EVCİLİK OYUNU

Final (88. bölüm)

Merhabalar. Biliyorum ki çok şaşırdınız hikayenin final olmasından dolayı ama bunu yapmak zorundaydım. Bu sene anladım ki okulum varken ben yazmaya fırsat bulamıyorum ve sizi geçen dönem oldukça fazla beklettim yeni bölümler için. Bir insan kendini bilmeli ve ona göre hareket etmelidir kesinlikle. Ve bende final olmasının böyle daha iyi olacağını düşünüyorum. Sonunu bilemeden hikayenin unutulup gitmesindense güzel bir sona bağlanması daha hoş olur bence. Bu hikayeye tahminimce tekrar bölüm ekleme ya da devam etme gibi bir durum olmayacak. Hepimiz biliyoruz ki çok fazla hamile zeynep okuduk ya da çocukla ilgilenen zeyker okuduk. Bunları yazıp hikayeyi tekrarlamak da istemedim. Ama zaman geçtikçe belki sürpriz bölümler yazabilirim o dönemlerle ilgili -tabiki hemen değil anca okul kapanıp tatil olduktan sonra-

Tüm bunların dışında biliyorsunuz ki çok uzun zamandır aklımda farklı bir kurgu vardı ve bunu sürekli dile getiriyordum. Yazamasamda onun üzerine yoğunlaşıp daha ayrıntılı düşüneceğim ve okul kapanıp tatile girdiğimde o tema üzerinde hikaye yazmayı deneyeceğim. baş karakterlerimiz yine Zeynep-Kerem olsa da diğer karakterlerin hepsinin farklı olacağı şimdiden aklımda kurgulu. Bunun dışında daha fazla verecek bir bilgim  yok bu yeni hikaye ile ilgili :)

Sanırım artık veda etme vakti geldi. Uzun süre burada olamayacağım ve şimdiye kadar beni ve hikayemi takip eden, okuyan, yorum yapan, yapmayan herkese çok ama çok teşekkür ederim. Burada harika arkadaşlar edindim, hiç tanımadığım insanlarla sohbet edip fikir alışverişlerinde bulundum ve bu gerçekten çok güzeldi :) Tabi ki bir kaç isim vermeden edemeyeceğim; En başta; tanıştığımız ilk andan beri hep yanımda olup beni destekleyen Buseme çok teşekkür ederim. Hikayenin kapak resimleriyle uğraşıp shoplar yapan Şevval'e çok çok teşekkür ediyorum! Hikayemi okuyup benimle röportaj yapmak isteyen Yosun'a çok çok teşekkürler -ki o da bir hikaye yazmaya başladı ve harika gidiyor okumanızı tavsiye ederim(Yansıma)- Ve son olarak Pelin'e, Burcu'ya, Zeynep'e, Kübra'ya, Ayşe'ye ve daha nicelerinize çok çoook teşekkürler! iyiki varsınız ve iyiki yanımdasınız! 

Şimdi son kez keyifli okumalar diliyorum :)

                         88. BÖLÜM

“Of yaa, sığmıyor işte! Ne yapacağım şimdi ben?” diye söyleniyorum bir yandan kapanmayan valizle uğraşırken.

Evet, maalesef artık dönüyoruz. Güzelim tatilimiz sona erdi. En az Kerem kadar bu durumdan şikâyetçi olsam da bunu çok fazla belli etmemeye çalışıyorum çünkü Kerem oldukça mutsuz görünüyor.

“Bir sürü şey alırsan sığmaz tabi” diyor geçen gün gittiğimiz alışveriş mağazasından aldıklarımı işaret ederken.

“Ne var canım ufar tefek hediyeler alayım dedim sadece” diye kendimi savunmaya geçiyorum ama Keremle uğraşmak mümkün mü?

“Ufak tefek şeyler mi?” derken alaylı bir şekilde televizyonun başından kalkıp yanıma geliyor ve “Hayatım buna ne demeli?” diyerek yatağın üzerinde Yağmur’un daha doğmamış bebeğine aldığım oyuncağı gösteriyor.

“Ne yapayım ama baksana ne güzel”

“Evet, güzel ama bu oyuncakla çocuk bir iki yaşlarında anca oynayabilir ve sen daha eksi üç aylık bir bebek için alıyorsun bunu?”

“Ne? Eksi üç aylık da ne demek?” derken anlamsız bakışlarımı Kerem’e yönlendiriyorum.

“Şimdi; bu bebek doğduğunda bir günlük olacaksa doğmasına üç ay olduğuna göre eksi üç aylık oluyor aşkım” dedikten sonra yanağımdan makas alıp göz kırparak eski yerine geçiyor.