Young || Niall Horan

40

'Heb je er zin in?' vraagt Bryan.

'Ja, heel erg.' glimlach ik. Het is een week later en morgen moet Niall weer optreden samen met de andere jongens. Ze zijn de hele week bij Harry geweest en hebben nu ook een naam voor hun groep. One Direction heten ze.

Bryan en ik rijden apart heen omdat Nialls oma ook mee gaat en ik dan niet meer bij hun in de auto pas. Bryan zei dat hij me wel wilde brengen, alleen hij wilde liever niet op dezelfde dag heen en terug rijden dus gaan we vandaag al heen. Niall had aan Anne gevraagd of we bij hun mochten slapen vannacht, en dat vond ze geen probleem. Haar huis was toch al een grote troep had ze lachend gezegd.

Bryan zoekt het precieze adres van Harry nog een keer op en rijd dan zijn oprit op. Gemma, die in de voortuin een boek aan het lezen was, ziet ons uit de auto stappen en komt vrolijk op ons af.

'Hey Rozemarijn!' Ze geeft me een snelle knuffel. 'En Bryan toch?'

Bryan knikt en Gemma geeft ook hem een knuffel. Bryan kijkt me verward aan waardoor ik in de lach schiet. Ik snap het ook wel, hij kent haar helemaal niet.

'Kom maar mee naar de achtertuin, daar zijn de rest van de jongens.' zegt ze en loopt voorop naar achter.

'Harry! Je hebt twee gasten!' roept Gemma als we in de achtertuin staan.

Ik begin keihard te lachen als ik de jongens zie. Ze hebben allemaal hun zwembroek aan en zijn flessenvoetbal aan het doen, maar Harry houdt 2 flessen water boven het hoofd van een zwartharige jongen, en Niall ligt lachend op de grond met 2 bruinharige jongens boven hem die vechten om een waterslang.

'Rozemarijn!' roept Harry en laat zijn flessen op de grond vallen om naar me toe te lopen.

'Payback!' gilt de zwartharige jongen en rent met een waterpistool achter Harry aan waardoor hij wegrent.

'Roos!' gilt Niall en probeert zich los te wurmen maar de twee jongens boven hem houden hem stevig vast.

'Dus jij bent Rozemarijn?' vraagt één van hun en ik knik. De jongen knijpt zijn ogen samen.

Niall probeert weer omhoog te komen maar de twee jongens fluisteren wat in zijn oor en Niall knikt. Er verschijnt een grijns op zijn mond en ik ga bang achter Bryan staan.

'Aanvallen!' roept Niall en de jongens komen met de tuinslang mijn kant op gerend. Gillend ren ik weg waardoor Bryan helemaal nat wordt. Bryan gromt en pakt gauw één van de waterpistolen en begint die te vullen.

Ik kom bij het eind van de tuin aan en wordt in de hoek gedreven door de drie jongens. Ze hebben de tuinslang op mij gericht en ik word kletsnat.

'Nu!' klinkt er dan achter de jongens en Gemma, Bryan, Harry en de zwartharige jongen staan klaar met hun waterpistolen en flessen water. De tuinslang wordt nu op hun gericht en iedereen rent naar de andere kant van de tuin. Niall blijft staan en kijkt me aan.

'Hey.' zegt hij.

'Hey.' zeg ik en er verschijnt een grote glimlach op zijn gezicht voordat hij me in een knuffel trekt.

'Iew, je bent nat!' gil ik lachend maar Niall haalt zijn schouders op en trekt me dichter tegen zich aan.

'Jij ook.' mompelt hij. Ik sluit mijn ogen en bedenk me dan weer hoeveel ik hem gemist heb.

'Ik miste je.' zeg ik zacht.

'Ik jou ook.'

Ik laat hem los en kijkt hem glimlachend aan. 'Kan je het goed vinden met de jongens?'

'Ja. Ze zijn echt geweldig.' glimlacht hij en ik knik blij.

'Aan de kant!' Voordat ik de kans heb om op te kijken komen er drie jongens op ons afgerend die achter ons gaan staan om te schuilen voor de waterpistolen die op ze gericht worden.

'Wie wil er koekjes?' Anne's stem redt ons van nog een waterdouche en iedereen rent naar de tafel toe om koekjes te pakken. Niall is er als eerst en pakt gelijk vijf koekjes.

'Mag ik ook een?' vraag ik hem. Hij kijkt me verbaasd aan en kijkt dan naar de schaal die nu al leeg is. Hij knijpt zijn ogen samen.

'Alsjeblieft?' Ik zet mijn puppy ogen op.

'Eentje.' zucht hij dan en geeft me een koekje.

'Dankjewel Niall.' zeg ik blij en eet hem gauw op voordat hij zich kan bedenken.

'Hier, je mag ook wel een van mij.' zegt een van de bruinharige jongens.

'Dankje.' zeg ik en pak het koekje aan.

'Ik ben Liam trouwens.' zegt hij.

'Ik ben Rozemarijn. Maar je mag ook wel gewoon Roos zeggen.'

'Ik ben Louis,' zegt de andere bruinharige jongen. 'Jij bent niet Iers of wel?'

'Niet helemaal. Mijn moeder is Nederlands, daarvan is mijn Nederlandse naam ook. En mijn vader is Frans. Maar ik heb wel een Ierse oma en ik ben ook gewoon geboren in Ierland.' leg ik uit. Louis knikt.

'Ik ben Zayn.' zegt de zwartharige jongen dan ineens. Ik lach en knik.

'Dit is trouwens mijn broer, Bryan.' zeg ik en wijs naar Bryan die naast me staat en in gesprek is met Gemma.

'Vertel eens wat over jezelf. Is Bryan je enige broer?' vraagt Liam en kijkt me afwachtend aan.

'Nee, ik heb ook nog twee kleinere broertjes. Max en Noah.'

'En hoe oud ben je?'

'16.'

'Huisdieren? Wat wil je later worden?' vraagt Liam.

'Liam!' Ik kijk naar Louis die zijn lach probeert in te houden. Liam begint nu ook te lachen en ik kijk ze verbaasd aan.

'Wat?' vraag ik.

'Je vader heet Alexandre, je moeder Eva. Je hebt een hond Bengel, je wilt later architect worden, je beste vriendin heet June, je bent heel sportief en zit op dansen en volleybal.' somt Louis op.

'Wat?' herhaal ik nu nog verbaasder en de jongens wijzen naar Niall, die me met rode wangen aankijkt.

'Hij heeft het de hele tijd over je.' zegt Liam.

'Ik miste je gewoon.' mompelt Niall en kijkt me beschaamd aan.

Ik lach en geef hem een knuffel.

'Harry, wil jij even helpen om twee matrassen voor Rozemarijn en Bryan klaar te leggen?' komt Anne dan vragen.

Harry knikt en staat op. Ik wil ook opstaan maar Bryan houdt me tegen. 'Blijf maar zitten. Ik maak die van jou ook wel klaar.' zegt hij en ik kijk hem dankbaar aan.

'Zullen we weer gaan voetballen?' stelt Louis voor.

'Maar zonder water dit keer.' zegt Liam.

'Dat zullen we nog wel zien.' gilt Louis en rent al weg met de bal.