Ruhsuz / ASKIDA

12. Bölüm : İkizler

Çok uzun süredir yaşıyordum. Kaç yaşında olduğumu ya da ne zaman var edildiğimi bilmiyordum. Neden var edildiğimi bilmiyordum. Ben bir Şeytan-Melek Melezi'ydim. Türümün ilk, tek ve son örneği.

Ben Tanrı'nın Eliydim. Onun Elçisiydim. Müdahale ettiği tek varlık bendim. Bir ruhum yoktu. Ben RUHSUZ olan tek canlıydım.

Kıyamet Kehaneti benim başlatacağım bir kehanetti. Bana gönderilmiş ve yalnızca benim durdurabileceğim bir kehanetti.

Başı da sonu da ben olan bir kehanet.

"Cennet, cehennem ve araf
Tek tek kovarken onu
Her birinin sonu
RUHSUZ'un elinde

Tanrı'nın Eli
İntikam için döndüğünde
Dünyanın yok oluşu
Kıyametin başlangıcı sadece

İnsanlık, acı içinde kıvranırken
Kan gözünü bürür, Melez'in
Bilinmeyen şey ise
Dünyanın son olmayacağı olur

Gerçekler bir bir ortaya çıkarken
Elçi kanatlarını açacak
Karşısında duran herkes bir bir
Yok olacak

Yaşam Ateşi ve Ölüm Ateşi
Şeytanlar ve Melekler
Karanlık ve Aydınlık
Cennet ve Cehennem

Son ya da sonsuz
Başlangıç ya da bitiş
Var oluş ya da yok oluş
Ölüm ya da yaşam

Tek bir kurtuluş
Tek bir kaybediş
Melez'in karşısında duran tek kişi
Melez'in kendisi ya da benzeri

Bilinmezlik sonsuzluğa uzanırken
Gerçekler er geç ortaya çıkar
Saklı kalanlar kendi belli ettiğinde
Asıl kıyamet başlar "

Bazı kısımları hala anlayamasam da er ya da geç ne olduğu ortaya çıkacaktı. Bu yüzden beklerdim her zaman ama yeterince beklemiştim. Sabrımın sonuna gelmiştim. Bundan sonra ne olacaktı bilmiyordum.

Bildiğim tek şey bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağıydı.

Hoş, olmasını da istemiyordum zaten. Canım yandığı kadar canları yanmayacaktı. Ben hep daha fazlasını isterdim. Canımın yandığında daha fazla canları yanacaktı. Her biri yok oluşa giderken durmayacaktım.

Dünya yok olduktan sonra cennet, cehennem ve araf sıradakiler olacaktı. Her şey yok oluşa mahkum olacaktı. Bu bir oyundu. Benim oyunum. Yok oluşa attığım adımla başlayan bir oyun.

Kan ve acıya sahip bir oyun.

KAN VE ACI...

İntikam isteğim o kadar baskındı ki korkmuş görünen Red, Baş Şeytan Lucifer ve Cennetin Muhafızı Michael o an umurumda değildi.

İçimdeki gücün uyanmasına izin verirken gözlerimden biri kırmızı diğeri mavi parladı. Dudaklarımda buz gibi gülümseme oluştu.

"Elena... Sadece dünyayı mı yok oluşa sürükleyeceksin?"

Michael'ın sorusu karşısında kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım. Günlük güneşlik hava yerini kasvete bırakmıştı.

"Hayır." dedim tekdüze bir sesle. Bakışlarımı kararan gökyüzünden çekip Michael'a diktim. Ardından Lucifer'e.

"Cennet, cehennem ve araf. O üçü de cezası çekecek. Hepsi cezasını çekecek."

Kanatlarımı çırpıp yükselirken Lucifer ve Michael'ın tedbir akacağını biliyordum. Anlamadıkları şey beni durduracak kadar güçlü değillerdi.

Beni benden başkası durduramazdı.

***

Dünyanın bilinmeyen bir yerinde...

Genç kız sudaki yansımasına gülümseyerek baktı. Bembeyaz saçları arasında kendini belli eden kırmızı ve mavi tutamlar kendi bildiğinden beri vardı. Ama genç kız saçlarını seviyordu.

Yanına oturan eğitmenine baktı. Adını hiçbir zaman genç kıza bahşetmemişti. Gözlerini açtığında beridir yanındaydı eğitmeni.

"Zamanı geldi." dedi eğitmeni kıza tebessümle bakarken. Genç kızın gülen yüzü soldu. "Ona karşı savaşmak zorunda mıyım?"

Eğitmeni kızın masumluğu karşısında hep olduğu gibi tebessüm etti ve saçlarını okşadı. "Onu durdurabilecek tek güç sensin, Elenora."

Genç kız tekrar yansımasına baktığı sırada eğitmeni çoktan gitmişti. Genç kız biliyordu. Onu durdurabilecek tek kişi kendisiydi. Elenora ayağı kalktı ve beyaz tişörtü ile beyaz şortuna baktı. Onun tam tersiydi.

Elena, simsiyah saçları arasında kırmızı ve mavi tutamlar barındırırken Elenora bembeyaz saçları arasında kırmızı ve mavi tutamlar barındırıyordu.

Elena, simsiyah giyinirken Elenora bembeyaz giyiniyordu.

Elena, şeytan kısmını daha çok severken Elenora melek kısmını daha çok seviyordu.

Kanatları birbirinin aynısıydı. İkisinin de şeytan kanadı simsiyahtı ve içinde kırmızı tutamlar vardı. İkisinin de melek kanadı bembeyazdı ve içinde mavi tutamlar vardı.

Elena, kafasının sol üst kısmında kırmızı bir şeytan boynuzu bulundururken Elenora kafasının sağ üst kısmında -kafası ile temas etmeyen- mavi yarım daire şeklinde bir melek haresi bulunduruyordu.

Elena, Elenora'nın varlığından haberdar değildi. Çünkü Tanrı öyle istemişti.

Size başta söylemiştim.

Oyuncaklar istedi, Tanrı. Trajikomik hayatları ile onu eğlendirmesi için oyuncaklar...

Evrende var olan iki Melek-Şeytan Melezi vardı. Birbirinin zıttı oldukları kadar birbirine benziyordu bu kardeşler.

Tanrı bir oyun oynadı. Elena'ya, Lucifer ve Michael'ın kardeşi olduğu söylendi. Düşman kardeşler bile öyle biliyordu. Bazı gerçekler ağırdır. Elena'nın gerçek kardeşi, ikizi Elenora.

Onun karşısında duracak tek kişi Melez'in benzeri.

Elenora, Elena'nın tüm bunları bildiğini sanarak eğitildi. İkizinin ondan nefret ettiği söylendi. Her ne kadar melek tarafı baskın olsa da onun da içinde yatan bir şeytan vardı. İntikam isteyen bir şeytan vardı.

Tanrı bu trajikomik savaşı koltuğundan izlerken unuttuğu şeyler vardı.

O da her canlıdan daha üstün bir varlığın hep bulunduğuydu.

Evren, olduğu yerden başlamakta olan trajikomik savaşı izleyen Tanrı'ya bakıp kafasını iki yana salladı. Ona verilen yüce gücü nasıl böyle şeyler için kullanabilirdi? Eğlence için nasıl milyarlarca canlının ölümüne göz yumabilirdi?

Bir karar verdi, Evren. Kader onu dinledi ve yazmaya başladı yeni yazgıyı. Kehanet değiştirildi. Varlıklar sınanmaya başlandı. Savaşın tohumu atıldı ve Evren, var ettiklerine inanılmaz bir güç bahşetti.

Gelecek, geçmiş ve şimdi kendini yeniden yazarken ateş, hava, su, toprak ve ruh Evren'in emrine uydu.

Yazgılar değişti. Kıyamet başladı. Sona ise yalnızca sonsuz karar verebilecekti.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Biliyorum gidecektim. Gideceğim zaten. Sadece arada buraya uğrayacağım. Dün bu bölüm yarım kalmıştı. Tamamlayıp attıktan sonra gideyim dedim. Günde birkaç saat buraya gizli gizli uğrayacağım sanırım. Sizi bırakamıyorum. Skskkdkd.

Bunları bekliyor muydunuz? Olacakları tahmin edeniniz var mıydı?

Elenora ve Elena...

Neyse...

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...