all over again || larry

Tak Tak

Harry, Liam'ın yatağında -üstünde ranza olmayan tek yataktı- yüz üstü yatıyordu. 2010'un içine daha iyi dalmak için bilgisayarında X Factor forumlarına bakıyordu.

Görünüşe bakılırsa üst düzeydekiler, gerçekten de Harry'i fiilen grubun yüzü yapmaya bu kadar erken başlamışlardı. Hatta bundan bile önce.

Simon Cowell'ın Konnie'ye en çok 'sohbet etmek' isteyeceği grup üyesinin Harry olduğunu söylediği bir link vardı forumda. Harry geçen seferden bu görüntüleri hatırlamıyordu. Özellikle, Simon'ın onunla sohbet etmek için herhangi bir çaba göstermemesinden de olabilirdi.

Biri son video günlükten sonra Louis'den hoşlanmaya başladığını yazmıştı. Ama biri buna cevap olarak Louis'nin neden grupta bile olduğunu anlamadığını ve aralarındaki en kötü şarkıcı olduğunu yazmıştı. Başka biri de onun şarkı söylediğini zar zor duyduklarını yazarak Louis'yi güçsüz bir savunmaya geçmişti.

Aynı sayfada Bootcamp bölümünde Simon'ın Liam'a sıkıcı ve tek boyutlu dediği videoya da bir link vardı. Harry bunu hatırladı ve Liam'ın bundan ne kadar etkilendiğini de hatırladu.

Bunların oğlanların kendileri hakkında duyacakları en kötü şeyler olmaktan çok uzak olmasına rağmen, Harry yine de  bilgisayara uzanıp bu sitedeki her şeyi söküp atmak istedi.

Ama aniden, Harry'nin sırtına zayıf bir vücut atladı.

"Louis!" Harry'nin nefesi kesildi. Çünkü büyümüş bir oğlanın ağırlığının üstüne düşmesi yeterli değilmiş gibi şimdi de Louis'nin elleri Harry'nin tişörtünün altına kayıyordu ve onu gıdıklıyordu. "Kes şunu."

Kıkırdadı ve etrafında döndü. Louis'nin korkunç parmaklarını yakaladı ve onu itmeye çalıştı. Bir noktada bilgisayarı bir gümbürtüyle yataktan düştü ama umursamadı çünkü Louis onun üstündeydi, gülüyordu, sırıtıyordu ve açık renk gözleri parıldıyordu.

Louis sonunda gıdıklamayı bıraktı ve Harry'nin kalçasına yerleşerek iki bacağı Harry'nin iki tarafında olacak şekilde oturdu.

Odanın penceresinden gelen ışık onu arkadan aydınlatıyordu. Harry gözleriyle gölgesinin izini takip etti: kol kasları, göğsü, belinin ince kıvrımı, tam üstüne uygun tişörtünün altındaki belli belirsiz minik göbeği. Çarşaflar arasında karışmış bir şekilde duran Harry'i, yatağa sabitleyen o kalın, güçlü bacaklar.

Louis'nin saçı mücadele etmekten dağınık, açık gözlerinin etrafında düz ve darmadağınık duruyordu. Harry'nin oğlanı, yumuşak ve çok güzeldi ve aşırı sevgiyle Harry'e gülümsüyordu. Bu onun 'Harry' bakışıydı ve Harry onu çok ama çok özlemişti.

"Çok güzelsin." dedi Harry kendini tutamadan. Louis'nin kaşları kalktı ve Harry gerçekten yüzünün kızardığını hissetti.

Louis'nin onu çekici bulduğunu biliyordu. Biliyordu çünkü gelecekteki Louis ona nasıl Harry'nin gördüğü en zinde çocuk olduğunu ve bunu başından beri düşündüğünü defalarca söylemişti. Ve öyle düşünmüyormuş gibi davranmanın ne kadar zor olduğunu da söylemişti.

Bu Louis, Harry'nin sürpriz sözlerini çabucak atlattı ve ona sırıttı. Harry ona geri gülümseyene kadar Harry'nin gamzesinin olduğu yere bastırdı.

"Sanıyorum sen de pek tipsiz değilsin Hazza." dedi Louis. Sonra yüksek sesle kıkır kıkır güldü ve Harry'nin boynuna yöneldi.

Harry tamamen sertleşme yolunda ilerliyordu ve boynunu emerek bir morluk bırakmaya çalışan Louis de buna hiç yardımcı olmuyordu. Louis kalçasını hareket ettirdi ve Harry'e hiç de ihtiyacı olmayan sürtünmeyi verdi. Harry, Louis'nin onu hissedebildiğini biliyordu ve Harry de kıyafet katmanları arasında şu an etkilenen tek kişi olmadığını hissedebiliyordu.

Harry, Louis'nin kendini ikisinin sadece yakın arkadaşlar olduğuna inandırmayı nasıl başardığını bilmiyordu.

"İşte." dedi Louis. Geri oturdu ve gözleri Harry'nin boynundaki eserini dikkatle inceledi. Gerçi sesinde garip bir ton vardı ve Harry biliyordu, burada neler olduğundan tamamen habersiz olmadığını biliyordu.

Ama Harry onu korkutup kaçırma fikrine dayanamıyordu, bu yüzden çaresiz bir şekilde, "Tak tak." dedi.

Louis'nin gözleri hâlâ Harry'nin boynundaydı ve Harry konuşunca şaşırıp Harry'ye tekrar baktı. Bakışları çabucak etkilenmemiş bir şeye dönüştü ama her zaman yaptığı gibi pes etti ve "Kim o?" dedi.

"İnekler der ki." dedi Harry. Elinde olmadan, neredeyse ağzından kaçacak kıkırtıları bastırmak için dudaklarını ısırdı. Bu onun en zekice esprilerinden biriydi ve tüm stadyumları bu şakayla güldürmüştü.

Ona bunu söylemek acı veriyor gibi görünse de Louis, "İnekler der ki kim?" dedi.

"Hayır, inekler der ki mö!" 

Bir duraklama oldu ve sonra, "Sen çok kötüsün H." dedi Louis ve kafasını salladı ama Harry'le birlikte gülüyordu ve hâlâ gün ışığında parlıyordu. "Tam anlamıyla en kötüsüsün." diye ekledi.

***

Ertesi sabah, Harry daha fazla kendisi gibi hissetmek istediğine karar verdi. Saçı olarak da bilinen dağınık kıvırcıklıkla başlamaya karar verdi, kendini her aynada gördüğünde onu, şey, on altı yaşında gösterdiğini fark ediyordu. Gemma'ya mesaj attı, "Saçımı düzgün yapmak zaman yolculuğu kurallarına aykırı mı?"

Telefonunu üst katta bıraktı ve kahvaltıdan sonra geri aldığında bir cevap vardı: "Yap da görelim."

Ve hemen ardından da "O dağınıklığı kontrol altına alabilirsen senin gelecekten geldiğine gerçekten inanacağım." yazan bir mesaj daha vardı.

Ve sonrasında: "Ve eğer bir daha beni bir mesajla bu kadar erken uyandırırsan seni keserim."

Harry'nin on altı yaşındaki halinin bir tüp ucuz jeli vardı ve bu kadar floresan yeşil olan bir ürünün saçına iyi bir şeyler yapma imkanı yoktu. Ama gelecekte sürekli kullandığı markaları, eğer şu anda satılıyorlarsa bile, parasının yetip alma şansı yoktu. Zayn'in bütün komodini kaplayan zulası ise daha ümit verici görünüyordu.

Odalarındaki banyoya girdiğinde ise kendini dikkatle incelerken, gelecekte Harry'nin bir stilist olmadan kendi başına yapabildiği saç şekillerinin çoğunun iyi bir saç kesiminden kaynaklandığı hızlı bir şekilde ortaya çıktı. Ama hepsi boşa giden uğraşlar olmamıştı. En azından buklelerini biraz daha az kabarık yapmayı başarmıştı.

Tabii ki, odaya geri girer girmez Louis'yle karşılaştı.

"Saçına ne yaptın?" diye hesap sordu. Ve sonra anında Harry'nin saçını tekrar bozdu.