Young || Niall Horan

58

Het geluid van de wekker dreunt in mijn oren en gauw zet ik hem af. Het is zondag en de wekker staat al op half fucking zeven. Veels te vroeg.

Ik kijk naast me en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Niall ligt nog te slapen en zijn mond staat een stukje open. De verleiding om gewoon weer te gaan slapen is heel groot, alleen Niall moet van alles doen vandaag.

Het gaat veel beter nu en we zien elkaar redelijk vaak. Als Niall niet heel laat vrij is komt hij vaak naar me toe en ik kom in de weekenden vaak naar hem als ik tijd heb. Anders kom ik alleen de zondag. Ik hoef niet eens te vragen of hij komt, hij komt uit zichzelf. En ik heb ook niet het gevoel dat hij zich verplicht voelt om te komen.

Ik haal mijn hand door zijn haar en hij kreunt. Hij trekt me tegen zich aan en glimlacht.

Ineens slaat de deur open en komt Louis naar binnen gestormd. 'Niall! Roos! Wakker worden!' gilt hij en verlaat de kamer weer.

'Ik wil niet.' mompelt Niall en duwt zijn kussen over zijn hoofd heen. Ze hebben elke dag een druk schema. Om 7 uur gaan ze ontbijten en om half 8 tot 9 uur moeten ze sporten. Daarna hebben ze een halfuur pauze waarin ze gaan douchen en eten en daarna gaan ze naar de studio. Ze zijn druk bezig met hun nieuwe album.

'Mag ik niet gewoon blijven liggen?' zucht ik. Mijn ogen zien nog wazig van mijn diepe slaap waar ik ineens uitgehaald werd.

'Nee.' pruilt Niall. 'Je had beloofd dat je mee ging sporten.'

'Oke oke,' zucht ik. We blijven nog even in stilte liggen maar staan dan op om ons om te kleden.

'Denk je eigenlijk nog vaak aan je vader en wat er gebeurd is?' vraagt Niall ineens als hij zijn joggingsbroek aan doet.

Ik haal mijn schouders op. 'Soms.'

'Heb je er nog last van? Dat hij zo deed?'

Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Ik weet dat hij het niet zo bedoelde.'

Niall fronst. 'Je weet dat dat niks uitmaakt toch?'

Ik knijp met mijn ogen. 'Wat bedoel je?'

Niall pakt mijn handen vast en kijkt me in mijn ogen aan. 'Roos, mishandeling is mishandeling. Of hij het nou expres deed of niet. Snap je dat wel?'

Ik staar hem aan en weet niet wat ik moet zeggen. Mishandeling?

'Ik werd niet mishandeld.' mompel ik en probeer mijn handen terug te trekken maar Niall houdt ze stevig vast.

'Jawel. Dat werd je wel. Je durfde niet eens meer te zwemmen omdat je onder de blauwe plekken zat. Een vader hoort je te beschermen. Wat die van jou heeft gedaan is niet normaal.'

De tranen wellen op in mijn ogen. Heeft hij gelijk?

'Als ik je vraag of je je veilig voelt bij je vader, wat is dan je antwoord?' vraagt hij. Ik trek mijn handen ruw terug en draai mijn rug naar hem toe. 'Roos?'

'Hou op.' mompel ik. Ik sluit mijn ogen zodat mijn tranen niet naar beneden vallen, maar het lukt niet.

'Sorry.' zegt Niall zacht. 'Ik snap dat het pijn doet. Maar het is wel de waarheid en je moet dat inzien.'

Hij draait me om en ziet mijn betraande gezicht. 'Roosje.' zucht hij en slaat zijn armen stevig om me heen. 'Het spijt me.'

'Laten we gewoon gaan ontbijten.' zucht ik en veeg snel mijn tranen weg. Ik huil veel te vaak. Niall knikt twijfelend en samen lopen we naar beneden. Het ontbijt staat al op tafel. Snel werkt Niall een broodje naar binnen. Ik pak alleen een beetje yoghurt met limonade erdoor. Zo vroeg in de ochtend krijg ik nog geen broodje weg.

'Goeiemorgen.' zegt Zayn chagrijnig als hij ook de keuken binnen komt. Ik grinnik. Zayn heeft vaak erg last van een ochtendhumeur. En zo vroeg gaan sporten is ook niet helemaal zijn ding. Al is hij daarna meestal wel een stuk vrolijker.

'Goeiemorgen.' zeggen Niall en ik terug. Verder blijft het stil. 's Ochtends moet je Zayn gewoon even met rust laten.

'Zullen we alvast gaan?' vraagt Niall. Ik knik en loop gapend achter Niall aan naar buiten. Daar zit Mark al te wachten. Hij helpt de jongens vaak met hun work-outs.

'Jij bent vroeg Niall.' zegt Mark als hij ons ziet. 'Oh, hoi Roos!' zegt hij dan als hij mij ook ziet. 'Ga je ook mee doen?'

Ik knik. 'Ja, ik moet van Niall.'

Niall geeft me een por. 'Je mist ook je dansles door mij. Je moet wel in vorm blijven he.'

'Oh, shut up.' zeg ik en rol met mijn ogen. Ik heb inderdaad aangegeven dat drie dagen per week les een beetje teveel word omdat ik ook nog school en volleybal heb. Gelukkig snapte mijn coach dat wel en mag ik zelf kijken of ik op de zondag kom.

'Oke, vandaag heb ik een triathlon voor jullie klaargezet. Eerst rennen jullie naar het park, daar omheen en weer terug, daarna pakken jullie de mountainbikes en fietsen jullie hetzelfde rondje, en daarna door naar het meer. Daar zwemmen jullie een rondje om het kleine eilandje heen en rijden daarna weer terug hierheen. Om uiterlijk 9 uur moeten jullie hier weer zijn. Doe deze om zodat ik kan controleren of jullie alles ook echt gedaan hebben.' Hij geeft Niall zijn Apple watch en ik krijg een oude fitbit van Mark.

'Oke, de timer gaat nu in. Let's go!' roept Mark en Niall kijkt me nog even zuchtend aan voordat we beginnen te rennen.