EVCİLİK OYUNU

Çoook ileriden bir kesit :) Babalar gününe özel..

Selamlaar :) Gece gece gelen bir ilhamla oturup yazdığım bir kesit oldu umarım beğenirsiniz canlarım :) Baya bir ileriye dönük oldu ama ben yazarken çok keyif aldım umarım sizde okurken keyif alırsınız :))) O zaman keyifli okumalaar :D Öpüldünüz :**

Tüm babaların babalar gününü de kutlarım ^^ :)

***

 **Zeynep**

“Hoop. Gel bakalım annenin kucağına” diyorum yine ufak kızımı uyandırmış yataktan kaldırırken.

“Anne yaa ben bebek miyim hayla kucağında taşıyoşun beni!” diyerek mızmızlanıp yataktan kendisi çıkıyor.

O büyüdüm havalarında yüzünü yıkamak için banyoya giderken arkasından gülmemek için zor tutuyorum kendimi. Daha 4 yaşında hanımefendi ama bunu asla kabul etmiyor! Yaşını soranlara ise sanki ona hakaret etmişler gibi keskin bir bakış fırlatıp nazikçe(!) konuyu değiştiriyor. Kime çektiyse artık! Minik kızımın ardından hemen karşı yataktaki oğluma yöneliyorum bu sefer.

“Oğluuum! Hadi ama canım bak kız kardeşin çoktan uyandı bile” diyorum ama nafile!

İşte kesinlikle annesine benzeyen bir oğlan! Bende uykuyu çok severim oğlum ama seninki yine de biraz fazla kaçıyor diye kendi kendime söylendikten sonra uyandırma servisime kaldığım yerden devam ediyorum.

“Bak bugün büyük gün ama!” diyorum onu biraz hassas noktasından vurarak çünkü neredeyse bir haftadır bugünü bekliyorlar!

“Yaşasııın! Bugün babayay günü!” diye yatakta zıplamaya başlayınca zaferle gülümsüyorum!

Hayır, canım tabii ki kıskanmıyorum bu sevinçle bekleyişlerini. Allahtan anneler günü sürprizleri gayet tatmin ediciydi yoksa benden çekecekleri vardı bu ufaklıkların! Yataktaki zıplama sevincine ufak kızımız da katılınca odadaki sandalyeye oturup keyifle onları izliyorum.

“Anne! Bugün hediyeleyimizi veyebilcek miyiz babama?” diyor Derin yüzündeki büyük merakla birlikte.

“Tabii ki vereceksiniz bebeğim” diyerek onaylıyorum onu.

“Ne zaman veyeceğiz peki annecim?” diye Demir soruyor bu sefer.

“Şimdi aşağıya iniyoruz ve harika bir kahvaltı hazırladıktan sonra babanızı uyandırıyoruz. Yemeğimizi yedikten sonra da hemen hediyelerimizi verebiliriz!” diyorum bende büyük bir heyecanla anlatıp ikisini birden gaza getirirken.

“Oleyyy!” diye yatakta zıplama işlemine son verip koşarak boynuma sarılıyor ikisi de.

İşte bu hissi çok seviyorum! Bir gün anne olacağımı biliyordum ama böyle iki tane birden harika çocuklarım ve böyle harika bir kocam olabileceğini tahmin etmiyordum. İkiz bebek büyütmesi gerçekten çok zor ama bir o kadar da güzel ki! Onların gözümün önünde böyle sevinçle hoplayıp zıplamaları beni dünyanın en mutlu annesi yapıyor kesinlikle!

“Hadi bakalım o zaman doğru mutfağa! Marş marş!” diyorum bende ayaklanırken.

Üçümüz birden mutfağa giriş yapmamızla birlikte Derin buzdolabına doğru yönelirken Demir de o minik elleriyle tabureyi çekiştirmeye çalışıyor.

“Oğlum, ne yapıyorsun?” diye soruyorum ona engel olurken.

“Tabakyayı alıcam annecim” diyor gözlerinin kırpıştırarak bana bakarken.