ONİKİ

Rest

"Aslında bir sonraki pazartesi yayınlayacaktım bu bölümü lakin ısrarlara daha fazla dayanamadım 😇 bir defaya mahsus kırmıyorum kimseyi ve erken yayınlıyorum bu bölümü.İlginiz alakanız için çok teşekkür ederim,iyi okumalar.."

-Bakıyorumda döktürmüşsün Esma Sultan.Senin bu güzel yemeklerini yemek için Asi hanımın gelmesinimi bekliyorduk yani!

Sedat'ın sitemli takılmaları Esma hanımı kızdırmış olacak ki hiç beklemeden cavabını almıştı Sedat..

-Hadi oradan edepsiz.Asıl senin yüzünü görebilmek için Asi'nin gelmesi gerekiyormuş demekki.

Onaylamaz bir tavırla kafasını salladı Esma hanım.Hem kızmış hemde alınmıştı Sedat'ın söylediklerine.

-Sen ona bakma Sultanım.Aynı evde yaşıyoruz ama kendisini dışarıdaki kadınlar bile bizden daha çok görüyor emin ol.

Esma hanımı öpücüklere boğarak abisinin yaptığı gafı telafi etmeye çalışıyordu Selim.Nede olsa halası bir tanesiydi.Herkesten daha düşkündü Esma hanıma.Suratını asık görmeye dayanamaz,yüzünü güldürmek için çeşitli şaklabanlıklara başvururdu her defasında.Esma hanımda Selim'in şaklabanlıklarına karşı koyamaz gülücükler açtırırdı suratında.Keza gene öyle olmuştu işte.Asılan suratı son sürat gülücükler dağıtmaya başlamıştı..

-Esma Sultan revani var de lütfen.Bak zaten her şeyi küçük hanımın damak tadına göre yapmışsın,bari bizlikde bir şeyler olsun..

Emre'nin sözlerini onaylayan Enes masada göz gezdirmeye başlamıştı bile.Aradığını bulamayıncada omuzları düşmüş bir şekilde ikizine dönüp surat asmayı da ihmal etmemişti.

-Hayal kırıklığı yaşıyorum ikiz.Her şey var ama revani yok.Olacak iş değil..

Onların böyle surat asmasına gönlü razı gelmemişti Esma hanımın.Asi bir yanaydı da diğer yeğenleride ayrıydı onun gönlünde..Üzgün üzgün bakmalarına daha fazla dayanamayıp istediklerini verdi yeğenlerine.

-Gönül,revani soğuduysa onuda getir masaya.Paşalarımın gönlü olsun,sevildiklerini bilsin onlarda.

İkizlerin gözleri ışıldadı Esma hanımın söylediklerinden sonra.Yaşlı kadın herkesin gönlünü yapmayı iyi biliyordu nede olsa.Yeter ki onlar mutlu olsun du,mutfaktan çıkmayı bile hiç düşünmezdi ki..İkizlerde halalarının yaptığı jeste kayıtsız kalamamış iki yandan sarıp sarmalamışlar öpücüklere boğuyorlardı yaşlı kadını.Esma hanım bu sevgi gösterisi karşısında dolan gözlerine mani olamamış iki damla yaşı akıtmıştı ama yeğenleri görmeden de çar çabuk silip ağladığını saklamayı başarmıştı.Onu böyle görseler üzülürlerdi,biliyordu adı gibi.O yüzden sıkıca sarıldı yeğenlerine ve onların kollarında bıraktı tüm hasretini.

Herkes bir köşe bulmuş sohbet ederken,Asi yengeleriyle hasret giderdi.Daha sonra babası gilin yanına uğrayıp onlarla ilgilendi.Kızlar bir köşede otururken,kuzenleri başka bir köşede sohbet ediyorlardı.Her birinin yanına gitti Asi.Herkesle konuştu,zaman geçirdi doya doya.Uzun zamandır aradığı o huzuru yaşadı tüm akşam.Nede özlemişti ailesini,nede eksikti onlardan ayrı.Şimdi tamdı işte,tamamlanmıştı..

Hep birlikte Esma hanımın yemeklerini yediler,sohbet ettiler,ikizlerin Selim hakkındaki anlattıkları hikayeleri dinlediler.Sonra Asi yaşadıkları ilginç hikayeleri anlattı.Kah güldüler,kah hüzünlendiler,hasretle sevgiyle kucakladılar birbirlerini..

Yemekten sonra Yavuz bey,Demir ailesinin erkeklerini ve kızını çalışma odasına çaığırdı.Her şey iyiydi hoştu ama konuşulması gereken mühim bir konu mevcuttu.Asi'nin Onikilerdeki yeri!Her biri odadaki yerini aldıktan sonra en son içeri giren genç kadın usulca kapıyı kapatıp masadan uzak duran bir koltuğa oturdu.Şimdi herkes hazırdı konuşmaya..