Whose Who? (COMPLETED)

PROLOGUE

Dedicated to: SheenaJade28

"Run! Run! Run as fast as you can and if I catch you I'll kill you."

"Please let me go, let me escape. Please don't do this to me. I'm begging you."

"I'm not dumb to let you escape I'm craving for blood, I want to smell fresh blood, I want to stabbed you and slowly kill you."

"Ahhh! Ouch! Stop! Please let me go."

The innocent girl scream in so much pain when the killer stabbed her in her neck down to her stomach.

Baon

Hugot

Baon

Hugot

Paulit ulit na pinagsasaksak ng isang demonyo ang walang laban na babae.

Hanggang sa nawalan ito ng malay ay hindi pa rin siya tumigil.

Hindi pa siya nakuntento at sinimulang pugutan ito ng ulo at pinira-piraso ang katawan ng biktima.

Nang makuntento ito ay parang asong na uulol na gusto pang pumatay ng pumatay.

Nakatalikod ito kaya hindi ko makita o makilala kung sino siya.

Unti-unti siyang humarap at kasabay ng pagharap niya ay ang pagmulat ng aking mga mata.

Humahangos, hindi makahingang napabalikwas ako sa kama.

" What kind of dream is that? O m g! It's not a dream, It's a nightmare!"

Hinihingal akong lumabas ng kwarto ko at dumiretso sa kusina upang uminom ng tubig.

Habang naglalakad napansin kong bawat dinadaanan ko ay parang pamilyar sa panaginip ko.

Bigla namang nagsitayuan ang balahibo ko sa katawan. Gosh. Nakakatakot ah ang brutal pa naman ng panaginip ko.

Hindi ko na lang pinansin ang tumatakbo sa isip ko at dumiretso na ako agad sa kusina.

Kukuha na sana ako ng baso ng may narinig akong kaluskos.

Yabag. Yabag ng tao na paparating dito sa kusina. Hindi ako kumurao at hinitay na pumasok ang kung sino man ang taong iyon.

Mahigpit akong napahawak habang papalapit ng papalapit ang kanyang yabag.

Hindi ko makita kung sino siya dahil hindi na ako nag-abala na buksan ang ilaw. Wala akong kasama ngayon dito sa bahay dahil nasa manila sila mama.

Lumiwanag ang kusina dahil binuksan nito ang ilaw. Kumurap kurap ako upang masanay sa liwanag.

Nang imulat ko ang aking mga mata at maayos ng nakakakita napatalon ako sa gulat ng makita si Alexandra na nasa harapan ko na nakangisi.

"O my gosh, frenny ginulat mo ako!"

"Surprised! Natakot ba kita?"

She asked while smirking.

"What's with that smirk?"

"Nothing. I miss you!"

"I miss you more, Lex. Kailan ka pa nakabalik ng pilipinas?"

"Kanina lang dito na ako dumiretso. Hindi nga nakasara 'yung front door niyo ikaw talaga hindi ka pa rin nagbabago gawain mo pa din."

Tumawa lang ako at pinagpatuloy ang pag inom ko sana ng tubig.

Bumaling ako kay Alexandra na nagpapakulo ng tubig at kumuha ng noodles sa cabinet.

Pinagmasdan ko siyang mabuti at ang laki ng kaniyang ipinayat ang kanyang mahabang buhok ay umiksi na ngayon na siyang ipinagtaka ko dahil ayaw na ayaw niyang pinapagupitan ito.

Nagbago din ang kaniyang pananamit. She always wear dress or palda dahil doon sita mas komportable wala na din ang kaniyang makapal na salamin.

"Is there something wrong? May dumi ba ako sa mukha?"

Nag-iwas ako ng tingin at tinanong siya kung kamusta ang buhay niya sa ibang bansa.

"I'm fine. Hindi naman ako na bored sa America doon ako natutong magpalit ng style kasi tuwing gabi pumupunta kaming bar sinasama ako ng mga pinsan ko. Pumayat nga ako eh kasi parang hindi uso ang kanin doon laging salad and steak lang kinakain ko."

Napatango tango ako sa sinabi niya. Ngayon nasagot na ang mga taong ko naiintindihan ko na kung bakit.

Gusto kong i kwento kay Alex ang napaginipan ko kanina pero nagbago ang isip ko dahil kakain pa siya at kapag narinig niya ang kwento ko baka hindi na siya kumain.

Pagkatapos magluto ni Alex inaya niya akong sumabay sa kanya no choice ako kaya sinabayan ko na siya.

Marami kaming napag-usapan ni Alex about sa kanya kanyang buhay. Grabe ang laki pala ng pinagbago ng kaibigan ko at kapag nakita siya ng mga iba pa naming mga kaibigan ay magulat sila gaya ko. Hindi naman kasi kapanipaniwala na ang Alex na shy type ay ibang iba na ngayon. Party girl na pala siya.

Dumiretso kami sa silid ko dahil tabi kaming matutulog ngayon. We miss each other kaya nilulubos namin ang pagsasama naming ngayon dahil bukas baka hindi ko na siya masolo dahil alam kong miss din siya ng iba naming kaibigan.

We decided to watch a movie. Pinili kong movie ay romace kaso ayaw ni Alex gusto niya daw 'yung exciting hindi na daw siya kinikilig sa mga romance movies bagkus ay na c-cringe-an na siya ngayon. Kaya naman pinili niya ang 'The Nun'.

Sigaw ako ng sigaw at nasabihan pa akong oa pero hindi ako na offend dahil ganu'n naman kaming magkakaibigan hindi na o-offend sa mga words like mura.

Ending hindi ako makatulog sumabay pa ang napaginipan ko kanina. Buti pa si Alexandra ang himbing na ng tulog niya. Pinagmasdan ko ulit ng mabuti ang kaibigan ko. Nakaramdam ako ng kakaiba pero binaliwala ko lang iyon.

Naiirita ako dahil hindi ako makatulog. Gustong gusto ko ng matulog pero sa tuwing ipipikit ko ang mga mata ko ay bumabalik ang mga napaginipan ko para bang totoo ito parang nangyari na.

Nag-isip ako ng magagandang bagay para makatulog at umepkto naman. Unti unting bumibigat ang talukap ng mata ko at hindi ko na nalabanan ang antok.

You'll kill me?!
I ask to the lady
The pschopath is here
I shouldn't asked oh dear.

I won't kill you darling
I'll not do anything
Let's just take it slowly
I'd like to hear your agony!

Let's play a game
You and me is the player
Run and run
Swear this is so fun

If I catch you
I'll stabbed you
Like there's no tomorrow
And oh! I'm not a psycho.

Blood! Blood! Blood
I want you so bad
Come here!
I'll let you scream.

Do you want to stay?
Or do you want to pay?
Don't make me mad
Or you'll die so fast.

"Who are you!?"

"That's for you to find out my dear friend."

Enjoy reading, labs!