Bence açıklamayı da okuyun ya... :)
Selam! Aslında sabah paylaşmayı planlamıştım Finali ama bir şekilde aksilik oldu ve tamamlayamadım her neyse bu kısmı kısa geçiyorum:). Öncelikle duygularımı size tarif etmem o kadar zor ki. Bir yandan gelen yorumlarla ve özel mesajlarla çok çook mutluyum ve çok teşekkür ediyorum. Ama diğer yandan da Evcilik Oyunu'nun finalini yazmış olmak ve bitirmek beni çok üzüyor. Gerçekten sürpriz biz şekilde final oldu bende hiç beklemiyordum. Hatta pişmanlığım da olmadı değil hala devam etsem mi diye düşünüyorum ama şu son ihaftalar içerisinde çok yoğun çalışmam gerekiyor. Vize ve Final sınavı beni bekliyor. Araya zaman girip hikayenin unutulmasındansa akılda kalıcı bir final yapmak daha mantıklı geldi bana ve cidden hikayenin son bölümüne yakışacak bir final olduğunu düşünüyorum. Yoğun içerikli -az diyolog- ve uzun bir bölüm sizi bekliyor. Bu yüzden derin bir nefes alın ve mümkünse sessiz sakin, odaklanabileceğiniz bir yerde okuyun derim ;)
Bölümümüzde iki şarkı geçiyor biri ; Birsen Tezer- Ne Tuhaf, diğeri; Model-Antidepresan Gülümsemesi. Ben ilkini multimedyada paylaşacağım dinlemenizi tavsiye ederim :)
BU KISMI KESİNLİKLE OKUYUN :)
Şimdi gelelim bölümle ilgi açıklamaya. Bölümde belirttiğim gibi 3 ay öncesine gidiyoruz arkadaşlar. Bu da tam şu zamana denk geliyor. 3. bölüm sonu. Bunda açıklık getirdim ki sizinde kafanız karışmasın. 3. bölüm sonunda Demet Zeynep'e nişan alışverişe gideceklerini söylüyor ve orada bitiyordu. Kerem de Barışlardan çıkmış eve doğru gidiyordu arabayla. Merak eden bir geri dönüp okuyabilir tabii ki :)
Biliyorum çok uzun bir açıklama oldu ama zaten vedalaşıyormuşuz gibi bir şey ve ben baya duygusala bağladım. Şimdiye kadar bana destek olan, yorum yapan yapmayan, beğenen, okuyan herkese sonsuz kere teşekkür ediyorum... Her bölüm sonuna yaptığınız yorumlarla beni yazmaya teşfik ettiniz, sizinde emeğiniz var bu hikaye de bu yüzden. Bu bölüm; zamanınızı bana ve hikayeme ayıran, değer veren tüm okuyucularıma ithafen gelsin diyorum :) Ayrıca hiçbir zaman benden desteğini esirgemeyip yanımda olan Buseme de :) Melisacım sende alınma lütfen sana da teşekkür ederim penguensever arkadaşım :)
Daha söylemek istediğim sayfalarca şey çıkar eminim ama sizi daha fazla tutmuyorum ve Evcilik Oyunu'nun Finaline davet ediyorum :) Keyifli okumalar...
*****
3 Ay Önce…
-Zeynep-
“Ne?!” diyorum karşımda neredeyse ağlamaklı duran anneme.
“Hadi diyorum zeynep! Duymuyor musun beni?” diyorkolumdan çekiştirirken.
“Ne demek kaza yapmış? Neyi varmış? Nasıl olmuş anne konuşsana!” diye soruyorum ardı ardına tüm vücudumu saran telaşla.
“Bilmiyorum gidince öğreneceğiz” diyor.
Daha birkaç saat önce yarın birlikte alışverişe gideceğiz derken şimdi onun kaza haberinin gelmesi beni sarsıyor haliyle ve ben daha iki kere gördüğüm bir insan için fazlasıyla endişeleniyorum. Ama ne yapayım engel olamıyorum buna. Apar topar hastaneye gidiyoruz annemle, arkamızdan melis de geliyor hemen. Vardığımızda ise sadece Ahmet bey ve Barışla karşılaşıyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVCİLİK OYUNU
FanfictionAslında ilk görüşte aşk, Bir türlü itiraf edilemeyen. Biri babası için, biri annesi için. Zorla, Ama aslında bir rüya. Gerçek olamayacak kadar güzel, Gerçek olacak kadar mükemmel. Sonra rüyadan uyanış. Her şey yolunda iken "Sadece o olsun" demek, "Ç...