meeval.

'Kom op Nialler, niet zo verdrietig. Laten we gaan zwemmen.'

Hij zucht diep. 'Ik heb helemaal geen zin om te zwemmen.'

Ik sta op. 'Kom nou gewoon. We moeten er nu nog van genieten dat we nog niet naar school hoeven. Na de vakantie mag je best verdrietig zijn, maar nu nog niet. Ik ga mijn zwemkleren halen en ik vraag Indy en Lindsey ook, als je mee wilt moet je je ook gaan omkleden.'

'Wacht dan nog even.' zegt hij en trekt me terug. 'Dan ga ik straks mee.'

Ik knik. 'Goedzo.'