EVCİLİK OYUNU

Seni çok özledim.. (39. bölüm)

Arkadaşlar öncelikle şunu söyleyim kısa olduğunu biliyorum ama gelen yeni bölüm isteğiyle biraz da olsa paylaşmak istedim. bu aralar çok fırsat bulamadığımdan sayfa sayısına aldırış etmeden paylaşıcam yeni bölümleri bilginiz olsun :) ama eğer hayır uzun olsun biz bekleriz derseniz yorumlarınızda belirtin dikkate alırım :) okuyan ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederimm :))

***

“Of melis ya baksana saat kaç oldu gelmedi hala” diyorum somurtarak oturduğum yerde kıpırdanırken.

 

“Gelir belki daha o kadar da geç değil” diye beni sakinleştirmeye çalışıyor melis ama saatten haberi yok galiba!

 

“Saat bir oldu melis gecenin bu saatine kadar gelmediyse gelmez artık hem aramadı da hiç..” diye cümlelerim almış başını gidiyorken melis durduruyor beni.

 

“Zeynep dur bir sakin ol ya.. Akselle falan sohbete dalmışlardır yarın gelir merak etme.”

 

“Ya olur mu öyle şey melis insan evinden başka bir yerde kalır mı hiç?” sıkıntıdan oturduğum koltuktan kalkıp odanın içinde volta atmaya başlıyorum.

 

“Bence ikinizin biraz ayrı kalmaya ihtiyacı var” diyor melis şaşırmış herhalde!

 

“Ne ayrı kalması melis hayır hayır olmaz öyle şey bir kere girdi mi araya soğukluk düzelmez bir daha” diyorum ellerim belimde başımı sağa sola sallarken.

 

“Ya öyle demek istemedim tabii de en azından bu gece biraz sakinleşin düşünün yarın daha sağlıklı konuşursunuz”

 

“Haklısın galiba” diyorum tekrar melisin yanına oturarak.

 

“Tabii ki bak şimdi bir güzel uyuyorsun tamam mı yarın uyandığında bu gözünün altındaki şişliklerde inmiş olacak ve doğru keremin yanına gidicez siz de konuşursunuz işte” melisi dikkatle dinlerken kafamı da sallıyorum onaylar biçimde. Gerçekten haklı sanırım güzel bir uyku çekmek en iyisi. En azından zaman daha çabuk geçer.

 

***

 

Huzursuz uyuduğum geceden sonra yatakta yalnız uyanmak canımı daha da çok sıkıyor. Ama söz veriyorum kendime şuan da. Bir daha ne olursa olsun küs bile olsak ikimizde bu yataktan başka bir yerde yatmayacağız!

Hızlıca çıktığım yatağımdan banyoya doğru ilerlerken melis cırtlak sesiyle konuşmaya başlıyor.

 

“Eh yani Zeynep sonunda uyanabildin” diye azarlıyor beni.