Raconu uzun yıllar önce kesilmiş yedi tepeli Şehr-i İstanbul..
Babalarından miras kalan koltuklarını, kendi oğullarına devredecek olan On iki baba!
Erkeklerin tekelinde olan bir düzen..
Ve bu düzene çomak sokan dişli bir kadın!
Racon bir kez daha ke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ms. Mırmır
Heey! Millet koşunn koşuunnnn.. Yeni bölüm gelmiiişşşş !!
★★★★★★★★★★★★★★
-Eee! Sonuç?
Ateş Karahanlı sabırla,karşısında hiçbir açıklama yapmadan dikilen varislere bakakaldı..
Yeterince yorucu,endişe verici ve hatta duygusal bir gece geçirmişti,bir de yetmezmiş gibi gözünü dahi kırpmadan doğan günü öğlen etmişti..
Her geçen saat,genç adamı daha bir agresifleştirirken,sanki bundan haz alıyormuş gibi konuşmayan varislerle delirme aşamasına gelmişti..
-Ne öğrendiniz?Adamlar kimmiş?Kim yollamış?Ne istiyorlarmış?Daha bir çok çeşitte tekrarlayabilirim bu soruları,biliyorsunuz değil mi?
Öfkeyle elini saçlarından geçirirken,salonda ileri geri yürümeye başlamıştı.Birazdan sabrı taşacak,koca evi başlarına yıkacaktı..
-Amacınız ne sizin?
Varisler,kuşkuyla birbirine bakarken,Melih Akın yaşanan gerilime daha fazla dayanamayıp,diğerlerine kaçamak bakışlar atmış ve yaşanları anlatmak için yerinde kıpırdanmıştı..
-Ateş..Imm...Şimdi şöyle ki..
"-Seni seçtim pikaçu!
Adam,ilk olmanın dehşetiyle gözlerini kapatırken,herkes,Görkem'in pikaçu benzetmesine kahkahasını tutmaya çalışıyordu..
Görkem ,ne tutulmaya çalışan kahkahaları umursamış ne de dehşetle kendisini izleyen adamları sallamış ne de parmağını doğrulttuğu adamın kapalı gözlerini takmıştı..
Şu an tek taktığı,bu adamların burada ne aradığıydı..Lakin,şimdi,takmak zorunda kaldığı bir diğer durumla karşı karşıyaydı..
Karşısında,elleri kolları bağlı oturan adamların,korkudan altlarına yapmış olmalarıydı..
