ONİKİ

Şaşkınlık/Part2

Merhaba sevgili ONİKİ ailesi..

Bir adet yeni bölüm daha naçizane beğeninize sunulmuş bulunmaktadır.Yorum yapmak veyahut beğenmek siz sevgili okurların takdirine kalmış bir durumdur...İstediğim tek şey,yorumlarınızın bölümün gidişatıyla ya da içeriğiyle alakalı olması.Bölümün uzunluğu,kısalığı geliş aralığı yorumdan çok şikayettir ve inanın ki moral bozup motivasyon düşürmekten başka bir işe yaramıyor..Sizden tek isteğim budur,dikkate alıp kırmaz iseniz çok sevinirim..Gözden kaçırdığım yorumlarınız,geri dönüş yapamadığım mesajlarınız içinde özürlerimi sunarım,inanın her birini okuyorum ve yüzümden gülücükler eksik olmuyor.İyi ki varsınız ve iyi ki buradasınız...Zaman ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim sevgiyle kalın..

★★★★★★★★★★★★★

-ASİYE! Üç saniye içinde burada olmazsan olacaklardan ben sorumlu değilim.Buraya gel,gel de racon nasıl kesilir göstereyim sana..

Ateş Karahanlı öyle bir giriş yapmıştı ki eve,evde bulunan herkes yaptıkları işi bırakıp şaşkınlıkla donup kalmıştı.Eh biraz da korku mevcuttu tabi.Neticede bir Ateş Karahanlı sakinken bile tehlike arz ediyordu,öfkeli haliyse..Susmak ve usulca oradan uzaklaşmak gerektiriyordu..

Genç adam öfkeli bağırışları son bulmadan hızla salona girdi.Gözleri Asi'yi arıyor ama ne hikmetse aradığını bir türlü bulamıyordu.Bakışları Görkem'i bulunca hızla genç kadının üzerine yürüdü.Normalde bir başkası olsa,bu tavrına pabuç bırakmaz façasını bozardı lakin gözlerinde alevler yanan Ateş Karahanlı'ya yapmak,şuan için fazla tehlikeli duruyordu.Bu yüzden yutkunup sakin kalmaya çalıştı Görkem..

-Nerede?

Görkem,gözlerini kırpıştırarak genç adamın sorusunu anlamamazlıktan gelmeye çalıştı fakat Ateş Karahanlı'nın bu oyunu oynayacak ne sabrı ne de enerjisi vardı.Var olan tüm enerjisi çıkması muhtemel kavgaya odaklıydı ve onuda böyle oyunlarla harcamaya hiç niyeti yoktu..

-Asiye nerede Görkem?Hangi deliğe saklandı..

Görkem,konuşmak için ağzını açmış sonra geri kapayıp geri açmıştı.Suratından kitap gibi okunan endişeyle ne yapacağını şaşırmış bir halde öylece bakıyordu.Şimdi söylese "yukarıda,odasında dinleniyor" diye, 3.dünya savaşı çıkacaktı.Söylemese kaçınılmaz sonu erteleyip sadece zaman kazanmış olacaktı.Ve tabi kazanmış olduğu o "zaman",kendilerine yol su elektrik olarak geri dönmeyecekti elbet.Ateş Karahanlı'nın çığ gibi büyüyen öfkesi olarak geri dönecek ve onlarda o çığın altında kalıp bir güzel "öleceklerdi"."Yani ölmek değil de hasar almak diyelim biz ona" diye mırıldandı Görkem.Sesli düşündüğünün farkında olmadan,kendisi de dahil herkesi şaşırtarak.

-Görkem,oyalama beni Asiye nerede?

-Gene neye kükrüyorsun Karahanlı..Ses desibelini kontrol altında tut,pençelerini de Görkem'in üzerinden çek.Buradayım,ne var?

Asi,rahat tavırlarla merdivenlerden inerken aslında çok da rahat değildi.Bir yanı arkana bakmadan uzaklaş diye bağırırken diğer bir yanı diş biliyordu genç adama.Karşısındaki adam kadar kendisi de öfkeyle kavruluyordu ve adı gibi biliyordu ki birinden biri bu durumdan zararlı çıkan taraf olacaktı..

Ateş Karahanlı sakin kalmaya çalışsa da öfkesi sakinliğinin önüne geçiyordu.Dişlerini sıkmaktan çenesindeki kas seğirmeye başlamıştı artık.Genç kadının kendisine yönelen adımlarına karşılık iki koca adımla karşısına dikildi,elleri iki yanında yumruk olurken dişlerini sıktığından sesi tıslayarak çıkıyor,genç kadının alayla kalkan kaşı sinirini daha çok bozuyordu..