Arkada Kalanlar

3

"Çağatay Bey müsait misiniz?"

Yavaş yavaş hareketlenmeye başlamış koridorların ardından sonunda müdürün bulunduğu odayı bulmuştum. Şu ders programı ve sınıf faslını bir an önce geçip planımda ilerlemek istiyordum ama aceleci davranmamalıydım. Burası kritik bir andı. Kişisel bilgilerimin önceden prova ettiğim haricinde bir biçimde ortaya çıkması her şeyi mahvederdi. Soğukkanlılığıma güveniyordum ama her şey cepteymiş gibi de davranmayacaktım.

Gri takım elbiseli, beklediğimden daha genç yaşa sahip bir adam oturuyordu. Masanın üstüne ayaklarını uzatmış. Elinde tuttuğu telefonun ekranına bakıyordu. Bir şeylere gülüyordu.

Dikkatini çekebilmek için öksürür gibi yaptım. Şöyle bir göz ucuyla beni süzdü, ardından yeni olduğumu anlamış olmalıydı ki bacaklarını masadan indirdi.

"Buyrun lütfen."

"Teşekkürler."

Kapıyı ardımdan kapatmalı mıydım emin olamadım ama içimden bir ses açık kalmasının daha iyi olacağını söylüyordu. Öylece bıraktım. Masanın karşısındaki koltuğa geçip adamı incelemeye başladım. Soracağı her soruya hazırdım. Haftalardır, aylardır bugün için hazırlanmıştım.

Durup dururken "İsim seçimi?" dedi.

Eksik bir şey mi duymuştum? "Efendim?"

"İsim seçimin nedir? Nasıl hitap edelim size?" 

"Adım Eylül ama bu sorduğunuz isim seçimi--" Duraksadım. Bunu beklemiyordum işte. 

Kayıt esnasında ve sonraki süreçte hep soyad konusuna aşırı dikkat etmem gerektiğine hazırlanmıştım. Sorulduğunda öz ailemin soyadını değil, evlat edinildiğim ailenin soyadını söyleyeceğimi aklımda tutarken bugün isim konusunda da bir seçim şansım olacağını tahmin etmiyordum.

"Adınızın ne olduğunun bir önemi yok. Bakın, burası farklı bir yer. Kim olmak isterseniz olabilirsiniz. Yeni bir isim seçmek isterseniz seçebilirsiniz. Hiçkimsenin size seçeceğiniz isim konusunda bir laf söyleme hakkı yok. Tabii, abartmadığınız müddetçe."

İlginç ama güzel, hmm... "Peki ya önceden çoktan seçilmiş isimlerden birini almak istersem?"

"Hanımefendi biz burada üye olurken size nickname seçtirmiyoruz. İsim seçeceksiniz. İstediğiniz ismi önceden seçilenlerden de olsa seçebilirsiniz. Sadece bunu en kısa sürede yapmanız gerekiyor ki kayıtlara o şekilde geçireceğiz."

"Bugün pazartesi, isim seçimini bugün yapmasam dahi derslere gireceğim öyle değil mi?"

"Evet."

"Ama ilk etapta gerçek adımla listede olacağım?"

"Evet."

O zaman benim tam şu anda yeni bir isim seçmem gerçekten faydama olacaktı. Planın ters gittiği herhangi bir ihtimalde birinin beni araştırması ve hiçbir sonuca ulaşamaması bana zaman kazandırırdı. 

Hem, ben artık yetimhanedeki o yalnız, ıssız, sessiz kız değildim. Ben Eylül Miran değildim artık. 

Evet, soyadsız büyüdüm. Bunun ne demek olduğunu bir ben bildim. Anlatılamayacak kadar ıssız hissetmekten, aynaya baktığınızda boş bir yüz görmekten bahsediyorum. Sorduğum sorulara yanıt alamadığım koskoca bir boşluk vardı içimde.

Sonra büyüdüm. Özgürlüğüme kavuştum. Köleliğin beni özgür kılmasını sağladım. Araştırdım, sorguladım, çok para kazanıp çok harcamak zorunda kaldım ama soyadımı öğrendim. Ailemi buldum. Miran. Buymuşum ben aslında. Miran'mışım. Öğrendiğim gün çok sevindim. Hemen benimsedim. Yolda yürürken keşke biri beni durdursa da adımı soyadımı sorsa diyordum. Gururla söylerdim artık "bilmiyorum" cevabından başka bir şeyim olduğu için.