Who Did The Deed? (COMPLETED)

Epilogue

Kasalukuyang nandito na sina Monica, Cai, Mac at Ameur ngayon sa labas ng kanilang resthouse rito sa Tagaytay.

Kasalukuyan sila ngayong nandito at nakatayo sina Mac, Cai at Ameur ngayon sa labas ng rest house. Habang may mga pulis na dumarating at pumasok sa resthouse. May mga nag-iilawan rin na mga sasakyan ng mga pulis at tumutunog na mga siren.

Napakaraming mga pulis ngayon na nandito sa kanila. Nakikita nila ngayon ang napakaraming mga sasakyan ng pulis at umilaw-ilaw pa ng kulay asul at pula ang mga siren ng sinasakyan ng mga pulis. Naririnig pa nila ang tunog ng siren ng mga sasakyan ng mga pulis.

Kasalukuyang nandito si Mac at nakatingin sa kanyang ina na nakatayong mag-isa rito sa grassfield. Kinakausap nito ang kanyang sarili habang nakatulala mula sa kawalan.

Kaya naman ay agad niyang nilapitan ang kanyang ina. Nang makalapit siya ay agad na napakunot ang kanyang noo.

"N-Nakapatay nanaman ako."

"N-Nakapatay nanaman ako."

"N-Nakapatay nanaman ako."

"N-Nakapatay nanaman ako."

"N-Nakapatay nanaman ako."

'Yan ang paulit-ulit na sinasabi ni Monica sa mahinang pamamaraan ng pananalita habang nakatulala sa kawalan at nakahalukipkip.

Kaya naman ay agad na niyang nilapitan ang kanyang ina. Pagkatapos ay napangiti nalang si Mac at napailing-iling. Nang makalapit na siya sa kanyang ina ay agad niyang hinawakan ang magkabilang balikat ni Monica.

"Mommy." Pagtawag ni Mac kay Monica. Ngunit agad din namang nawala angh kaninang umukit sa labi ni Mac na ngiti nang biglang sumigaw si Monica.

"'Wag mokong galawin!" Sigaw ni Monica na tila ba takot na takot na malapitan at para bang hindi kilala ang kanyang sariling anak.

"M-Mommy, si Mac 'to." Nauutal na sabi ni Mac at pagkatapos ay muli nanamang lumapit kay Monica.

Kasalukuyang nakatingin na ngayon ang lahat na mga pulis, mga staff ng mga ambulansya na narito at pati na rin sina Cai at Ameur kina Mac at Monica.

"'Wag kang lalapit sabi!!! Shhh!!! 'Wag." Sigaw ni Monica at pagkatapos ay agad na nag 'shh' sign pagkatapos ay pabulong na sinabi ang huling salitang binitiwan.

Kaya naman ay agad na nanlaki ang mga mata ni Mac, Ameur, Cai at pati na rin ang mga pulis. Lalapitan pa sana ito ni Mac nang biglang inakbayan si Mac ng isang pulis. Kaya naman ay agad na napatingin si Mac sa pulis.

"Hayaan mo na muna." Sabi ng pulis at pagkatapos ay pumasok sa resthouse.

"Cai!" Sigaw ni Ameur.

Kaya naman ay agad na napatingin ngayon si Mac sa gawi nina Ameur at Cai.

Kasalukuyang nanlalaki na ngayon ang kanilang mga mata dahil sa labis na gulat na kanilang nadarama. Nanlalaki na ngayon ang kanilang mga mata dahil sa kanilang mga nakita.

Nanlalaki na ngayon ang kanilang mga mata na para bang halos luluwa na ito mula sa kanilangf mga katawan. Kahit ang mgs pulis na nasa kanilang paligid ay nanlaki ang kanilang mga mata.

Agad na nawalan ng malay si Cai at napasandal kay Ameur. Buti nalang at agad itong nasalo ni Ameur. Nang tingnan nila ang mga paa ni Cai ay may umaagos na nitong duho mula sa bandang itaas ng paa ni Cai kahit na wala naman itong sugat.

"Shit! Ang mag-ina ko!" Sigaw ni Mac sa kanyang sarili.

Agad na binuhat ni Mac si Cai at pagkatapos ay agad na lumapit sa mga pulis.

"Tulong!!!" Sigaw ni Mac.

Buti naman at agad na sumaklolo ang mga nakapaligid na ambulansya. Agad na pinahiga ang walang malay na si Cai sa stretcher at pagkatapos ay agad na isinakay sa ambulansya. Sumakay din naman si Mac habang si Ameur ay piniling bantayan muna si Monica.

"Shit. Kumapit ka lang, hon. Please." Sabi ni Mac na ngayon ay nag-uunahan na sa pagbagsak ang kanyang mga luha at pinagpapawisan na ang kanyang noo.

Makalipa ang kalahating oras ay agad din namang dumating sa hospital ang ambulansya at agad na isinugod si Cai. Agad itong pinasok sa isang room. Papasok din sana si Mac sa room nang bigla siyang harangin ng nga staff ng hospital.

"Shit! Lord, please. Ang mag-ina ko. Tulungan nyo po kami. Alam ko po'ng kayo lang ang nakakagawa ng himala. Inaamin ko po na hindi ako relihiyosong tao. Pero please, Lord. Sagipin mo ang mag-ina ko, please." Sabi ni Mac sa kanyang isip habang nakaupo sa waitng area nam ay mga upuan.

Pagkatapos ay napapikit nalang siya ng mariin at agad na sunod-sunod na nagbagsakan ang kanyang mga luha sa kanyang pisngi.

After 4 months...

Kasalukuyang narito na ngayon si Monica sa mental hospital. Palagi na itong hindi kumakain magmula pa no'ng isang araw. Kasalukuyang nakatulala si Monica mula sa kawalan habang nandito sa kanyang kama at nakahiga.

Agad na bumalik siya sa kanyang ulirat nang biglang bumukas ang pinto ng knayang kwarto.

"You have a visitors." sabi ng staff ng hospital.

Agad naman na napangiti si Monica nang maita niya kung sino ang bumisita sa kanya.

Nakita niya sina Mac, Cai, at Ameur. Malaki na rin ang tiyan ni Cai. Sinabi noon ng doktor na buti nalang daw at nadala kaagad ng maaga si Cai sa hospital dahil kung hindi ay nakunan na ito. Nngayon ay hindi na masyadong malakas ang kapit ng bata ngunit nguni atleast ay safe pareho ang mag-ina ni Mac.

"Ma, kain na po kayo." nakangiting sabi ni Mac. Pagkatapos ay lalapit sana si Mac kay Monica nang biglang magsalita si Monica.

"Pakilagay nalang sa mesa." nakangiting sbai ni Monica.

" P-Pero sabi ng staffs ditohindi na raw po kayo kumakai..." nauutal na sabi ni Mac ngunit hindi niya naituloy ang knayang sasabihin nang biglang masalita si Monica.

"Kakainin ko rin 'yan. Gusto ko lang munang magpahinga." nakangiting sabi ni Monica.

"S-Sige po, mom." nauutal na tugon ni Mac. Pagkatapos ay agad na nilagay nina Cai at Ameur ang mga iba pang pagkain na kanilang binili para kay Monica.

Pagkatapos ay sandali pang tinaponan ng ngiti nina Cai at Ameur si Monica bago ito lumabas ng kwarto. Ngunit si Mac ay napatigil sa pintuan at napatingin kay Monica.

"Kumain ka, mommy ah. Nakakasama 'yan sa kalusugan." sabi ni Mac na bakas na bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala.

Kaya naman ay nakangiting tumango si Monica.

"Magpapahinga lang ako." nakangiting sabi ni Monica.

Kaya naman ay agad nang lumabas si Mac at dahan-dahang isinara ang pinto.

"Magpapahinga sa walang hanggang kapayapaan kasama ang daddy mo, son." dagdag ni Monica ngunit nasabi niya nalang 'yon sa kanyang isip.

Pagkatapos ay unti-unti nang umikot ang mundo ni Monica at pagkatapos ay unti-unti nang dumilim ng paningin niya. Unti-unti nang dumilim ang paningin ni Monica habang umiikot ito hanggang sa dumilimn a ang buong paningin niya at pagkatapos ay nakangiti niyang ipiniikit ang kanyang mga mata.

END

"For God so love the world, that He gave us His only son that whoever believes in Him should not perish but have eternal life. "

- John 3:16

ALL RIGHTS RESERVED © 2021