"Biliyor musun, gökyüzünü seyrederken bir yıldız kaydı. İlk kez bir yıldızın, kaydığını görüyorum." yazmıştı. "Sanırım aynı anda gökyüzüne bakmış olabiliriz." yazdım cevap vererek. "Kalp kalbe karşı he... Arıyayım mı Seni ?" yazmıştı. Nasıl arıyay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 15
"Kalbimden Uzak"
^^Sadece mesafemiz uzaktı. Kalbimizin uzaklaşacağını kim düşünebilirdi? ^^
BİR AY SONRA
Oturduğum yerde doğruldum ve içimde ki huzursuzluk ile odamda dört dönmeye başladım. Öktemle iki buçuk aydır beraberdik. Son bir hafta dışında çok mutluyduk. Ama son bir hafta da ne olduysa olmuştu. Bir haftadır ne arıyordu ne soruyordu. Hep ben mesaj atıyordum. Kaç gündür ne yüzünü görmüştüm nede sesini duymuştum.
Barlasın okulu yarıyıl tatile girmişti. Bir dönemi geride bırakmıştı. Sınavları yaklaşıyordu. Son bir aydır Barlasda değişen bir şey yoktu. Boyunluğunun çıkalının üstünden çok sular akmıştı. Şu an gayet iyi ve mutluydu. Kız arkadaşı ile de çok mutluydu.
Annem her zaman ki gibi evdeydi. Gayet iyiydi. Babam biraz rahatsızdı son iki üç gündür. Şeker hastalığı vardı ve o onu baya kötü etkiliyordu. Üç gündür yatağından çıkmıyordu. Hastaneye kontrole gitmiştik ve olabildiğince ilgilenmeye çalışıyordum.
Arkadaşlarım da gayet iyiydiler. Talat, medeni Ogün aynı çatı altında yaşamaya devam ediyorlardı. Talat ve gazel ilişkilerini hala güzel bir şekilde sürdürüyorlardı. Ne kadar aralarında tartışma çıksada. Birgen ve Ogün de baya ilerlemişlerdi. Birbirlerine karşı daha da yakındılar şimdi.
Medeni, Allah yolunda olmaya devam ediyordu. Ajlan da kendi haline bir kızdı. Bu tür işlerle pek vakti yoktu. Kendilerinin çok büyük sıkıntıları yoktu Allaha şükür. Kuzenim adel sınavlara var gücü ile çalışarak kendini kurtarmanın peşine düşüyordu. O günden beridir annesi de pek üstüne gelmiyordu.
Herkes iyi de bir tek ben mi kötüydüm?
Peki ben nasıldım? Son bir haftadır neler yaşıyordum? Öktem ile ilk başlarda çok mutluyduk. Hala ilişkimiz devam ediyor. Ama aramıza bir soğukluk girmiş gibi hissediyordum. Bir insan sevdiğini bir haftadır aramazmıydı? İlk zamanlarda hep arardı. Hep beni görmek isterdi. Bunları düşünmek bile bana acı veriyordu.
Bu haline alışamıyordum. Bir şey belli etmemeye çalışıyordum kimseye ama boğazlarımı patlatırcasına bağırmak, ağlamak istiyordum. Daha öncesinde böyle şeyler yaşamıştım ve zor toplamıştım kendimi. Onunla yollarımızı ayırmaktan çok korkuyordum. Buna hazır değildim. Bir gün böyle bir şey olacak korkusu beni mahvediyordu.
Yine dayanamadım ve ne yaptığını çok merak ediyordum öktemin. Ne yiyor ne içiyordu. Nasıldı? Bir derdi vardı belkide evet ya kesin bir şey olmuştu ve morali bozulmuştu. Hep benim hatamdı. Ben hiç sormamıştım bile. Ama eskiden bir şey olduğu zaman bana sığınan Öktem şimdi de yapabilirdi bunu öyle değil mi?
Galiba ikimizinde korktuğu şey başımıza gelmişti. Sanırım biz bu mesafeleri aşamayacaktık. Ben aşardım ama bunu tek başıma yapamazdım. Bir şeyleri oldurmak için bir tek ben uğraşamazdım. Bu yola ikimiz çıkmıştık ve birbirimizi yarı yolda bırakamazdık. Telefonu mu aldım elime ve mesaj atmaya başladım.
Öktem kişisine : "Aşkım, nasılsın? Bir derdin mi var senin paylaşmak ister misin?"
Yazdım. Eskiden mesajlarıma anında dönüp, anında bakan Öktem şimdi kaç saat sonra cevap veriyordu. Bu durum benim canımı çok yakıyordu.
Öktem kişisinden : "Çok şükür bir derdim yok. Sen napıyorsun? "
On beş dakikanın sonunda cevap vermişti. Bende hakiki mal olarak anında cevap veriyordum. Klavyelere döndüm ve cevap yazmaya başladım.
Öktem kişisine : "Hiç... Kaç gündür konuşamıyoruz. Bir sorun mu var. Aramadın da."
Yazdım ve hala cevap vermesini bekliyordum. Aradan yirmi dakika geçmişti. Hala cevap vermemişti. Dayanamadım ve aramak için rehbere girdim. Öktem yazısının üstüne tıkladım ve aramaya başladım. İkinci çalışta meşgule atmıştı çağrımı.
İçim iyice kan ağlamaya başlarken ne yapacağımı sapıtmıştım. Neden açmıyorsun Öktem? Neden konuşmuyorsun benimle? O sırada mesaj gelmişti telefonuma. Öktemdendi.
Öktem kişisinden : "işim var."
Yazmıştı. Bu nasıl açıklamaydı böyle? Neden allahım neden? Öktem neden bana soğuk davranıyordu? Daha fazla içimde tutamadım ve acımı gözyaşlarımı dışarıya akıtarak devam ettirmeye başladım. Benim şimdi ne yapmam gerekiyordu? Ne yapmam lazımdı? Anlayamıyordum. Aklım almıyordu.
Eskiden mesafelerce uzaktık birbirimizden. Şimdi ise kalplerimiz uzaklaşıyordu...
Bölüm sonu...
Arkadaşlar yeni bölümde görüşürüz. Sağlıcakla kalın...
