"Biliyor musun, gökyüzünü seyrederken bir yıldız kaydı. İlk kez bir yıldızın, kaydığını görüyorum." yazmıştı. "Sanırım aynı anda gökyüzüne bakmış olabiliriz." yazdım cevap vererek. "Kalp kalbe karşı he... Arıyayım mı Seni ?" yazmıştı. Nasıl arıyay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 18
"YıllarınKarşılaşması"
^^Kızgın ve kırgınım sana. İntikam hırsı bürüyor içimi bazen. Senden alamadığım intikamın, bana nasıl bir yeniklik duygusu yaşattığını bilsen, yerimde olmak istemezdin! Ah acım... Neden düşlerimizle çoğalttıklarımızı hayat bize eksilterek veriyor? Zamana mı bırakmalıyım cevabı? Zamana güvenme o da gelip geçiyor... ^^
Ertesi sabah yatağımdan, yeni bir arın olarak kalkmak istedim. Ne kadar içimde fırtınalar kopsada güçlü kalmam gerekti. Bunu atlatabilirdim. Yeterince acı çekmiştim onun yüzünden. Ama o beni bırakmıştı. İlk kez terk edilmiyordum fakat bu sefer ben çok emek sarf etmiştim ve tüm emeklerim kül olduğu için kendime çok kızıyordum.
Yatağımdan kalktım ve her zamanki gibi ilk olarak lavaboya ilerledim. Ellerim ile musluğu açıp soğuk suyun altında tuttum. Yüzüme suyu çarptıktan sonra kendime baktım aynada. Öylece kendimi seyrediyordum ve güçlü ol diyordum kendime. Güçlü ol kızım. Seni senden başka kimse kaldırmaz. Tek yardımcın kendinsin. Bunu da atlatırsın. Morelini yüksek tut. Gül. Gülümse...
Lavabodan çıktım ve mutfağa doğru attım adımlarımı. Annem sabahın erken saatinde kalkmış barlas ile ikimize kahvaltı hazırlıyordu. Yanına yaklaştım ve sıkı bir şekilde sarıldım. "Günaydın anne." dedim yanağına öpücük bırakarak ve gülümseyerek. "ay günaydın benim güzel kızım." dedi annem aynı sıcaklıkla.
"Babam uyuyor mu?" diye sordum. "evet yavrum saat çok erken ölü uykusunda o şimdi ne yapsan uyanmaz." dedi annem. "olsun bizde üçümüz kahvaltı edelim madem." dedim karşılık olarak. "Edelim yavrum edelim de sen kendini nasıl hissediyorsun? Çalışabilecek misin bugün?" diye sormuştu. Bende iç çekerek "Mecbur anneciğim. İşim bu. Hem iyiyim ben merak etme." deyip gülümsedim.
"Günaydın Yücesoy ailesi!" deyip barlas girdi içeriye. "Günaydın oğlum." dedi annem elindeki patates kızartmalarını masaya bırakırken. "Günaydın paşam." dedim Barlasa sarılarak. "Abla bugün benim yerime sınava girsene." dedi Barlas. Anlamayarak yüzüne baktım. "Ne?" dedim anlam ararcasına. "şaka be içimde sıkıntı var şimdi dönem sonu sınavları var." dedi Barlas.
"Hmm yaparsın kuzum be çok strese girme." dedim yanaklarını mıncıklayarak. "Doğru ya rahat adamım ben. Zaten ilk dönem bitiyor daha. Önümde ikinci dönem var sonra üniversite sınavı ohooo" dedi Barlas. "öyle de sen çalışmayı bırakma. Hazır ol. İlk dönem bitiyor bu hafta. Tatilde dinlenirsin biraz çok kafanı da yorma. Ben öyle yaptım." dedim. "Aynen öyle çok kasmamak gerek." dedi barlas.
